تیاو جدید است پل هوایی در جیزه ، نزدیک قاهره ، چیزی است که باید مشاهده کرد. جاده آنقدر به ساختمانهای آپارتمانی مجاور نزدیک است که برخی از ساکنان می توانند از پنجره های خود دراز شده و آن را لمس کنند (تصویر را ببینید). یکی به شوخی به یک روزنامه محلی گفت که او از رانندگان عبوری که در بالکن خود هستند برای چای دعوت می کند. اما جاده چیزی فراتر از یک مورد تمسخر است. از نظر بسیاری از مردم مصر ، این نمادی از بی کفایتی دولت آنها است ، زیرا یک طرح بلند پروازانه توسعه ملی را دنبال می کند.
مقیاس ساخت و ساز ، که شامل بزرگراه هایی است که شهرهای جدید و برنامه ریزی شده را بهم پیوند می دهند ، گسترده است. در اوت وزیر حمل و نقل ، کامل الوزیر ، گفت 130 میلیارد پوند مصر (8.3 میلیارد دلار) برای تکمیل 1000 پل و تونل تا سال 2024 اختصاص داده شده است (حدود 600 کار در حال حاضر انجام شده است). هدف این است که طی 30 سال آینده فضای شهری مصر دو برابر شود. رئیس جمهور عبدالفتاح السیسی ، ژنرال سابق ، می خواهد کار به سرعت انجام شود. تقریباً یک پنجم از 100 میلیون شهروند مصر در قاهره ، پایتخت خراشیده ، زندگی می کنند.
بسیاری از مردم مصر از این تلاش حمایت می کنند. جاده های قاهره کاملاً مسدود است. بخشی از این طرح جهت دهی مجدد جریان ترافیک به سمت پایتخت پر زرق و برق جدید ، 45 کیلومتری شرق پایتخت فعلی است. با شکل گیری بزرگراه های جدید ، رفت و آمد از حاشیه به مرکز قاهره هرگز به این سرعت نبوده است. جاده ها راهی نادر اما ملموس است که در آن کیفیت زندگی بسیاری از مردم مصر زیر نظر آقای سیسی بهبود یافته است.
اما بسیاری از ساخت و سازها برنامه ریزی ضعیفی به نظر می رسد. پل های بتونی جدید و پل های هوایی چشم هستند. ساکنان هلیوپولیس ، یک محله نسبتا شیک در پایتخت ، از دست دادن صدها درخت عزادارند. پارک ها و میادین عمومی آسفالت شده و جاده ها سنگفرش کرده و راه را برای ماشین ها باز کرده اند. در هفته های بعد از بازگشایی جاده در اوایل سال جاری ، ده ها عابر پیاده در یک مسیر گسترش یافته برخورد کردند. این قتل عام دولت را مجبور کرد تا سربازان را برای کمک به عبور و مرور در آنجا مستقر کند.
این ساخت و ساز همچنین میراث مصر را تهدید می کند. یکی از بزرگراه های برنامه ریزی شده می توانست از طریق شهر مردگان ، یک کلان شهر باستانی که توسط لیست ذکر شده است ، عبور کند یونسکو به عنوان یک سایت میراث جهانی. بولدوزرها قبلاً در بخشی از گورهای معاصر آن غلتیده اند. در جای دیگر یک جفت بزرگراه از طریق فلات جیزه ، نزدیک اهرام بزرگ تراشیده شده است. مصر شناسان نگرانند گنجینه های باستان شناسی در زیر بتن از بین برود. (نسخه قبلی طرح بزرگراه جیزه در دهه 1990 پس از اعتراض منتفی شد.)
مردم محلی شکایت دارند که دولت با آنها مشورت نکرده است (اجازه اعتراض ندارند). برنامه ریزان شهری می گویند این توسعه بی جهت است. آنها به شهرهای دیگر از پاریس تا سئول اشاره می کنند ، شهرهایی که اخیراً سبزتر و قابل پیاده روی شده اند. نورمن فوستر ، یک معمار ، به صراحت در یک گردهمایی در قاهره اظهار داشت: “باید س questionال شود که چرا یک قسمت از جهان در حال ساخت جاده های عظیم در جاهای دیگر است … درسها قبلاً آموخته شده اند.” ■
این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “خشم برای جاده ها” چاپ شده است
