ایممکن است انتظار دارد هند با ماری جوانا در صلح باشد. پیش از زمان خود ، خدای شیوا قرار است این موارد را کشف کند. او در یک خانه اسطوره ای هیمالیا نشسته است ، و در حالی که اسرار جهان را می اندیشد ، از آن چیزهایی می خورد. همانطور که اصلاح کنندگان مذهبی امروز از او تقلید می کنند. هند ویکتوریا صادر کرد نوعی مخدر در نیمه اول قرن نوزدهم ، بسیار قبل از اینکه غرب به جذابیت های ملایم خود تسلیم شود ، با کارگران مستحکم به جامائیکا رفت. اما در این فصل موسمی ، اخلاق گرایان زنگ خطر را به صدا درآورده اند: ستارگان بالیوود دیوانه وار شاهدانه جوانان هند را فاسد می کنند.
رسانه های هند در ماه سپتامبر به جنگ با علف های هرز قاتل رفتند در حالی که اداره کنترل مواد مخدر (NCB) و دیگر آژانس های اجرای قانون مجموعه ای از بهانه ها را نگه داشتند تا رئا چاکرابورتی ، یک ستاره کوچک بالیوود را برای مدت یک ماه در زندان نگه دارند – در نهایت به دلیل تهیه ماری جوانا برای دوست پسر خود ، بازیگر معروف تری که در ماه ژوئن خودکشی کرد. محققان در گفتگو با ارتباطات خصوصی خانم چاکرابورتی ، وی را به سایر بازیگران جوان منحل ، از جمله آلیست Deepika Padukone ، که در مورد “doob” در مورد WhatsApp بحث کرد. “زمین برای پاکسازی بالیوود آماده است” ، با رعد و برق یک روزنامه نگار دوستدار دولت ، “وسواس مواد مخدر” صنعت فیلم را با بیماری های مختلف “قاچاق ، راکت های جنسی ، تروریسم” مرتبط می کند [and] کشتن حیات وحش “.
این تصور که هندی ها باید از این موضوع خشمگین شوند کنجکاو است. قدیمی ترین اشارات ادبی به استفاده از شاهدانه مربوط به وداهای هندو است که 3000 سال پیش به طور درخشان از میزان بالای شاهدانه صحبت می کرد. کیوسک های سراسر کشور بولوس اسکواش را می فروشند بنگ، یک خمیر روانگردان ملایم که از برگهای آن ساخته شده ، برای هر قطعه دو روپیه (کمتر از سه سنت). در سال 2018 آ ب پ ت، یک شرکت بازاریابی آلمانی تخمین زده است که دهلی و بمبئی در میان شش شهر برتر مصرف کننده شاهدانه در جهان هستند که هر ساله بیش از 70 تن از آنها می سوزند. حتی خانواده های قابل احترام هندو نیز دارای شکنجه های a بنگنوشیدنی مبتنی بر جشن برای جشن جشنواره بهاری هولی ، همانطور که مسلمانان صوفیه تیتراژ.
وقتی آمریکا در دهه 1970 جنگ ناخوشایند خود را علیه مواد مخدر اعلام کرد ، بالیوود سعی کرد به این هدف بپیوندد. یک فیلم هندی در سال 1971 که آهنگ مضمون خود را به سنگفرهای هندی می داد ، “Dum Maro Dum” (“Take Another Hit”) ، هشدار داد که جنون و مرگ راه این دوبی است. در سال 1985 فشارهای بین المللی هند را وادار به انطباق با مجموعه ای از سازمان مللکنوانسیون های ضد مواد مخدر مورد حمایت ، که حشیش را در کنار مواد مخدر مانند هروئین طبقه بندی می کند – البته یک روزنه عجیب و غریب برای بنگ.
تاریخ هند با حشیش در داشتن ارتباط قطع نشده با این مواد بی نظیر است ، از جمله در قرن ها که توسط اروپایی ها فراموش شده بود. با ورود استعمارگران ، آنها بدبین اما شیفته بودند. در سال 1890 انگلیس یک مطالعه جامع را انجام داد و نتیجه آن تهیه یک گزارش “کمیسیون مواد مخدر کنف هند” در هفت جلد بود. نتیجه گیری آن اجماع معاصر پس از هیپی را بیان کرد ، که منجر به موج تحقیقات پزشکی و جرم زدایی در آمریکای شمالی و اروپا شده است: “استفاده متوسط از داروهای شاهدانه عملاً هیچ نتیجه بدی ندارد.” ■
این مقاله در بخش چاپ آسیا تحت عنوان “قاتلان علف های هرز” منتشر شد
