آروز دیگر، آتش بس دیگر برای تعداد رو به کاهش غیرنظامیانی که هنوز در خارطوم، پایتخت جنگ زده سودان باقی مانده اند، این به یک الگوی خسته کننده آشنا تبدیل شده است. آخرین آتش بس میان جناح های متخاصم سودان که توسط آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، اندکی پیش از نیمه شب 24 آوریل اعلام شد، قرار بود 72 ساعت طول بکشد. صبح روز بعد ساکنان بار دیگر از شنیدن صدای تیراندازی و انفجارهای شدید خبر دادند.

از 15 آوریل، این شهر مرکز نبرد بین دو شخصیت قدرتمند در دولت نظامی سودان بوده است. ژنرال عبدالفتاح البرهان، رهبر بالفعل کشور از زمان کودتای 2019، رهبری ارتش را بر عهده دارد. محمد حمدان داگالو، یک فرمانده جنگ، فرماندهی نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) یک واحد شبه نظامی که از شبه نظامیان جنجاوید متهم به اقدامات نسل کشی در دارفور در اواسط دهه 2000 بود. جنگ آنها برای کنترل خارطوم و کشور صدها غیرنظامی کشته و تعداد زیادی زخمی یا بی خانمان بر جای گذاشته است. اکنون ترس این است که این دو ارتش رقیب شهر را با خاک یکسان کنند.

در روزهای قبل از آتش بس – چهارمین آتش بس تا کنون – تقریباً همه دیپلمات های خارجی تخلیه شدند. نیروهای ویژه آمریکایی با هلیکوپترهای شینوک در کمتر از یک ساعت در 22 آوریل 100 کارمند سفارت را نجات دادند. نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا روز بعد از آن پیروی کرد. در 24 آوریل کاروانی بیش از 750 نفر un مقامات و امدادگران به سلامت وارد شهر بندر سودان در دریای سرخ شدند. پیش از این یک کاروان دیپلماتیک فرانسه در همان مسیر مورد حمله قرار گرفت و یک قطری غارت شد.

هزاران غیرنظامی سودانی نیز فرار کرده اند. برخی با اتوبوس به کشورهای همسایه مانند مصر رفته اند، جایی که اکنون تعداد زیادی در مرز جمع شده اند. برخی دیگر به روستاهای اطراف خارطوم گریخته اند. حمید خلف الله، تحلیلگر مسائل سیاسی، ترجیح داد به همراه خانواده خود در پایتخت بماند. اما او معتقد است که حدود یک سوم یا بیشتر از جمعیت ممکن است قبلاً شهر را ترک کرده باشند. یکی از ساکنان هراسان می‌گوید کسانی که باقی می‌مانند «با گلوله یا گرسنگی» در خطر مرگ هستند. تا حدی به این دلیل RSF نیروها خانه های شخصی را برای استفاده به عنوان استحکامات تصرف کرده اند، کل ولسوالی ها به خاکستر تبدیل شده اند. بانک ها تعطیل است. بیمارستان ها غارت و بمباران شده اند. مواد غذایی، آب و تجهیزات پزشکی به سرعت در حال اتمام است.

منطقه وسیع غربی دارفور، محل زندگی آقای داگالو و RSF، شعله ور است. حدود 20000 غیرنظامی وارد چاد شده اند. درگیری ها در اطراف شهر الجینه در روزهای اخیر نزدیک به 200 نفر را کشته و هزاران نفر را مجبور به ترک خانه های خود کرده است. بر اساس گزارش ها، پلیس در آنجا از غیرنظامیان خواسته است تا مسلح شوند و از خود دفاع کنند.

در جنوب دارفور، شبه نظامیان مرتبط با RSF محمد عثمان از آلبردی، یک گروه حقوق بشر سودانی مستقر در شهر، می گوید که از خلاء امنیتی برای سرقت و حمله به مردم در خانه هایشان استفاده کرده اند. سربازان ارتش ملی نیز افراد قبایل عرب مرتبط با ارتش را می ایستند و گاهی کتک می زنند RSF. او هشدار می دهد که این یک نشانه نگران کننده از “جنگ قبیله ای که در راه است” است. در 24 آوریل، آنتونیو گوترش، سازمان ملل متحد دبیرکل، از سازمان ملل متحد شورای امنیت هر کاری که می تواند انجام دهد تا سودان را از لبه پرتگاه بیرون بکشد.

در میان تاریکی بارقه های ضعیف امید وجود دارد. در الفاشر، پایتخت دارفور شمالی، رهبران مذهبی و فعالان محلی میانجیگری آتش بس میان ارتش و ارتش را امضا کردند. RSF واحدهایی که در آنجا می جنگند در جریان آتش بس اخیر در خارطوم، نبرد برای مدتی فروکش کرد. در 22 آوریل، ژنرال برهان خسته کننده به دو طرف پیشنهاد کرد که بنشینند و صحبت کنند. اما باورش سخت است که او جدی است. از این گذشته، تقریباً نیم روز پس از آتش‌بس، پهپادهای او دوباره در آسمان بودند و یک بار دیگر پایتخت را بمباران کردند. ■