دبلیوHEN OLAF SCHOLZ با نارندرا مودی در دهلی این آخر هفته، اهداف انرژی سبز هند در راس دستور کار قرار خواهند گرفت. در ماه مه گذشته، صدراعظم آلمان در برلین 10 میلیارد یورو برای کمک به هند برای دستیابی به هدف بلندپروازانه خود یعنی تولید 500 دلار متعهد کرد.GW انرژی از منابع غیرفسیلی تا سال 2030. نخست‌وزیر هند پیشرفت چشمگیری برای رسیدگی به آقای شولز خواهد داشت. منابع تجدیدپذیر اکنون 121 مورد را تشکیل می دهندGW از 411 هندGW ظرفیت تولید برق، از 113GW زمانی که این دو مرد در برلین ملاقات کردند.

با این حال لکه قابل توجهی در این پیشرفت وجود دارد. تا پایان سال 2022، هند در مجموع 63 دستگاه نصب کرده بودGW ظرفیت انرژی خورشیدی که نشان دهنده 14 بودGW در طول سال افزایش یافت، اما بسیار کمتر از 100 مورد دولت بودGW هدف. با توجه به اهمیت انرژی خورشیدی برای جاه طلبی های هند، این شوم بود. از 500 مورد هندGW هدف برای سال 2030، 280GW انتظار می رود از خورشیدی بیاید.

بیشتر کمبود پانل های نصب شده روی پشت بام ها است که دولت پیش بینی می کند 40 درصد از کل ظرفیت تولید خورشیدی را تشکیل دهد. حتی با افزایش سرعت رشد ظرفیت کلی، نصب روی پشت بام کند شده است. فقط 8GW تولید انرژی خورشیدی هند در مقیاس کوچک است و بیشتر آن در بالای دفاتر و کارخانه‌ها است که نرخ‌های بالاتری را برای برق شبکه پرداخت می‌کنند، برخلاف منازل مسکونی.

سه عامل هندی ها را از پوشاندن خانه های خود با پانل های آفتابگیر منصرف می کند. اولین مورد این است که اکثر شهرهای هند، که ساکنان آنها به احتمال زیاد پول نقد و دانش فنی لازم را دارند، از قبل برق شبکه قابل اعتماد و تقاضاهای زیادی در فضای پشت بام دارند. پشت بام های شهری معمولاً مملو از دیش های ماهواره، مخازن آب و سایر لوازم هستند یا به عنوان فضاهای اجتماعی استفاده می شوند. یا ممکن است صاحبخانه ها روی آنها اتاق های اضافی بسازند.

یک مانع بزرگتر کمبود منابع مالی مناسب برای تاسیسات انرژی تجدیدپذیر در مقیاس کوچک است. یک 5 هزاردبلیو واحد خورشیدی که برای تامین برق بیشتر خانه ها کافی است، حداقل 250000 روپیه یا حدود 3000 دلار قیمت دارد. و با این حال متوسط ​​قبض ماهانه برق خانگی در بمبئی، شهری گران، به ندرت بیش از 5000 روپیه است. بدون تامین مالی جذاب، خانوارهای هندی انگیزه کافی برای سبز شدن ندارند. و شرکت های انرژی نیز انگیزه کمی برای ترویج خورشیدی روی پشت بام دارند. این بر اساس “نتیجه اندازه گیری” کار می کند، که به موجب آن ارزش برقی که یک واحد پشت بام به شبکه عرضه می کند از صورتحساب خانوار کسر می شود. و از آنجایی که خانوارهایی که احتمالاً پانل‌ها را نصب می‌کنند، آنهایی هستند که بالاترین قبوض را پرداخت می‌کنند، شرکت‌های برق تمایل دارند این ترتیب را یک ضرر خالص در نظر بگیرند.

دولت های مرکزی و ایالتی در حال آزمایش راه هایی برای تنظیم مجدد انگیزه های پشت بام خورشیدی هستند. هاریانا، ایالت کوچک در کنار دهلی، به ساختمان‌های جدید نیاز دارد تا بخشی از برق خود را از آن تامین کنند. در جارکند، یک ایالت شرقی فقیر، دولت در نظر دارد یارانه های دولت مرکزی برای خورشیدی پشت بام را افزایش دهد تا آن را برای خانوارهای کم درآمد رایگان کند. آشوینی سواین از مرکز تحقیقات سیاست، یک اتاق فکر در دهلی، می گوید که هند در حال توسعه دسته ای از چنین سیاست هایی است. “اگر همه چیز محقق شود، ما احتمالاً از هدف غلبه خواهیم کرد.”

اگر این خوشبینانه ثابت شود، احتمالاً به دلیل گلوگاه دیگری است: حمایت گرایی. برای تقویت تولید داخلی، دولت تعرفه واردات 40 درصدی را بر پنل‌های چینی وضع کرد و مقرر کرد که پنل‌های مورد استفاده در اکثر پروژه‌های خورشیدی از «فهرست تأییدشده» پانل‌ها و تولیدکنندگان پنل هندی تهیه شود. کاهش اتکای هند به چین در این زمینه عاقلانه به نظر می رسد. ناندیتا سهگال از توماس لوید، یک شرکت سرمایه گذاری با 434، می گوید که تولید داخلی قوی دارد.مگاوات میادین خورشیدی در هند، ممکن است “دارای ظرفیت نصبی که هند در حال پیش بینی است” آسان تر کند. با این حال، در حال حاضر، تولید داخلی همگام با تقاضا نیست.

وزیر نیرو، آر کی سینگ، اوایل این ماه گفت که تامین پروژه های خورشیدی که با پانل های داخلی تایید شده اند، هفت سال طول می کشد. اما ما نمی توانیم هفت سال صبر کنیم. بنابراین دولت قوانین تدارکات خود را به مدت دو سال کاهش داد. این امر امکان واردات پانل ها را از کشورهای آسیای جنوب شرقی که هند با آنها قرارداد تجارت آزاد دارد، می دهد. اما تعرفه پنل های چینی همچنان باقی است. ■

برای پوشش بیشتر تغییرات اقلیمی، در مجله Climate Issue، خبرنامه هر دو هفته یک‌بار فقط برای مشترکین ثبت‌نام کنید، یا از مرکز تغییرات آب و هوایی ما دیدن کنید.