منT شنبه بود صبح در شبه جزیره کره و عصر جمعه در آمریکا هنگامی که کارشناسان و سیاست گذاران در سراسر جهان با تلویزیون دولتی کره شمالی هماهنگ شدند. آنها امیدوار بودند که به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد ایجاد حزب حاکم در 10 اکتبر ، رژه نظامی را در پیونگ یانگ ، پایتخت تماشا کنند. اما به جای نمایش سخت افزارهای نظامی ، آنها با اپرایهای میهن پرستانه و برنامه ای درباره نحوه مراقبت از ماهیان زینتی پذیرایی شدند. فقط ساعت 7 عصر در سئول ، پایتخت کره جنوبی بود که پخش ویژه ای شایعات قبلی را تأیید کرد. رژه قبلاً اتفاق افتاده بود – در اواسط شب قبل.
رژه شبانه نشان می دهد که از زمان شروع covid-19 ، دیکتاتوری مخفی چقدر منزوی شده است. مرزهای کره شمالی ، از ابتدا شروع به سختی می کنند ، از اواخر ژانویه بسته شده اند. تجارت رسمی با جهان خارج ، که در حال حاضر به شدت توسط محدود شده است سازمان ملل تحریم ها ، اما متوقف شده است. دیپلماسی با کره جنوبی و آمریکا از زمان اجلاس ناکام سال گذشته در ویتنام رو به وخامت است. با اکثر دیپلمات های خارجی و NGO افرادی که از پیونگ یانگ اخراج شده اند و تعداد معدودی باقی مانده که عمدتا در خانه های خود محبوس شده اند ، سوراخ کردن مه مستبد برای خارجی ها بیش از هر زمان دیگری دشوار است.
جشن سالگرد نمونه ای از این موارد است. برای آخرین رژه بزرگ ، در سپتامبر 2018 ، رژیم از تعداد زیادی روزنامه نگار و شخصیت برجسته خارجی و همچنین دیپلمات های مستقر در پیونگ یانگ دعوت کرد تا شاهد نمایش نسبتاً نرم کننده شناورهای گل پوشیده با مضامین اقتصادی باشند. در این زمان تعداد گل کمتر ، بازو بیشتر بود – و هیچ پوشش مستقلی وجود نداشت.
فراتر از پایتخت ، انزوای نفس شکل شرورانه تری به خود می گیرد. رژیم به عنوان بخشی از اقدامات ضد پوکی خود ، در اواخر ماه اوت برای جلوگیری از عبور قاچاقچیان ، دستور شلیک برای کشتن در مرز خود با چین را وضع کرد. گزارش شده است که چندین نفر کشته شده اند. این قانون همچنین ممکن است در یک حادثه هولناک در ماه گذشته هنگامی که نیروهای مرزبانی کره شمالی یک مقام کره جنوبی را که در آبهای آنها قرار داشت شلیک و کشته است ، نقش داشته باشد.
به نظر می رسد تصمیم کره شمالی برای خود قرنطینه سازی ، هم برای مردم عادی کره شمالی در حومه شهر و هم نخبگان در پایتخت موجب پریشانی اقتصادی شده است. به نقل از دیلیNK، یک وب سایت کره جنوبی. خسارات ناشی از سیل و توفان باعث بدبختی مناطق روستایی شده است. فروشگاه های پیونگ یانگ در میان خرید وحشت ، غذاهای اصلی را تهیه می کنند.
کیم جونگ اون ، دیکتاتور شمال ، اوایل این ماه وقتی از تئاتر عذرخواهی کرد که تلاش های وی برای رهایی مردمش “از مشکلات زندگی آنها” ناکافی بود ، اشک ریخت. احتمالاً انقباض او باعث خنده توخالی کره شمالی شده است که اخیراً به محققان دیده بان حقوق بشر ، یک مانیتور ، در مورد ضرب و شتم ، تجاوز و گرسنگی در زندانهای پیش از محاکمه گفته است.
آندره لانکوف از دانشگاه کوکمین در سئول ، به لطف کمک های غیررسمی چینی ، بعید است که اوضاع تا سقوط خراب شود. وی گفت ، از آنجا كه روابط چین با آمریكا بسیار ضعیف است ، “حفظ ثبات کره شمالی بیش از هر زمان دیگری برای چین مهم است.” وی تأمین سوخت را به عنوان نمونه ای از کمک های محرمانه چین ذکر می کند: طبق داده های تجاری گزارش شده به سازمان مللواردات نفت که قبلاً تحت تحریم ها بود ، در ماه آگوست به نزدیک صفر رسید. اما هیچ افزایشی در قیمت سوخت داخلی رخ نداده است ، و این نشان می دهد که علی رغم قرنطینه ، هنوز از طریق کانال های غیررسمی از چین و احتمالاً روسیه تأمین می شود.
چیزی که قرنطینه تحت تأثیر آن قرار نگرفته است پیشرفت زرادخانه آقای کیم است. در رژه اخیر او یک موشک بالستیک قاره پیمای جدید متحرک جاده ای – اگر غیر قابل استفاده و آزمایش نشده – ارائه داد ، تصور می شود بزرگترین موشک از نوع خود در جهان است ، به علاوه چندین بازوی جدید دیگر. علی رغم تلاش های دیپلماتیک 2018 و 2019 ، آقای کیم به وضوح برای سلاح های پر زرق و برق بالای صفحات کامل ارزش قائل است (به هر حال برای افراد خود). با بسته شدن مرزها و محدود بودن دیپلمات ها ، او نیازی به نگرانی در مورد نظارت خارجی ندارد. ■
این مقاله در بخش چاپ آسیا تحت عنوان “انزوای نه چندان پر زرق و برق” منتشر شد
