تیاو آخرین زمانی که تررس روساباگینا با پدرش در روز تولدش صحبت کرد ، هنگامی که دومی از خانه اش در سان آنتونیو ، تگزاس تماس گرفت تا آرزوی سلامتی پسرش را داشته باشد. “او به دلیل قفل شدن از مدت ها قبل در هیچ کجا نبوده است و من فکر کردم که او فقط در حال آویزان شدن است و گیاهان خود را آبیاری می کند.”

در 31 آگوست ، Trésor با تلفني از پيغامهايي كه از او پرسيد آيا اخبار را شنيده است از خواب بيدار شد. پاول روسساباگینا در یک کنفرانس مطبوعاتی در کیگالی ، پایتخت رواندا ، به میزبانی دفتر تحقیقات رواندا ، با دستبند ظاهر شد. مقامات وی را به تأسیس و رهبری “لباس های تروریستی افراط گرای مسلح” متهم می کنند که با دولت رواندا می جنگد. آقای روساباگاگینا به همسرش گفته بود که برای ملاقات به دبی پرواز می کند. چگونگی سرانجام وی در پایتخت رواندا مشخص نیست.

برای مدیر سابق Hotel des Mille Collines ، این اجرا یک کابوس است که به واقعیت تبدیل شده است. از زمان انتقال خانواده اش به بلژیک در سال 1996 ، جایی که قبل از نقل مکان به آمریکا درخواست پناهندگی کرد ، او در انتظار چنین رویدادی زندگی کرده بود. پسرش ترسور گفت: “او همیشه نسبت به اینکه او را دستگیر می کنند ، تعطیل می شود ، چون او صدایی داشت ، هذیان فکر می کرد.” “در رواندا ، داشتن یک نظر جرم است.”

فیلم “هتل رواندا” ، با بازی دون چیدل ، آقای روساباگاگینا (تصویر سمت راست) را به یک شهرت در غرب تبدیل کرد. این نشان داد که چگونه وی در طی نسل کشی سال 1994 که حدود 500000 نفر جان خود را از دست داد ، هزار و 268 توتسی وحشت زده و هوتوی معتدل را در Mille Collines پناه داد. آقای روساباگاگینا که از نظر شوخی با ژنرال های ارتش و رهبران شبه نظامی که عامل این نسل کشی بودند ، با جذابیت ، سیگار و مشروبات الکلی برای خرید وقت برای صدها توتسی که به زیر سقف او پناه آورده بودند ، استفاده کرد.

ساکت کردن منتقدان

قهرمانی عملگرا آقای روسزاباگینا برای وی یک معامله فیلم هالیوود ، ستایش بین المللی و مخاطبان تحسین آمریكا را به ارمغان آورد ، كه اهداكننده دولت جدیدی شد كه توسط پاول كاگامه ، رهبر پیشین شورشیان تأسیس شد. اما رژیم انتقاد صریح آقای روساباگاگینا از نخبگان توتسی را که اکنون کشور را اداره می کنند ، زیر پا گذاشت. او در انتخابات تقلبی رواندا مورد بی مهری قرار گرفت و آنچه را به عنوان تلاش برای آشتی قومی می دید مسخره کرد. وی در خاطرات خود نوشت: “ما رقصندگان را تغییر داده ایم اما موسیقی به همان صورت باقی مانده است.”

در شبکه های اجتماعی طرفداران آقای کاگام در حال پخش کلیپی هستند که در سال 2018 فیلمبرداری شده است و به نظر می رسد لحظه ای است که آقای روساباگاگینا به نفع مبارزه مسلحانه ابراز داشته است. وی با بیان اینکه “زمان آن فرا رسیده است که ما از هر وسیله ممکن برای ایجاد تغییر در رواندا استفاده کنیم” ، از روآندایی ها خواست تا از جبهه آزادیبخش ملی ، شاخه مسلح ائتلافی از گروه های مخالف که شامل نیروهای خود است ، حمایت کنند. “همه ابزارهای سیاسی امتحان شده و شکست خورده اند.”

خانواده وی اصرار دارند که پدربزرگ 66 ساله هرگز قصد تحریک خشونت را نداشته است ، که از آن متنفر بود. به هر حال ، ائتلاف مخالف پرحاشیه ای که وی در آن عضو بود ، از زمان اظهارات وی تا حد زیادی فروپاشیده است و این نشان می دهد که تهدیدی واقعی برای رواندا نبوده است.

با توجه به محکومیت بین المللی که دادگاه ، این روایت آقای روسزاباگینا را بیش از پیش تعجب آور می کند. یکی از معتمدان سابق آقای کاگامه می گوید که انگیزه واقعی آن حسادت بوده است: “فقط یک قهرمان بعد از نسل کشی در رواندا می تواند وجود داشته باشد و آن کاگامه است. او قرار نبود که مورد توجه مردم را با کسی به اشتراک بگذارد. “

این عملیات گستاخانه ترین عملیاتی است که دولت وی علیه دشمنان متصور خارج از کشور انجام داده است. رهبران رواندا با یادآوری سریع جامعه جهانی که هیچ کاری برای جلوگیری از نسل کشی انجام نداد ، اسرائیل را الگو و الهام بخش می دانند. این به تلاش سرویس های امنیتی اسرائیل برای ردیابی و ربودن یا آدم ربایی دشمنان تلقی شده دولت در خارج از کشور می رسد.

از زمانی که وزیر کشور سابق رواندا ، ست Sendashonga ، در نایروبی در سال 1998 به ضرب گلوله کشته شد – تروری که از آن زمان اعضای ناامید دستگاه اطلاعاتی آقای کاگامه مسئولیت خود را پذیرفتند – دولت برای نادیده گرفتن مرزها همان آمادگی را نشان داده است. در آفریقای جنوبی حداقل سه تلاش برای زندگی رئیس ستاد سابق ارتش تبعیدی ، کایومبا نیامواسا انجام شده است ، و دولت را به اخراج دیپلمات های رواندا مظنون به ترتیب حملات سوق داده است. در اوایل سال 2014 پاتریک کارگیا ، رئیس سابق اطلاعات خارجی ، در یک هتل در ژوهانسبورگ غرق شده پیدا شد. آقای کاگامه ، که هر دو مرد را از کودکی می شناخت ، مسئولیت را انکار می کند. اما دادستان تحقیق در کارگئیا حکم داد که “مهاجمان” مستقیماً با دولت رواندا در ارتباط بودند.

در ماه فوریه ، کیزیتو میهیگو ، خواننده انجیل ، در بازداشت پلیس رواندا درگذشت. دوستان ادعاهای رسمی مبنی بر اینکه مرد جوان خود را به دار آویخته است رد می کنند. ماه گذشته یک متخصص زنان کنگو ، دنیس موکوگ ، که برنده جایزه صلح نوبل برای کار خود با قربانیان تجاوز جنسی شده بود ، گفت که پس از درخواست مسئولین نقض حقوق بشر در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو ، او یک تهدید به مرگ داشته است. پاسخگو باشد سازمان ملل گزارش ها ارتش رواندا را به انجام جنایات دسته جمعی در اواخر دهه 1990 در آنجا متهم می کند.

یک فعال حقوق بشر در رواندا ، رنه موگنزی ، که دستگیری آقای روساباگاگینا را “آدم ربایی” توصیف می کند از آنجا که هیچ جلسه دادرسی استرداد برگزار نشده است ، آخرین عملیات را شاهدی بر عدم تحمل شدید رژیم است که پیشرفت اقتصادی چشمگیر هرگز با احترام مطابقت نداشته است. برای حقوق بشر: “خطری که روساباگینا برای کاگامه نشان می داد ، شهرت داشت و نه نظامی. او می توانست به مکانهایی در تأسیسات آمریکایی برسد که برای کیگالی مهم است. اکنون آنها می خواهند اعتبار او را در دادگاه از بین ببرند. ” ■

این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “دیگر به قهرمان دیگری احتیاج نداریم”