مندر تپه ها بر فراز بیروت، جرثقیل ها بر فراز سفارت جدید آمریکا در حال چرخش هستند. این پایگاه با بیش از 43 هکتار مساحت، دومین پایگاه بزرگ دیپلماتیک در جهان خواهد بود که تنها سفارت آمریکا در بغداد از آن پیشی گرفته است. قرار است یک میلیارد دلار هزینه داشته باشد، تقریباً به اندازه مأموریت ایالات متحده در لندن، پرهزینه ترین ماموریتی که این کشور تا به حال ساخته است. گستردگی گسترده آن نشان می دهد که آمریکا برنامه ای برای کنار گذاشتن نقش خود در خاورمیانه ندارد. اما مشکلات این ابرقدرت را نیز برجسته می کند.

سفارت جدید در بیروت با دیوارهای بلند بتنی و حصارهای سیم خاردار احاطه خواهد شد. “این یک سفارت است یا یک پایگاه نظامی؟” از مردم در توییتر پرسید که چه زمانی عکس های توسعه به اشتراک گذاشته شده است. مانند سفارت موجود، در اکوار، یک حومه سرسبز، دور از مرکز شهر قرار دارد. امنیت به وضوح عامل غالب است، همانطور که اکنون در سراسر جهان وجود دارد. حتی در لندن که بسیار کم خطرتر از پایتخت هایی مانند بغداد یا بیروت است، خندقی در اطراف سفارت می چرخد. سفارت ده طبقه آمریکا در قاهره، که در سال 1980 ساخته شد، اکنون توسط محاصره ای از سپرهای انفجار بتنی احاطه شده است.

تاکید آمریکا بر امنیت در مورد ساخت سفارت ها ریشه در لبنان دارد. در آوریل 1983، سازمان جهاد اسلامی، پیشرو حزب الله، سفارت آمریکا در بیروت را بمباران کرد. در این حمله 63 نفر کشته شدند و بسیاری از ساختمان ها ویران شدند. سال آینده حزب الله یک خودروی بمب گذاری شده را در یک ضمیمه سفارت منفجر کرد که در آن 23 نفر کشته شدند. این حملات باعث شد که آمریکا در هنگام طراحی و ساخت سفارتخانه‌های خود به شدت بر امنیت تمرکز کند.

این اصل در سال 1985 توسط بابی ری اینمن، دریاسالار اخیرا بازنشسته، در گزارشی برای وزارت امور خارجه تدوین شد. این شامل مجموعه ای از دستورالعمل ها برای ساختمان های دیپلماتیک آمریکا و برای کسانی که در آنها کار می کنند. بحث شد که تأسیسات باید در یک محیط منفرد و کاملاً دفاع شده و دور از مناطق پرجمعیت واقع شوند.

الیوت آبرامز، دستیار سابق وزیر امور خارجه می گوید که تهدید تروریسم یک مشکل واقعی برای سفارتخانه های آمریکا است، اما انزوا و ظاهر قلعه مانند سفارتخانه های آمریکا تصور بدی را ایجاد می کند. و بیروتی های محلی انتظار ندارند از این بنای جدید بهره مند شوند. شیمیدانی که مغازه اش در مجاورت سایت قرار دارد، می گوید: «افراد سفارت اینجا چیز نمی خرند. “آنها همه چیز را با خود می آورند – با هلیکوپتر به داخل پرواز می کنند.”

سوء ظن نسبت به آمریکا در حال حاضر عمیقاً در خاورمیانه وجود دارد، بنابراین قطع ارتباط دیپلمات هایش با مردم محلی به سختی اوضاع را بهبود می بخشد، به ویژه در مناطقی مانند مصر، اردن و لبنان، که روابط با آمریکا عموماً دوستانه بوده است. امروزه کارکنان سفارت از استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی یا زندگی در خارج از اقامتگاه های رسمی منع شده اند. آقای آبرامز می گوید، اگر دیپلمات های آمریکایی نتوانند آزادانه در داخل کشور سفر کنند یا با مردم محلی مخلوط شوند، یک ضرر واقعی است. وسعت سفارت جدید در لبنان نشان دهنده تعهد شایسته برای ادامه فعالیت در خاورمیانه است. اما دیپلمات هایی که در آنجا کار می کنند باید راهی بیابند تا از دیوارهای آن عبور کنند. ■