آSHIHARA MARINA، یک جوان 25 ساله اهل کاناگاوا در نزدیکی توکیو می خواست دنیا را ببیند. آوریل گذشته، او از فرصت مهاجرت به استرالیا از طریق برنامه “تعطیلات کاری” دولت این کشور استفاده کرد که برای افراد زیر 31 سال ویزای یک ساله ارائه می کند. او چهار ماه را در مزرعه ای در شرق استرالیا کار کرد و اکنون به عنوان باریستا در سیدنی کار می کند. چیزی که به عنوان یک ماجراجویی آغاز شد، یک منطق اقتصادی پیدا کرد. حداقل دستمزد خانم آشیهارا 21.38 دلار استرالیا (14.9 دلار) در ساعت است که دو برابر بیشتر از ژاپن است. او حتی به صورت پاره وقت کار می کند، او بیشتر از زحمتی که به عنوان یک خانم اداری پست در توکیو انجام می دهد، درآمد دارد.

خانم آشیهارا یکی از تعداد فزاینده ژاپنی هایی است که برای کار در خارج از کشور جذب شده اند. متقاضیان ژاپنی برای ویزای تعطیلات کاری استرالیا در سال 2022 بیش از دو برابر شده است. یک پلت فرم استخدام به نام Indeed گزارش می دهد که تعداد بی سابقه ای از جستجو برای مشاغل در خارج از کشور را مشاهده می کند. کارگزاران تحصیل در خارج از کشور تبلیغات این اصطلاح را آغاز کرده اند دکاسهگی ریگاکو (“کسب درآمد در حین تحصیل در خارج از کشور”). هیراواتری جونیچی، مشاور شغلی، می‌گوید: «شما می‌توانید دقیقاً همان شغلی را که در ژاپن انجام می‌دهید انجام دهید و در کشور دیگری دو برابر بیشتر درآمد کسب کنید. جوانان بیشتر و بیشتری علاقه مند به کسب درآمد با ارز قوی تر شده اند.

ین ضعیف تاریخی احتمالاً به این روند دامن می زند. بنابراین، نگران‌کننده‌تر، مشکل طولانی‌مدت دستمزد ژاپنی‌ها است که در سه دهه به سختی افزایش یافته است. متوسط ​​دستمزد سالانه در ژاپن 39700 دلار است که بسیار کمتر از آن است oecd میانگین 51600 دلار در سیستم اشتغال مبتنی بر ارشدیت ژاپن، فارغ التحصیلان دانشگاهی اخیر می توانند انتظار داشته باشند که در ماه حدود 220000 ین (1670 دلار) درآمد داشته باشند.

جوانان ژاپنی نسبت به آینده خود بدبین هستند. علاوه بر حقوق کم، بسیاری از آنها به طور فزاینده ای از فرهنگ شرکتی سفت و سخت ژاپنی ناراضی هستند. یک نظرسنجی توسط بنیاد نیپون، یک موسسه غیرانتفاعی، نشان داد که تنها 14 درصد از جوانان ژاپنی معتقدند که آینده کشورشان “بهتر” خواهد شد. فوروساوا یوتا، 21 ساله، که اخیراً برای کار و پس انداز پول به کانادا نقل مکان کرده است، می گوید: «بسیاری در حال مبارزه هستند زیرا دستمزدها بسیار پایین است. وقتی تسویوکی شو، 29 ساله، که در آی تیاو متوجه شد که دستمزدها در صنعت او در سایر کشورهای ثروتمند چقدر بالاتر است، “احساس بحران” را احساس کرد. او در سال 2019 برای کار به آمریکا رفت.

کاهش جمعیت ژاپن و کمبود شدید نیروی کار به این معنی است که ژاپن نمی تواند استعدادهای خود را از دست بدهد. و ممکن است مهاجرت بزرگتری در راه باشد، زیرا ناامیدی فزاینده ژاپنی‌های جوان از مهارت‌های ضعیف زبان خارجی و ریسک‌گریزی که برای خیلی‌ها مشترک است، بهتر می‌شود. برخی از کارشناسان نگرانند که ژاپن همزمان با کشورهای همسایه مانند کره جنوبی و تایوان در رقابت جذب کارگران مهاجر آسیای جنوب شرقی که همه به آن نیاز دارند، شکست بخورد. نوگوچی یوکیو، استاد بازنشسته در دانشگاه هیتوتسوباشی توکیو، می گوید: «ژاپن در حال از دست دادن جذابیت خود به عنوان مکانی برای کار است.

زندگی در ژاپن هنوز از بسیاری جهات جذاب است. تورم اخیر آن بسیار معتدل تر از سایر نقاط جهان ثروتمند بوده است و مسکن آن مقرون به صرفه تر است. آقای Tsuyuki به یاد می آورد: “من به امید اینکه بتوانم دلارهای زیادی پس انداز کنم به آمریکا آمدم، اما در یک مقطع زمانی تمام درآمدم را خرج می کردم.” او معتقد است که هیچ کشوری وجود ندارد که بتواند ژاپن را از نظر قابلیت زندگی، از جمله ایمنی و پاکی، شکست دهد. او همچنین سفرهای خود به فست فودهای زنجیره ای ژاپنی را که غذاهای خوشمزه با قیمت های متفاوت سرو می کنند، از دست می دهد.

با این حال، مقرون به صرفه بودن، جنبه تلنگری از رکود اقتصادی کشور است. از زمان انفجار اقتصاد حبابی کشور در دهه 1990، ژاپن در یک “ذهنیت کاهش تورم” گیر کرده بود، جایی که شرکت ها در انتقال قیمت های بالا به مصرف کنندگان تردید داشتند. به لطف کاهش ین و تورم خفیف ناشی از هزینه های واردات بالاتر، ناامیدی عمومی از رکود دستمزدها در نهایت آشکار می شود.

اوچیای یوری، 24 ساله، که یک سال پیش به استرالیا نقل مکان کرد، نیز از خوشایند بودن برخی چیزها در خانه اشتیاق دارد: «همه چیز در ژاپن منظم و به خوبی نگهداری می شود. قطارها همیشه به موقع می آیند و خدمات مشتری عالی است.» اما او دیگر بازگشت به شغل قبلی خود در توکیو – میزهای انتظار با درآمد بد – را یک گزینه جدی نمی داند. ■