مهمات شورشیان مائوئیست فیلیپین که زمانی مغرور بودند، تمام شده است

Lدر ماه رهبران چریکی ارتش خلق جدید (NPA) به واحدهای خود در سرتاسر فیلیپین دستور داد تا به دو قهرمان کشته شده سلام کنند. با این حال، این نمایش رزمی با دستوری برای ادای سلام بی سر و صدا کاهش یافت، یا به این دلیل که ارتش گلوله ندارد یا از ترس اینکه هواپیمای جنگنده به پلیس هشدار دهد. چند صد مبارزی که به درستی صف آرایی کردند (و احتمالاً “بنگ” را زمزمه کردند) تمام آن چیزی است که از یک شورش مائوئیستی زمانی مهیب باقی مانده است. این NPA 54 سال پیش برای سرنگونی رئیس جمهور مورد حمایت آمریکا، فردیناند مارکوس، راه اندازی شد. اکنون در آستانه تسلیم شدن به پسر و جانشین او، فردیناند “بونگ بونگ” مارکوس است.

به این داستان گوش کن
از صدا و پادکست بیشتر لذت ببرید iOS یا اندروید.

مرورگر شما پشتیبانی نمی کند

چریک ها یادگاری از هر نوع سیاست احمقانه هستند. در قوی ترین حالت، NPA، جناح مسلح حزب کمونیست در سایه فیلیپین (CPP) حدود 25000 جنگجو داشت. این کشور نیروهای آمریکایی مستقر در فیلیپین را در طول جنگ سرد تهدید کرد. مارکوس برای توجیه حکومت طولانی و ظالمانه فزاینده خود به آن اشاره کرد. با این حال، پس از سرنگونی او توسط یک قیام مردمی در سال 1986، که در آن چریک ها هیچ نقشی نداشتند، احیای دموکراسی و رشد سریع اقتصادی باعث شد که انقلاب مسلحانه برای جوانان فیلیپینی جذابیت کمتری داشته باشد. به عنوان NPAصفوف او کاهش یافت، رهبران آن به طور فزاینده ای در بحث های ایدئولوژیک محرمانه گم شدند (که منجر به تجدید نظرهای مهمی شد، مانند “دومین جنبش بزرگ اصلاحی” در دهه 1990). مبارزان آنها در همین حین به اخاذی “مالیات انقلابی” از شرکت های محلی روی آوردند.

علیرغم عدم جدیت آشکار این گروه، آمریکا در سال 2002 تمجید دیگری از این گروه کرد. در جستجوی دشمنانی برای جنگ جهانی خود علیه تروریسم، حزب کمونیست، چریک های اخاذی آنها و گروه های جهادی فیلیپینی و جدایی طلبان اسلام گرا را تروریست معرفی کرد. این NPA به شدت تهدید به اقدامات تلافی جویانه علیه اهداف آمریکایی شده است. اما این آخرین نفس بدنامی باعث انحطاط مائوئیست ها نشد.

در پی شکست جهادی ها و پایان دادن به جنبش جدایی طلب اسلام گرا از طریق مذاکره، NPA اکنون آخرین تهدید امنیتی داخلی فیلیپین به حساب می آید. اما بونگ بونگ مارکوس نباید بیش از حد نگران باشد. تخمین زده می شود که این گروه حدود 2000 جنگجو داشته باشد و هیچ رهبر ملی باقی مانده باشد. این CPPجوما سیسون، بنیانگذار پیر، دسامبر گذشته در تبعید درگذشت. دیگر رهبران برجسته حزب، بنیتو تیامزون و همسرش ویلما اتریش، موضوع ادای احترام در سکوت ماه گذشته بودند. دولت می گوید که آنها در دریا کشته شدند که قایق آنها در جریان تعقیب و گریز با نیروهای مسلح منفجر شد. چریک ها ادعا می کنند که دولت آنها را به قتل رسانده و اجساد آنها را منفجر کرده است. در هر صورت، انقلاب به نتیجه نرسید.