ترس از اثرات جابجایی شغلی فناوری، البته چیز جدیدی نیست. در اوایل قرن نوزدهم بریتانیا، لودیت ها ماشین های کارخانه را سوزاندند. اصطلاح «اتوماسیون» برای اولین بار با پذیرش نوآوری های زمان جنگ در مکانیزاسیون، موجی از وحشت را در مورد بیکاری گسترده در دهه 1950 برانگیخت (نگاه کنید به نمودار 1). در سال 1978، جیمز کالاگان، نخست‌وزیر بریتانیا، از پیشرفت فناوری عصر خود – ریزپردازنده – با تحقیق دولتی در مورد پتانسیل کشتار شغلی آن استقبال کرد. ده سال پیش کارل فری و مایکل آزبورن از دانشگاه آکسفورد مقاله‌ای پرفروش منتشر کردند که بیش از 5000 بار ذکر شده بود و ادعا می‌کردند که 47 درصد از وظایفی که کارگران آمریکایی انجام می‌دهند می‌توانند «طی یک یا دو دهه آینده» به‌طور خودکار حذف شوند. اکنون حتی آقای ماسک که به فناوری خوش‌بین است، متعجب است که تعداد روبات‌ها از انسان‌ها چه معنایی دارد: «حتی مشخص نیست که اقتصاد در آن مرحله چیست.»

اگرچه آقایان فری و آزبورن هنوز چند سال فرصت دارند تا حق خود را ثابت کنند، و آقای ماسک را می توان با خیال راحت نادیده گرفت، اما ترس های قبلی در مورد فناوری کشتار شغلی هرگز محقق نشد. برعکس، بازارهای کار در سرتاسر جهان ثروتمند از نظر تاریخی تنگ هستند و با افزایش سن جوامع از نظر ساختاری تنگ‌تر می‌شوند. در حال حاضر دو جای خالی برای هر آمریکایی بیکار وجود دارد که بالاترین نرخ ثبت شده است. بخش‌های تولیدی و هتل‌داری آمریکا کمبود نیروی کار را به ترتیب 500000 و 800000 گزارش می‌کنند (که با شکاف بین فرصت‌های شغلی و کارگران بیکار که آخرین شغلشان در بخش مورد نظر بود اندازه‌گیری می‌شود).

جف برنستاین، رئیس انجمن اتوماسیون پیشرفته، یک گروه صنعتی آمریکایی، می‌گوید اخیراً فهرست صنایعی که از روبات‌ها استقبال می‌کنند طولانی‌تر شده است. سامی آتیا که تجارت روباتیک را اداره می کند، اشاره می کند که پیشرفت در بینایی کامپیوتر ماشین ها را بسیار ماهرتر کرده است. ABB، یک شرکت صنعتی سوئیسی. «ربات‌های مشارکتی» سبک وزن اکنون به جای محصور شدن در قفس، کنار هم با کارگران انسانی کار می‌کنند، و وسایل نقلیه خودمختار اشیاء را از جایی به مکان دیگر در کارخانه‌ها و انبارها حمل می‌کنند.

در همان زمان، قیمت ربات کاهش یافته است. آرک اینوست، مدیر دارایی، میانگین قیمت یک ربات صنعتی را از 69000 دلار در سال 2005 به 27000 دلار در سال 2017 کاهش داد. در ماه دسامبر ABB یک “مگا کارخانه” به مساحت 67000 متر مربع در شانگهای افتتاح شد که در آن روبات ها ربات های دیگری را می سازند. سوزان بیلر، دبیر کل فدراسیون بین‌المللی رباتیک، خاطرنشان می‌کند که هزینه‌های نصب نیز کاهش یافته است، زیرا سیستم‌های “بدون کد” جدید که نیازی به مهارت برنامه‌نویسی ندارند.IFR) یکی دیگر از ارگان های صنعتی.

در نتیجه فناوری بهتر و قیمت های پایین تر، موجودی جهانی ربات های صنعتی از 1 میلیون در سال 2011 به نزدیک به 3.5 میلیون در سال 2021 افزایش یافت (نمودار 2 را ببینید). فروش در Fanuc، یک سازنده بزرگ ربات ژاپنی، در سه ماهه گذشته 17 درصد افزایش یافته است. شرکت‌های ژاپنی Keyence که به‌عنوان مشاور اتوماسیون کارخانه‌های جهان عمل می‌کند، 24 درصد افزایش یافت. اگرچه آنها نسبت به قله های کف آلود سال 2021 کاهش یافته اند، زمانی که مدیران ارشد به دنبال جایگزین هایی برای نیروی انسانی ناتوان شده توسط کووید-19 بودند، قیمت سهام ربات سازان نسبت به قبل از همه گیری یک پنجم بالاتر است (نمودار 3 را ببینید).

با وجود این همه رشد، سطوح مطلق پذیرش، به ویژه در غرب، پایین است. بر اساس IFRحتی شرکت‌های کره جنوبی، که تا حد زیادی مشتاق‌ترین ربات‌پذیران جهان هستند، برای هر ربات صنعتی ده کارگر تولیدی استخدام می‌کنند که فاصله زیادی با دیدگاه آقای ماسک دارد. در آمریکا، چین، اروپا و ژاپن این رقم 25-40 به یک است. 25 میلیارد دلار که به گفته مشاوران در BCGجهان در سال 2020 برای ربات های صنعتی هزینه شده کمتر از 1 درصد از هزینه سرمایه جهانی (به استثنای بخش های انرژی و معدن) بوده است. مردم بیشتر برای اسباب بازی های جنسی خرج کردند.

راینر برهم، مدیر واحد اتوماسیون کارخانه زیمنس، یک غول صنعتی آلمانی، مشاهده می‌کند که عمر طولانی تجهیزات صنعتی، سرعت تعویض ماشین‌های قدیمی‌تر و احمق‌تر را با ماشین‌های جدید هوشمندتر محدود می‌کند. و اکثر مشاغل پست در اقتصادهای پیشرفته این روزها به هر حال در صنایع خدماتی هستند، جایی که خودکار کردن وظایف فیزیکی دشوارتر است (نمودار 4 را ببینید). بدن انسان با مفاصل و اعدادش که 244 صفحه حرکتی را دارد، شگفتی تطبیق پذیری است. کیم پوولسن، مدیر اجرایی یونیورسال روبات، تولید کننده بازوهای روبات صنعتی، خاطرنشان می کند که یک ربات معمولی دارای شش درجه آزادی است.

اتوماسیون کار اداری نیز به همین دلیل متوقف شده است، به دلایل مشابه سیستم های قدیمی و اینرسی شرکتی. در تئوری، دیجیتالی شدن باید این امکان را فراهم کند که بیشتر دخالت انسان از کارهای معمولی مانند سفارش موجودی، پرداخت به تامین کنندگان یا تکمیل حساب ها حذف شود.

کتی تورنبوم از گارتنر، یک شرکت تحقیقاتی خاطرنشان می کند که در عمل، بیشتر مشاغلی که قبل از عصر دیجیتال متولد شده اند، از مجموعه ای از سیستم های منسوخ و ناسازگار استفاده می کنند. به جای پول دادن آی تی بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند کار اداری پست را به کشورهای کم‌هزینه مانند هند یا فیلیپین برون سپاری کنند. IDC، یک شرکت تحقیقاتی دیگر، بازار نرم‌افزاری را که بی‌ارزش اداری را خودکار می‌کند، ۲۰ میلیارد دلار در سال قرار می‌دهد، حتی کمتر از هزینه‌ای که برای ربات‌هایی با انواع فیزیکی هزینه می‌شود.