جدر حال دست زدن به برف ها سرگرم کننده است. سودآور هم شده است. سرمایه گذاران برای سهام در Snowflake ، سازنده برنامه های پایگاه داده ، به عنوان سهام عمومی در بورس اوراق بهادار نیویورک در 16 سپتامبر به دنبال سهام بودند. این شرکت هشت ساله در روز اول معاملات ارزش خود را بیش از دو برابر افزایش داد و از 33 میلیارد دلار به بیش از 70 میلیارد دلار رساند ، و به این ترتیب پیشنهاد اولیه اولیه خود برای بزرگترین شرکت نرم افزاری تاکنون ارائه شده است. حتی وارن بافت نیز با کنار گذاشتن خجالتی بودن متداول خود ، وارد عمل شد. شرکت سرمایه گذاری افسانه ای ، برکشایر هاتاوی ، 735 میلیون دلار برای این شرکت سرمایه گذاری کرد ، از طریق یک قرارگیری خصوصی جداگانه و با خرید سهام از رئیس اجرایی سابق – سهمی که اکنون 1.56 میلیارد دلار ارزش دارد.

هیجان چراغ گوشه ای مبهم از فناوری اطلاعات را می تاباند: نرم افزاری برای مدیریت داده های شرکتی. این بازار پایگاه داده در حال حاضر سالانه 55 میلیارد دلار فروش دارد (نمودار را ببینید). انتظار می رود که با تبدیل داده ها ، اگر نه نفت جدید ، حداقل برای ورودی اکثر شرکت ها ، سریعاً گسترش یابد. و از راههای جذاب در حال تغییر است – همه آنها برای Snowflake مفید نیستند.

در گذشته یک پایگاه داده به عنوان موتور بخار دیجیتال شناخته می شد. قبل از آمدن برق ، ماشین آلات یک کارخانه در نزدیکی یک منبع تغذیه مستقر بودند. به طور مشابه ، برنامه های شرکتی – برنامه هایی که امور مالی شرکت یا زنجیره تأمین آن را ردیابی می کنند – در اطراف پایگاه داده هایی ساخته شده اند که تمام اطلاعات مهم شرکت را در خود جای داده اند. دیسک های سخت گران قیمت بودند و ظرفیت کمی داشتند ، بنابراین بهترین راه برای ذخیره سازی آن در پایگاه داده های ناب “رابطه ای” بود. ماکس شیرزون که قبلاً Mongo را اداره می کردDB، یک سازنده پایگاه داده ، و اکنون در Battery Ventures ، یک شرکت سرمایه گذاری کار می کند ، این موارد را به “یک پارکینگ پارک می کند که در آن برای صرفه جویی در فضا ، همه صندلی ها را در یک مکان قرار می دهید ، لاستیک ها در مکان دیگر و غیره”. چند شرکت تحت سلطه این صنعت قرار گرفتند و اوراکل پیشگام این بسته بود.

هرچند که فضای ذخیره سازی ارزان شده و حجم داده ها منفجر می شود ، استارتاپ هایی که انواع جدیدی از پارکینگ دیجیتال را احداث می کنند ، تکثیر می یابند. بسیاری از افراد نه بر روی ردیابی معاملات خاص بلکه بر روی تجزیه و تحلیل همه روش داده ها برای به دست آوردن دانش مربوط به یک کسب و کار ، مانند محل فروش محصولات خاص ، تمرکز می کنند. همانطور که شناخته شده است ، این “انبارهای داده” نامرتب ، در اواخر دهه 1970 توسط یک شرکت به نام Teradata پیشگام شد. آخرین تکرار آنها “دریاچه های داده” است که انواع اطلاعات بدون ساختار ، از جمله متن و عکس را به خود اختصاص می دهد.

دانه برف یک قدم فراتر رفته است. این یکی از اولین شرکت هایی بود که سیستم های پایگاه داده را از مراکز داده داخلی شرکت ها و به ابرهای محاسباتی برد ، که بزرگترین آنها توسط آمازون ، گوگل و مایکروسافت ، یک سه شرکت بزرگ صنعت ، اداره می شود. مشتریان Snowflake می توانند ظرفیت را در صورت لزوم اضافه کنند – و این بسته به استفاده آنها و نه قیمت ثابت برای مجوز نرم افزار ، همانطور که برای پایگاه داده های رابطه ای معمول است ، پرداخت می کنند. بهتر از این ، سرویس “چند ابری” آن از طریق سه ابر محاسباتی بزرگ کار می کند ، بنابراین مشتریان نیازی به قفل شدن در هیچ یک از آنها ندارند. Snowflake به تازگی ویژگی هایی را نیز اضافه کرده است که به مشتریان امکان می دهد داده ها را به اشتراک بگذارند و بفروشند و خود را به عنوان یک نوع تبادل داده تنظیم کنند.

این بسیاری را متقاعد کرده است که Snowflake می تواند اوراکل بعدی باشد. این شرکت مطمئناً در حال کار است. اگرچه هنوز نتوانسته درآمد کسب کند ، اما ضررهای آن ، یعنی 171 میلیون دلار در شش ماه منتهی به جولای ، با کاهش بیش از دوبرابر درآمد سالانه به 242 میلیون دلار کاهش یافته است. بر اساس روندهای فعلی ، فروش می تواند طی 12 ماه آینده به حدود 1 میلیارد دلار برسد.

با وجود این تعداد امیدوار کننده و برکت بازار ، Snowflake کار خود را قطع کرده است. دونالد فاینبرگ از گارتنر ، یک شرکت تحقیقاتی ، می گوید که منحصر به فرد این شرکت خیلی بیشتر دوام نخواهد داشت. شرکت های رقیب ، به ویژه ارائه دهندگان بزرگ ابر ، محصولات رقابتی را تقویت کرده و حتی با ابر چندگانه سر و کار دارند. چند استارت آپ در حال حاضر گزینه های ارزان قیمت و انعطاف پذیر “منبع باز” مانند ClickHouse را ارائه می دهند ، یک سیستم مدیریت داده مخصوصاً سریع که توسط استارتاپی به نام Altinity فروخته می شود.

چالش های دیگر در حال ساخت مخازن دیجیتالی تخصصی تر هستند. به عنوان مثال ، داده های تولید شده توسط وب سایت ها اغلب در پایگاه های داده “مستند گرا” ذخیره می شوند که در قیاس گاراژ ، خودروها را دست نخورده نگه می دارند تا اینکه آنها را برای قطعات جدا کنند. مونگوDB رهبر بازار در این بخش است. Confluent ، یک راه اندازی دیگر ، در پایگاه داده های “جریان” بزرگ است که اطلاعات را از منابعی مانند حسگرها به دست می آورد. این موارد بیشتر به ایستگاه خدمات بزرگراه شباهت دارند: داده ها به سرعت بررسی می شوند تا ببینند آیا اقدام لازم است یا خیر.

خطوط مونتاژ امروزی توسط موتورهای پراکنده به جای یک موتور بخار منفرد ، شرکتی اداره می شوند آی تی Zane Chrane از برنشتاین ، یک کارگزار ، پیش بینی می کند که سیستم ها به طور فزاینده ای به پایگاه داده های مختلف متکی خواهند بود. این – و این واقعیت که داده ها به جای اینکه در یک پایگاه داده معمولی ذخیره نشوند ، در زمان واقعی تجزیه و تحلیل می شوند – قدرت و سود هر یک از تأمین کنندگان را محدود می کند. بنابراین بعید است که Snowflake هرگز به اندازه Oracle مسلط شود. دانه های برف با هیاهو و بلندی پرواز می کنند. آنها همچنین ذوب می شوند.■

این مقاله در بخش کسب و کار چاپ چاپ تحت عنوان “موتور بخار در ابر” ظاهر شد