آt 76، ریچارد آکرسون از دولتمردان قدیمی صنعت مس است. او دو دهه است مدیر عامل شرکت Freeport-McMoRan، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان مس در جهان، به ارزش 55 میلیارد دلار. او همه چیز را دیده است، از رونق و رکود کوتاه مدت گرفته تا ابر چرخه به رهبری چین، و از تکه تکه شدن صنعت تا تثبیت. Freeport خود پیشگام برخی از روندها بوده است. در سال 2007، زمانی که 26 میلیارد دلار برای فلپس دوج، یک شرکت مستقر در آریزونا که قدمت آن به روزهای غرب وحشی قرن نوزدهم بازمی‌گردد، پرداخت کرد، این بزرگترین معامله ماینینگ تا کنون بود. آن هم یک استاد استروک بود. تنوع نامطلوب شرکت به نفت و گاز کمتر از نیم دهه بعد، که به گفته او ایده او نبوده است. این باعث تجربه نزدیک به مرگ شد و پس از سقوط قیمت انرژی و فلزات در سال 2016، باید به سرعت باز می شد.

مناسب برای یک مدیر صنعت معدن، او صدای شنی دارد که از آن برای حدس زدن در مورد احتمال شکست مس استفاده می کند. فشارهای توسعه صنعتی در جهان نوظهور، و همچنین در حال پیشرفت الکتریکی و کربن زدایی به عنوان بخشی از انتقال انرژی، احتمالاً تقاضا برای فلز قرمز را افزایش می دهد. اس&پ گلوبال، یک شرکت مشاوره، انتظار دارد مصرف مس از هم اکنون تا سال 2035 دو برابر شود و به 50 میلیون تن برسد. آقای ادکرسون می‌گوید علاوه بر معادن مس جدیدی که در مغولستان و جمهوری دموکراتیک کنگو راه‌اندازی می‌شوند، چنین پروژه‌هایی در سطح زمین ضعیف هستند. نگرانی در مورد محیط زیست و حقوق بومی، کسب تاییدیه برای آنها را دشوارتر می کند. علاوه بر این، در شیلی و پرو، که با هم نزدیک به 40 درصد مس جهان را تولید می کنند، استخراج معادن در برابر سیاست های ملی آسیب پذیر است.

همانطور که آقای ادکرسون می گوید، این یک مشکل عرضه نیست که پول به تنهایی بتواند آن را حل کند. او می‌گوید: «امروزه فرصت‌های سرمایه‌گذاری عملی در جهان کم است. عاقلانه، او آنقدر پیش نمی رود که بگوید دنیا در حال تمام شدن مس است. در عوض، او داستانی را روایت می کند که به روزهای ابتدایی کارش بازمی گردد، زمانی که مشاور صنعت نفت بود. یکی از دوستان او متیو سیمونز، یک بانکدار سرمایه‌گذاری مستقر در تگزاس بود که به دلیل ترویج نظریه «اوج نفت» معروف بود، که فرض می‌کرد دنیا با کمبود این مواد مواجه است. و یکی از مشتریان او جورج میچل بود که بعدها به عنوان پدر انقلاب شیل که شعار اوج نفت را به سخره می گرفت، شهرت یافت. این یک درس مفید بود، او می خندد. او همیشه یک چشمش را روی شانه‌هایش برای یافتن معادل نفت شیل در تجارت مس نگه می‌دارد.

مقایسه بین تجارت نفت و مس مفید است. این به نشان دادن پیچیدگی های استخراج فلز کمک می کند. همچنین به چگونگی غلبه بر کمبودها اشاره می کند. با تفاوت بین این دو کالا شروع کنید. همانطور که آقای ادکرسون توضیح می‌دهد، فناوری یافتن مس به اندازه آزمایش لرزه‌ای که برای شناسایی مخازن هیدروکربنی استفاده می‌شود، موثر نیست، زیرا ذخایر مس در مناطق وسیعی پخش شده‌اند. سالها حفاری اکتشافی مورد نیاز است. علاوه بر این، اکتشافات نفتی زیادی در اقیانوس ها انجام می شود، اما هنوز استخراج معادن در اعماق دریا نوپا و از نظر زیست محیطی حساس است. آقای ادکرسون خاطرنشان می کند که لاکهید مارتین، یک اسلحه ساز آمریکایی که تلاش خود را برای استخراج معادن در اعماق دریا انجام داده است، به تازگی یک شرکت تابعه را با مجوز برای اکتشاف بخشی از اقیانوس آرام فروخته است. در واقع، این سرمایه گذاری را ترک می کند.

در تولید نیز تفاوت های فاحشی وجود دارد. نه تنها استخراج مس بر اساس منطقه بیشتر از حفاری نفت متمرکز است. در حالی که از صدور مجوز تا بهره برداری از یک چاه نفت سال ها طول می کشد، توسعه یک معدن مس “گرین فیلد” ممکن است یک نسل طول بکشد. جایزه تسلیت این است که معادن مس به سرعت چاه های نفت تخلیه نمی شوند. قدمت برخی از معادن فری پورت به بیش از 100 سال قبل می رسد.

بعد شباهت ها را در نظر بگیرید. در طول چرخه کالاها تا اواسط دهه 2010، هر دو صنعت پول سهامداران را در پروژه‌های بسیار جاه‌طلبانه منفجر کردند که آنها را به سطل گناه انداخت. حتی با افزایش نگرانی ها در مورد عرضه نفت و مس، سرمایه گذاران به جای ریسک سهام در پروژه های بزرگ سرمایه، خواهان پرداخت سهامداران هستند. این با فشار برای کاهش استخراج منابع از سوی سرمایه گذاران نگران محیط زیست، اجتماعی و حاکمیت تشدید شده است.ESG) مسائل.

با این حال ممکن است خلق و خوی شروع به تغییر کند. در صنعت نفت، قیمت بالای نفت خام باعث شده شرکت هایی مانند شل و BP برای بازنگری در سرعت کاهش تولید نفت. به طور مشابه، معدنچیان مس جسورتر می شوند. در آوریل BHPیک غول معدنی متنوع، پیشنهاد 6.4 میلیارد دلاری خود را برای تصاحب معدن مس استرالیا به سهامداران Oz Minerals ارائه خواهد کرد. در صورت تایید، این بزرگترین خرید آن از سال 2011 خواهد بود. فری پورت می گوید که هزینه های سرمایه ای را در سال جاری به 5.2 میلیارد دلار افزایش می دهد، از 3.5 میلیارد دلار در سال 2022، عمدتا برای توسعه توسعه زیرزمینی در معدن اندونزی خود، Grasberg. آقای ادکرسون اشاره می کند که بخشی از این افزایش در نتیجه افزایش هزینه ها است. اما او همچنین روحیه جدیدی را در بین سرمایه گذاران تشخیص می دهد. امروز، وقتی با سهامدارانمان صحبت می‌کنم، از ما می‌پرسند که رشد از کجا می‌آید.»

بعدا میبینمت

دو پاسخ ممکن وجود دارد. اولین مورد این است که سایت‌های «فیلد قهوه‌ای» را که قبلاً مین‌ها در آن‌ها وجود دارد، افزایش دهیم. فری پورت تنها در آمریکا 22 میلیون تن ذخایر مس دارد. توسعه چنین پروژه‌هایی بین شش تا ده سال طول می‌کشد و کمبود شدید نیروی کار فعلی می‌تواند کار را همچنان سخت‌تر کند. اما نویدبخش تر از شروع از صفر است. پاسخ دوم فناوری است. آقای ادکرسون می‌گوید فری‌پورت حدود 17 میلیون تن مس باقیمانده در فرآیندهای لیچینگ دارد. او امیدوار است که معرف‌های جدید و همچنین تکنیک‌های عملیاتی جدید با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌ها، برخی از آن‌ها را به گونه‌ای بازیابی کنند که هزینه کمتری نسبت به حفر یک معدن جدید داشته باشد، کربن کمتری منتشر کند و با موانع نظارتی کمتری مواجه شود.

این معدنچی کهنه کار فکر نمی کند که این موضوع به اندازه انقلاب شیل روی نفت تأثیر چشمگیری بر عرضه مس داشته باشد. اما او این را می گفت. هر چه کمبود درک شده بیشتر باشد، ارزش ذخایر فریپورت بیشتر می شود و ارزش شرکت او بیشتر می شود. تقریباً می توانید بشنوید که دستانش را به طرف مشتری می مالد. ■

بیشتر بخوانید از شومپیتر، ستون نویس ما در مورد تجارت جهانی:
آنچه باربی در مورد نزدیک شدن به ساحل به شما می گوید (23 مارس)
یک نبرد رویال بر سر حق چاپ و هوش مصنوعی در حال شکل گیری است (15 مارس)
نحوه توقف کالایی شدن حمل و نقل کانتینری (9 مارس)

همچنین: اگر می‌خواهید مستقیماً به شومپیتر بنویسید، به او ایمیل بزنید [email protected]. و در اینجا توضیحی در مورد چگونگی نامگذاری ستون شومپیتر وجود دارد.