مG MG KYAW هنوز می تواند روزی را که اولین تلفن همراه خود را به دست آورد به خاطر بسپارد. سال 2012 بود و میانمار از دهه ها در زیر یک رژیم نظامی نظامی ظهور می کرد. در کشوری که تولید ناخالص ملی برای هر نفر 1000 دلار بود سیم کارت کارت هایی که به قیمت 2000 دلار فروخته می شدند ، مانند گرد و غبار طلا بودند. فقط کره شمالی تلفن همراه کمتری به ازای هر نفر داشت.
هنگامی که یک دولت غیرنظامی یک دهه پیش قدرت را بدست گرفت ، سانسور قبل از انتشار را آزاد کرد و ارتباطات از راه دور را آزاد کرد. آقای Mg Mg Kyaw به دولت درخواست كرد كه سیم کارت کارت ، سپس در عرضه محدود است. به گفته خودش “قرعه کشی خوش شانس” را برد و 500000 کیات (387 دلار) را برای تراشه شلیک کرد. هنگامی که تلفن جدید خود را به دانشگاهی که در آن دانشجو بود برد و دوستان کنجکاو او را هجوم آوردند. او می گوید: “من احساس می کردم مثل یک ستاره هستم.”
فیس بوک قبلاً هنگام خرید این تلفن روی تلفن آقای Mg Mg Kyaw نصب شده بود. به عنوان قیمت یک سیم کارت کارت سقوط کرد و تا سال 2014 به 1.50 دلار رسید ، و تعداد کارتها نسبت به جمعیت از 2٪ در سال 2011 به 126٪ در سال 2020 افزایش یافت ، فیس بوک تلاش خود را برای ورود به تلفنهای هوشمند برمه ای افزایش داد. در سال 2016 برنامه “Free Basics” خود را اجرا کرد ، که به کاربرانی که برای یک حساب Facebook وارد سیستم می شوند دسترسی رایگان به تعداد محدودی از وب سایت های از پیش انتخاب شده را می دهد. با استفاده از مبانی رایگان ، فیس بوک امیدوار بود که بسیاری از کشورهای در حال توسعه را فتح کند. در میانمار این تاکتیک جواب داد.
اکنون این سیستم عامل 27 میلیون کاربر در میانمار دارد که معادل نیمی از جمعیت است. این اتفاق بزرگی در جنوب شرقی آسیا نیست ، جایی که تقریباً برای هر سه نفر دو حساب فیس بوک وجود دارد. به گفته StatCounter ، یک شرکت تجزیه و تحلیل بازار ، این شرکت 99.4 درصد از بازار رسانه های اجتماعی برمه را تصاحب کرده است. هنگامی که رونان لی از دانشگاه کوئین مری لندن کار میدانی را در میانمار انجام می داد ، “یافتن کاربران تلفن های همراه که نمی فهمیدند اینترنت بیش از آنچه در دسترسشان بود وجود دارد” از طریق این سایت معمول بود ، این امر معمول بود. حتی عامیانه برمه ای این واقعیت را نشان می دهد که در میانمار ، فیس بوک اینترنت است. کلمه “آنلاین شدن” ، پنجه خط تات تال، مترادف با “فعال در فیس بوک” است.
آقای Mg Mg Kyaw که اکنون یک نماینده خدمات مشتری 27 ساله است ، می گوید: “گرفتن تلفن بسیار هیجان انگیز بود” ، به خصوص که قیمت داده ها مقرون به صرفه تر بود. حالا او روزانه حدود ده ساعت را در اینترنت می گذراند ، او حساب می کند ، بیشتر این کار را در فیس بوک انجام می دهد ، و با کاربران دیگر در مورد سیاست و ارتش صحبت می کند. “مردم در میانمار ساکت شدند [by the junta] کریستینا فینک ، یک انسان شناس فرهنگی در دانشگاه جورج واشنگتن در واشنگتن می گوید. او می گوید ، آنها “توانایی” ابراز وجود در Facebook را دارند.
اما این آزادی یک جنبه تاریک دارد. از سال 2012 ، یک جنبش ملی گرای بودایی یک جامعه مجازی در فیس بوک ایجاد کرده است که به دلیل ترس از مسلمانان به هم پیوند خورده است. بر اساس سازمان ملل، در سال 2017 بیش از 150 حساب ، صفحه و گروه بسیار تأثیرگذار در فیس بوک وجود داشت که مرتباً علیه مسلمانان و روهینگیا ، اقلیت قومی مسلمان در ایالت راخین غربی تبلیغ می کردند. در همان سال ارتش برمه و اوباش راخیان بودایی ، یک اقلیت قومی دیگر ، به روستاهای روهینگیا حمله کردند و باعث خروج حدود 725،000 روهینگیا به همسایگی بنگلادش شدند. سازمان ملل کارشناسان تحقیق در مورد این کشتار مشخص کردند که فیس بوک “ابزاری مفید برای کسانی که به دنبال گسترش نفرت هستند” بوده است.
در حالی که کشور برای انتخابات در 8 نوامبر آماده می شود ، ناظران مستقل شبکه های اجتماعی حجم فزاینده ای از سخنان نفرت انگیز و اطلاعات غلط را ثبت می کنند – مانند ادعا می کند که آنگ سان سوچی ، رهبر واقعی میانمار ، بر اثر حفره کشته شده است. در 8 اکتبر ، فیس بوک اعلام کرد که شبکه محبوب حساب های خود را که گفته می شود توسط ارتش اداره می شوند ، حذف کرده است ، و این باعث می شود این روهینگیا به میانمار تعلق نداشته باشند.
به گفته میات توو از شرکت نظارت بر فناوری میانمار ، طرفداران اتحادیه ملی برای دموکراسی ، حزب خانم سوچی ، همچنین در تلاش برای اقناع اقلیت های قومی برای رای دادن به حزب خود ، مسلمانان را هدف قرار داده و باطل را تحت فشار قرار می دهند. اهداف تعصب اکنون هر کس را شامل می شود که “بامار خالص” نیست ، یعنی اکثریت قومی ، تحلیلگر دیگری می گوید که شبکه های اجتماعی برمه را رصد می کند و خواست نامش فاش نشود.
فیس بوک منبع اصلی خبر برای دو از هر پنج کاربر برمه ای است. خانم فینک توضیح می دهد که آنها به دلایل بسیار مستعد دستکاری آنلاین هستند. تفکر انتقادی در برنامه های درسی مدارس وجود ندارد و دانش آموزان را از مهارت های لازم برای تشخیص واقعیت از داستان محروم می کند. میانمار یک جامعه سلسله مراتبی است و پست های تفرقه انگیز را اغلب شخصیت های قدرتمند از راهبان ارشد گرفته تا ژنرال ها می نویسند. اسلام هراسی همچنین باعث ایجاد اضطرابی می شود که با گشودن اقتصاد ، مسلمانان خود را با هزینه دیگران غنی می کنند. این ترس به گذشته میانمار به عنوان مستعمره انگلیس برمی گردد ، زمانی که صدها هزار هندی به برمه مهاجرت کردند ، همانطور که شناخته شده بود و اغلب در آنجا رونق می گرفتند.
فیس بوک استدلال می کند که از برخورد با سوus استفاده کنندگان بهتر از چند سال پیش است (نگاه کنید به خلاصه). برخی از ژنرال ها و راهبان را از این سیستم عامل و “سیستم های یکپارچگی” آن – ترکیبی از هوش مصنوعی (هوش مصنوعی) و مانیتورهای انسانی – طبق گفته رافائل فرانکل ، مدیر سیاست های عمومی فیس بوک ، محتوایی را که سیاست های آن را نقض می کند ، شستشو می دهیم. برای مدت زمان مبارزات انتخاباتی ، فیس بوک سیاست سخنان نفرت انگیز خود را گسترش داده و شامل حملات به دین است: ممکن است کاربران دیگر نگویند که از اسلام متنفر هستند ، چیزی که قبلاً مجاز بود. اطلاعات غلطی که ممکن است اعتماد به نظرسنجی ها را تضعیف کند نیز ممنوع است. آقای فرانكل می گوید: “در نتیجه ما در واقع نزديك به تاريخ نزديك ترين سخنان نفرت در سكو در ميانمار هستیم.”
مانیتورهای آن مطمئناً سخت کار می کنند. آنها 280،000 قطعه محتوا را در سه ماهه دوم سال جاری حذف کردند ، بیش از 5 برابر آنچه در سه ماهه قبل کاهش دادند. با این حال ممکن است چیزهای زیادی از طریق شبکه سر بزند. هدف این پلتفرم پاک کردن مطالب ممنوع در عرض 24 ساعت است – اما برای مشاهده صدها هزار کاربر نیازی به طولانی بودن پست نیست. علاوه بر این ، فیس بوک است هوش مصنوعی فقط محتوای برمه ای را مرور می کند. این زبان به هیچ یک از زبانهای اقلیت قومی کشور که توسط یک سوم مردم صحبت می شود آموزش ندیده است. اما حداقل سایت در حال تلاش است. دولت تلاش کمی برای جلوگیری از تحریک خشونت علیه اقلیت ها و نه ترویج این ایده که میانمار متعلق به همه کسانی است که در آنجا زندگی می کنند ، می کند. ■
این مقاله در بخش چاپ آسیا تحت عنوان “شبکه ضد اجتماعی” چاپ شده است
