مندر افتتاحیه کیم استنلی رابینسون، رماننویس آمریکایی، صحنههایی از «وزارت آینده» را تصور میکند که چه اتفاقی برای یک شهر کوچک هندی میافتد که در اثر موج گرما قرار گرفته است. خیابان ها خالی می شوند زیرا فعالیت عادی غیرممکن می شود. اتاق های دارای تهویه مطبوع پر از فراریان ساکت از گرما می شوند. پشت بامها مملو از اجساد افرادی است که بیرون از خانه در جستجوی نفسی که وجود ندارد، میخوابند. شبکه برق و سپس قانون و نظم خراب می شود. دریاچه محلی مانند یک تصویر قرون وسطایی از جهنم پر از اجساد نیمه شکار شده است. در شمال هند، 20 متر در یک هفته جان خود را از دست می دهند.
آقای رابینسون گفته است که کتاب پرفروش خود را که در سال 2020 منتشر شد، به عنوان یک هشدار نوشته است. دشت هند-گنگتیک، که از ستون فقرات پاکستان تا شمال هند تا دلتاهای بنگلادش امتداد دارد، خانه 700 میلیون نفر است و به طور استثنایی در برابر پالس های گرمایی که تغییرات آب و هوایی در حال افزایش است، آسیب پذیر است. این یکی از گرم ترین، فقیرترین و پرجمعیت ترین مکان های روی زمین است (نقشه را ببینید). بر اساس مطالعه ای که در سال 2019 انجام شد، بین سال های 2000 تا 2019، آسیای جنوبی شاهد بیش از 110000 مرگ و میر ناشی از گرما در سال بود. Lancet Planetary Health، یک مجله فصل گرم پیش از موسمی سال گذشته، که از مارس تا اوایل ژوئن ادامه دارد، یکی از شدیدترین و از نظر اقتصادی مخرب ترین فصل های ثبت شده بود. امسال می تواند با آن رقابت کند.
هند گرم ترین دسامبر و فوریه خود را از سال 1901 تجربه کرده است. ماه گذشته اداره هواشناسی هند (IMD) و همتای آن در پاکستان (PMD) نسبت به دمای بالاتر از حد متوسط و موج گرما تا پایان اردیبهشت هشدار داد. در 6 مارس، نارندرا مودی، نخست وزیر هند، ریاست بررسی آمادگی برای فصل گرم را بر عهده داشت. سازمان ملی مدیریت بلایای طبیعی پاکستان یک شبیهسازی سراسری را برای آزمایش واکنشهای اضطراری به سیل که میتواند به دنبال گرمای شدید باشد، آغاز کرد. با وجود ماه مارس نسبتاً خنک، هفتههای آتی میتواند بسیار گرم باشد. در 1 آوریل، مروتیونجی موهاپاترا، IMDرئیس، دوباره زنگ خطر را به صدا درآورد.
دانشمندان استرس گرمایی را به عنوان ترکیبی از دما و رطوبت ثبت می کنند که به عنوان اندازه گیری “لامپ مرطوب” شناخته می شود. وقتی این سطح ترکیبی به دمای بدن یعنی 37 درجه سانتی گراد نزدیک می شود، دفع گرما از طریق تعریق برای پستانداران سخت می شود. در دمای مرطوب حباب حدود 31 درجه سانتیگراد، عرق کمی می تواند در هوای سوپ مانند تبخیر شود. آسیب مغزی و نارسایی قلبی و کلیه به طور فزاینده ای محتمل می شود. قرار گرفتن در معرض دمای 35 درجه سانتیگراد مرطوب حباب، سطحی که آقای رابینسون در کتاب خود تصور می کند، کشنده در نظر گرفته می شود. دشت هند-گنگتیک یکی از معدود مکانهایی است که در آن چنین دماهای مرطوبی ثبت شده است، از جمله در چندین نوبت در شهر سوخته پاکستان یعقوب آباد. گزارش بانک جهانی در ماه نوامبر هشدار داد که هند می تواند به یکی از اولین مکان هایی تبدیل شود که دمای لامپ مرطوب به طور معمول از آستانه بقای 35 درجه سانتی گراد فراتر می رود.
در یعقوب آباد دمای هوا در سال گذشته به 51 درجه سانتی گراد رسید. نیمی از جمعیت 200000 نفری شهر تا آن زمان به دنبال آب و هوای قابل تحمل تر در جاهای دیگر گریخته بودند. حتی پس از شروع کاهش موج گرما، در ماه ژوئن، از سرگیری فعالیت های منظم دشوار بود. علی بهار، یک کارگر روزمزد در یعقوب آباد، به یاد می آورد که در ماه ژوئن تلاش کرده و در مزارع اطراف خود ناکام بوده است. هنگام رانندگی با تراکتور در گرمای 42 درجه سانتیگراد، او احساس تب و سرگیجه کرد، سپس از دستگاه پایین افتاد و به سرش آسیب دید. همکاران او را به یک کلینیک محلی بردند، که درمان استاندارد بسته ای از نمک های آبرسانی با طعم پرتقال را ارائه کرد. او یک هفته قادر به کار نبود.
رکورد دما گزارش هولناکی از تغییرات پیش رو ارائه می دهد. بر اساس تعریفی که آژانس هواشناسی هند از موج گرما استفاده کرده است، هند به طور متوسط در دو دهه منتهی به سال 2019 هر سال شاهد 23.5 موج گرما بوده است که بیش از دو برابر میانگین سالانه 9.9 بین سالهای 1980 و 1999 است. بین سالهای 2010 و 2019، میزان بروز موج گرما در هند در مقایسه با دهه قبل یک چهارم رشد داشته است، با افزایش متناظر در مرگ و میر ناشی از گرما 27 درصد. در طول فصل گرم سال گذشته، هند دو برابر بیشتر از مدت مشابه در سال 2012، رکورد سال قبل، روزهای موج گرما را تجربه کرد.
بر اساس گزارش World Weather Attribution، یک همکاری تحقیقاتی، تغییرات آب و هوایی موج گرمای سال گذشته را 30 برابر بیشتر از آنچه در غیر این صورت میشد، محتملتر کرد. این هم به این دلیل است که میانگین دمای سالانه هند را بین سالهای 1900 تا 2018 حدود 0.7 درجه سانتیگراد افزایش داده است و هم به این دلیل است که موجهای گرما را بزرگتر و مکرر کرده است. اثر بزرگنمایی محیط شهری ساختهشده، که میتواند ۲ درجه سانتیگراد گرمتر از مناطق روستایی مجاور باشد، اغلب در جنگلهای بتنی هند آشکار میشود. کسانی که در محله های فقیر نشین زندگی می کنند، که گردش هوای کمی دارد و اغلب از مواد مکنده گرما مانند قلع استفاده می کند، بدترین آسیب را متحمل می شوند.
آشفتگی داغ
اگر آب و هوا در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن 2 درجه سانتیگراد گرم شود، همانطور که اجتناب ناپذیر به نظر می رسد، احتمال وقوع چنین رویدادهایی با ضریب 2-20 بیشتر خواهد بود. حتی اگر جهان بیش از آنچه به نظر می رسد در جهت مهار انتشار گازهای گلخانه ای پیشرفت کند، «پیش بینی می شود که مناطق وسیعی از جنوب آسیا تجربه کنند. [wet-bulb temperature] بر اساس مقاله الفاتیح الطاهر از موسسه فناوری ماساچوست و همکارانش، اپیزودهای بیش از 31 درجه سانتیگراد، که برای اکثر انسانها بسیار خطرناک است.
هزینه های گرما در حال حاضر بسیار زیاد است. لوک پارسونز از دانشگاه دوک کارولینای شمالی معتقد است که حتی کار کردن در سایه در یک روز تابستانی متوسط در دهلی منجر به از دست دادن نیروی کار 15 تا 20 دقیقه در ساعت در گرم ترین زمان می شود. آقای پارسونز و همکارانش تخمین زده اند که هند 101 میلیارد ساعت کار در سال برای گرما از دست می دهد و پاکستان 13 میلیارد. در طول فصل گرم سال گذشته، برداشت گندم در هر دو کشور حدود 15 درصد کاهش یافت. دام تلف شد. روز عادی کشاورزی غیرممکن شد. قطعی برق باعث تعطیلی صنعت و بدتر از آن تهویه مطبوع شد. حتی دهلی پایتخت هند نیز با خاموشی مواجه شد.
مطالعه ای در سال 2020 توسط موسسه جهانی مک کینزی (MGI) یک اندیشکده شرکتی، تخمین می زند که از دست دادن ساعات کار در نور روز در فضای باز به دلیل گرمای شدید در هند از 10 درصد حداکثر کل قبل از سال 1980 به 15 درصد امروز افزایش یافته است. مدل ها نشان می دهد که این نسبت تا سال 2050 در برخی از مناطق هند دو برابر خواهد شد.
این تأثیر به شدت توسط هند و سایر مکانهای گرم و فقیر بر نیروی کار تشدید میشود (نمودار را ببینید). در سال 2017، 50 درصد از کارهای هند را در معرض گرما تشکیل می داد تولید ناخالص ملی و 75 درصد نیروی کار یا حدود 380 میلیون نفر را استخدام کرده است. تا سال 2030، حساب می کند MGI، چنین کارهایی همچنان 40 درصد را تشکیل می دهد تولید ناخالص ملی، و افزایش تعداد ساعات کاری از دست رفته می تواند 2.5-4.5 درصد را در معرض خطر قرار دهد تولید ناخالص ملی، یا 150 تا 250 میلیارد دلار. پاکستان ممکن است 6.5 تا 9 درصد را از دست بدهد تولید ناخالص ملی بانک جهانی سال گذشته هشدار داد که به دلیل تغییرات آب و هوایی، “زیرا افزایش سیل و موج گرما باعث کاهش تولیدات کشاورزی و دام، تخریب زیرساخت ها، کاهش بهره وری نیروی کار و تضعیف سلامتی می شود.”
به جز معکوس کردن گرمایش جهانی، چه کاری می توان انجام داد؟ احمدآباد، شهری در ایالت گجرات در غرب هند، راهنما ارائه می دهد. در سال 2010 با موج گرما مواجه شد که در یک هفته 800 نفر را کشت. دیلیپ ماوالانکار می گوید: «این یک رقم تکان دهنده بود. او به عنوان مدیر موسسه بهداشت عمومی هند در گاندیناگار، پایتخت گجرات، به احمدآباد کمک کرد تا اولین برنامه اقدام گرمایی هند را طراحی کند.هپ). چندین اقدام ساده اما مؤثر را توصیه کرد: هشدار به مردم در مورد دمای شدید، توصیه به ماندن در خانه و نوشیدن مقدار زیادی آب، و هشدار دادن به خدمات اورژانس.
امروزه تخمین زده می شود که بیش از 100 طرح از این قبیل در شهرها، ناحیه ها و ایالت های هند وجود داشته باشد. کراچی، پایتخت تجاری پاکستان، پس از موج گرما در این شهر در سال 2015، طرح مشابهی را تدوین کرد که باعث مرگ 1300 نفر شد. این گامها احتمالاً به کاهش شگفتآور تلفات در طول موج گرمای طولانی سال گذشته کمک کرده است. برآوردهای اولیه تنها 90 مورد مرگ و میر را در هند شناسایی کردند که به آن نسبت داده می شد، اگرچه تعداد واقعی احتمالاً بسیار بیشتر بود. این واقعیت که موج گرمای سال گذشته به خصوص مرطوب نبود، احتمالاً دلیل اصلی کاهش تلفات بوده است. همچنین این مورد است که مکان هایی که برای گرمای شدید استفاده می شوند بهتر از مکان های بد عادت با آن سازگار هستند.
مقداری هپs بهتر از دیگران هستند. یک مطالعه جدید توسط مرکز تحقیقات سیاست، یک اتاق فکر در دهلی، نشان داد که بسیاری از خطرات گرمایی بیش از حد ساده شده با نادیده گرفتن نقش رطوبت، گروه های آسیب پذیر را هدف قرار نمی دهند و بودجه کافی ندارند. مفاد پیش بینی موج گرما نیز متغیر است. هند IMD یک بولتن گرمای روزانه پیچیده با پیشبینیهای پنج روزه با کد رنگی منتشر میکند. پاکستان خیلی عقب تر است. ” PMD شری رحمان، وزیر تغییرات اقلیمی کشور میگوید: «در فنآوری ترشآور است. “برای آمادگی بهتر، به توانایی های پیش بینی بهتری نیاز داریم.” می گوید که دو کشور با همکاری بهتر عمل خواهند کرد سازمان ملل متحد
هر دو به طور فزایندهای از آنها خواسته میشود تا اقدامات بسیار پرهزینهتری را انجام دهند، مانند طراحی «سرپناههای سرد»، بازنگری در برنامهریزی شهری و مصالح ساختمانی، و نجات افرادی که قادر به کار در گرما نیستند. گابریل وکی، دانشمند دانشگاه پرینستون، نیوجرسی میگوید: «ما باید یاد بگیریم که در دنیای گرمتری زندگی کنیم. سوال این است که این فرآیند یادگیری چقدر منظم، پرهزینه یا فاجعه آمیز خواهد بود.
یافتن آرامش زیادی در حقایق زیربنایی دشوار است. سال به سال، بخشهایی از دشت فقیر و شلوغ هندو-گنگی برای روزها یا هفتهها زندگی در آن دشوارتر میشود. حتی تواناترین دولت نیز برای جلوگیری از وقوع فاجعه تلاش می کند. و هند، بسیار کمتر پاکستان، تواناترین آنها نیست.
این در واقع جایی است که رمان دیستوپیایی آقای رابینسون از ریل خارج می شود. او تصور می کند که موج گرمایی که توصیف می کند باعث تحریک تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان می شود. فرانسیس فوکویاما، دانشمند علوم سیاسی، به این نتیجه رسید که این “به طرز مسخره ای غیر واقعی” بود. با این حال، بدون چنین اقدامی، نمی توان دید که چه چیزی مانع از تبدیل شدن یکی از وحشتناک ترین تهدیدات گرمایش جهانی به واقعیتی هولناک می شود.■