تیخیلی زیاد خبر خوب می تواند چیز بدی باشد. دبی، پایتخت تجاری امارات متحده عربی (امارات متحده عربی)، در دو سال گذشته بسیاری از موارد قبلی را داشته است. محدودیت‌های ضعیف در طول همه‌گیری، مهاجران را فریب داد. حمله روسیه به اوکراین موج دیگری از ساکنان جدید را به همراه داشت.

قیمت بالای نفت به احساس دوران رونق افزوده است. رستوران ها و بارها موج می زند. ترافیک در ساعات شلوغی به سطح قبل از همه گیری بازگشته است. حمل‌ونقل عمومی در ماه فوریه رکورد جابه‌جایی مسافران را به ثبت رساند.

با این حال، برای برخی از ساکنان، خبرهای خوب جالب است. تورم سالانه در تابستان گذشته به بالاترین حد در 14 سال گذشته یعنی 7.1 درصد رسید که بخشی از آن به دلیل افزایش شدید قیمت بنزین بود (برخلاف سایر کشورهای خلیج فارس، امارات متحده عربی به سوخت یارانه نمی دهد). از آن زمان به کمتر از 5 درصد کاهش یافته است، کمتر از بسیاری از اقتصادهای ثروتمند دیگر. اما شماره تیتر داستان کامل را بیان نمی کند.

ارقام رسمی تورم برای سال 2022 تنها 0.6 درصد افزایش برای مسکن و خدمات آب و برق را نشان می دهد که 41 درصد از شاخص قیمت مصرف کننده را تشکیل می دهد. با این حال، اینها همه اجاره نامه ها را دنبال می کنند، بنابراین افزایش اخیر اجاره ها را منعکس نمی کنند. بسیاری در دبی افزایش تندتری را احساس می کنند. اجاره آپارتمان در سال منتهی به فوریه 28 درصد افزایش یافت و به تقریباً 100000 درهم (حدود 27200 دلار) رسید. CBRE، یک شرکت املاک

سه عامل این افزایش را توضیح می دهد. یکی تقاضا از روس ها و سایر تازه واردان است. بسیاری به دنبال زندگی در شیک ترین مناطق دبی هستند. در پالم جمیرا، جزیره ای مصنوعی در خلیج فارس، یک آپارتمان دو خوابه که دو سال پیش به قیمت 100000 درهم اجاره شده بود اکنون می تواند 215000 درهم به فروش برسد.

بعدی بازار پررونق فروش ملک است. قیمت آپارتمان با حدود 1200 درهم در هر فوت مربع به بالاترین حد خود در تقریباً یک دهه اخیر رسیده است. برخی از سرمایه‌گذارانی که در اوایل همه‌گیری خانه‌ها را خریدند، دو سال بعد، آن‌ها را برای سود 50 درصد یا بیشتر تغییر دادند. افزایش قیمت ها برخی از مالکان را بی وجدان کرده است و خواستار افزایش اجاره بها بیش از 20 درصد در سال مجاز شده اند.

بازار املاک دبی چیزهای زیادی برای توصیه به آن دارد، از مالیات کم گرفته تا مجموعه وسیعی از مستاجران بالقوه. اما برخی تعجب می کنند که آیا این بخش، ستون فقرات اقتصاد دبی، دوباره در حال تبدیل شدن به یک حباب است. این شهر تاکنون دو سقوط املاک و مستغلات را در این قرن متحمل شده است: یکی ناگهانی در طول بحران مالی در سال 2008، زمانی که ارزش املاک به نصف کاهش یافت، و دیگری با کندی از سال 2014 تا 2020 که 35 درصد کاهش یافت.

خریداران هنوز در حال انباشته شدن هستند، اما برخی از نرخ‌های اجاره ممکن است به اوج خود برسد. طبق گفته‌ها، در مناطق محبوبی مانند پالم و مرکز شهر دبی، در ماه فوریه یا مسطح بودند یا کاهش یافتند CBRE. در عوض، آنها در مناطق کمتر مطلوب داخلی رشد کردند – به این معنی که اجاره‌کنندگان با پای خود رای می‌دهند.

قیمت های دیگر در حال افزایش است. تورم سالانه غذا و نوشیدنی در ماه فوریه بالای 6 درصد بود. این امارات متحده عربی سقف قیمتی را در سال 2022 بر روی چند کالای اصلی اعمال کرد. قیمت بنزین، اگرچه بر اساس استانداردهای جهانی معقول است، اما تابستان گذشته به رکوردی رسید. مقامات یک روزنامه محلی را پس از پوشش این موضوع تعطیل کردند. هزینه های مدرسه برای مهاجران بار سنگینی است.

علیرغم شهرت آن به عنوان الدورادوی مدرن، حقوق در دبی با افزایش قیمت ها هماهنگی ندارد. شرکت مشاوره کوپر فیچ تخمین می زند که امسال تنها حدود 2 درصد افزایش خواهد یافت.

بخشی از این تورم تاخت و تاز باید موقتی باشد. قیمت اجاره ممکن است با کاهش انتظارات مالکان و ورود خانه های جدید به بازار کاهش یابد.

برخی از اقتصاددانان استدلال می کنند که امارات متحده عربی باید تلاش کرد تا بار مالیاتی ساکنان و بنگاه ها را کاهش دهد. این کشور در سال 2018 مالیات بر ارزش افزوده 5 درصدی را معرفی کرد و در ژوئن شروع به اخذ مالیات 9 درصدی از شرکت ها خواهد کرد. حتی زمانی که مالیات‌های رسمی را معرفی می‌کند، بسیاری از هزینه‌هایی را که معادل مالیات مخفیانه است، حفظ کرده است، مانند هزینه اضافی مسکن که به قبوض برق در دبی اضافه می‌شود. در ژانویه، امارت مالیات 30 درصدی خود را بر الکل به حالت تعلیق درآورد. ■