اچermès یک است کلمه برای انحصار. کیف Birkin امضا شده آن، که یکی از آن در سال گذشته به قیمت 450000 دلار فروخته شد، را نمی توان از وب سایت این شرکت لوکس یا با رفتن به یک فروشگاه خریداری کرد. نه تبلیغاتی در مجلات مد وجود دارد و نه کمپین های براق در اینستاگرام. برای افراد نه چندان مشهور، داشتن یک Birkin می تواند شامل یک لیست انتظار طولانی باشد.

بخشی از دلیل انتظار، عرضه محدود است که هرمس آن را با دقتی که شایسته دوخت آن است مدیریت می کند. اما بخش دیگر افزایش تقاضا برای انواع کالاهای لوکس است. سود خالص کرینگ در سال گذشته که صاحب برندهای مد مانند گوچی و بالنسیاگا است، 14 درصد افزایش یافت. کسانی که در LVMH، مالک Tiffany و Louis Vuitton، در میان سایر برندها، نزدیک به یک چهارم رشد کرد. هرمس و ریشمونت که مالک کارتیه هستند، در میان سایر بابل‌ها، هر کدام بیش از یک سوم افزایش یافتند. این چهار گروه با هم بیش از 33 میلیارد یورو (35 میلیارد دلار) سود به دست آوردند که مجموعاً 130 میلیارد دلار درآمد داشتند.

اگرچه این قبل از تورم مداوم و افزایش نرخ بهره برای مبارزه با آن بود که ترس از رکود جهانی را تشدید کرد. اکنون، با تشدید این ترس ها، برندهای لوکس درخشش خود را حداقل در چشم سرمایه گذاران از دست می دهند. ناراحتی رئیسان لوکس در 22 مه در یک صنعت پوو-واو بیان شد و باعث فروش شد که از بین رفت 65 میلیارد دلار یا 7 درصد از ارزش بازار جمعی چهار گروه لوکس. هنگامی که سهامداران از لرزش در Louboutins خود دست بردارند، ممکن است به دو چیز بیشتر توجه کنند تا چشم انداز سهام لوکس خود را ارزیابی کنند.

اولین مورد، موقعیت یک برند در تجارت لوکس است. خانه‌های متوسطی که افراد صرفاً مرفه را هدف قرار می‌دهند، مانند رالف لورن، تولیدکننده پوشاک با مضمون چوگان، نسبت به برندهای درجه یک که به افراد بسیار ثروتمند غذا می‌دهند، حساسیت بیشتری نسبت به بادهای منفی اقتصادی دارند. این در سال گذشته نیز مشهود بود. به گفته برنشتاین، یک کارگزار، خریدارانی که قبل از همه‌گیری، تا 1000 یورو برای کالاهای طراحی شده هزینه کرده بودند، میانگین هزینه‌های خود را در سال 2022 به نصف کاهش دادند. در مقابل، افراد واقعاً بارگذاری شده بیش از دو برابر آنها بودند. این روزها فقط 5 درصد از خریداران دو پنجم فروش کالاهای لوکس جهانی را تشکیل می دهند.

قرار گرفتن در معرض چین، یکی از بزرگترین بازارهای لوکس جهان، عامل دیگری است. بازرگانان لوکس که پس از سال‌ها قرنطینه‌های سخت و بدون کووید برای افزایش فروش، روی بازگشتی شدید حساب می‌کنند، از محدودیت بی‌توجهی خریداران چینی ناامید شده‌اند. برندهایی از جمله Estée Lauder، فروشنده لوازم آرایشی گران قیمت، چشم انداز خود را برای این منطقه کاهش داده اند. باربری، تولید کننده کت های بژ بریتانیایی، کمتر از یک سوم فروش را از خریداران چینی به دست آورد که نسبت به قبل از همه گیری 40 درصد کاهش داشت. اگر تنش‌های ژئوپلیتیک چین و غرب افزایش یابد، ممکن است اوضاع برای برندهای آمریکایی و اروپایی در چین بدتر شود.

خانه های لوکس در حال حاضر به دنبال موتورهای جدید رشد هستند. اینها شامل هند است که اگرچه عمدتاً فقیر است و دارای رتبه های رو به رشدی از ابرثروتمندان است، و آفریقای جنوب صحرا که سال گذشته شنل اولین برند لوکس اروپایی بود که یک نمایش مد آفریقایی را در داکار، پایتخت سنگال برگزار کرد. اما این بازارها سالها طول می کشد تا به مقیاس چین برسند، اگر اصلاً موفق شوند. در این میان، سرمایه‌گذاران احتمالاً به همان اندازه که در مورد کمد لباس‌های مجلل خود دقت می‌کنند، در مورد سهام لوکس خود نیز آگاه خواهند بود. ■

برای اینکه در صدر بزرگ‌ترین داستان‌های کسب‌وکار و فناوری قرار بگیرید، در آخرین خبر، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما ثبت‌نام کنید.