دبلیومرغ هند شارمیلا که اولین قرنطینه خود را در سال 2020 اجرا کرد و مدارس آن به آموزش آنلاین رفتند، خود را در بلاتکلیفی دید. او یک خدمتکار در حومه غربی بمبئی است. او پسر و دخترش را در یک مدرسه شهریه ثبت نام کرده بود. اما خانواده او تنها یک گوشی هوشمند داشتند. بنابراین فرزندان او یا باید از برخی کلاس های آنلاین صرف نظر کنند یا یکی باید همه آنها را از دست بدهد. خوشبختانه، کارفرمایانش یک گوشی هوشمند دوم را با هزینه 10000 روپیه (122 دلار) به او دادند. این بیشتر از دستمزد ماهیانه شارمیلا است.

اکثر هندی ها فاقد چنین خیری هستند. از حدود 1 میلیارد کاربر تلفن همراه در کشور، یک سوم هنوز از گوشی‌های دمدمی قدیمی، عمدتاً برای تماس‌های صوتی استفاده می‌کنند. و داده های اخیر نشان می دهد که آنها قصد ارتقاء آنها را ندارند. همه به جز نسبت کمی از کاربران اینترنت هندی با استفاده از تلفن های خود آنلاین می شوند. با این حال تعداد اتصالات پهن باند بی سیم ثابت است. در اکتبر سال گذشته، آخرین ماهی که ارقام در دسترس است، رگولاتور مخابرات 790 میلیون اتصال پهن باند بی سیم را شمارش کرد که به سختی از اوج قبلی 789 میلیونی که در آگوست 2021 ثبت شده بود، فراتر رفت. (تعداد مشترکین کمتر از این است، زیرا بسیاری از آنها افراد بیش از یک ارتباط دارند.)

فروش گوشی های هوشمند کاهش یافته است. پس از یک دهه رشد، فروش در سال 2021 به 161 میلیون دستگاه رسید. idcیک محقق بازار، که تخمین می زند سال گذشته این رقم به 148 میلیون کاهش یافت. در همین حال میانگین قیمت گوشی های هوشمند از 163 دلار قبل از همه گیری به 220 دلار در سال 2022 افزایش یافته است.

قیمت‌ها تا حدی به دلیل عوامل جهانی از جمله تنگناهای زنجیره تامین، قفل‌های چینی و افزایش هزینه قطعات در حال افزایش است. ناوکند سینگ می گوید، اما دلیل آن نیز این است که سازندگان دیگر ارزش آن را ندارد که گوشی های فوق العاده ارزان بفروشند. idc. به گفته شرکت تحقیقاتی Counterpoint، سهم بازار گوشی‌های هوشمند با قیمت کمتر از 100 دلار از 30 درصد در سال 2019 به 12 درصد در سال گذشته کاهش یافته است. قبل از همه‌گیری، حدود 5 میلیون نفر هر ماه از یک دمدمیل به یک گوشی هوشمند مبادله می‌کردند. شیلپی جین، تحلیلگر کانترپوینت، می گوید که این میزان در سال گذشته به حدود 3 میلیون کاهش یافت. اشتراک های تلفن همراه نیز ارزان تر می شوند. در سال منتهی به ژوئن 2022، قیمت ها 28٪ افزایش یافت. انتظار می‌رود که تعداد تبدیل‌کنندگان، از گنگ به هوشمند، امسال دوباره کاهش یابد.

توقف رشد استفاده از اینترنت پیامدهای عمیقی برای میلیون ها خانواده فقیر خواهد داشت. دولت به طور فزاینده ای از راه حل های آنلاین، از جمله رزرو واکسیناسیون کووید-19، نکول کرده است. در ابتدا به اکثر بزرگسالان زیر 45 سال بدون گوشی هوشمند گفته شد که برای ثبت نام به یک اداره دولتی سفر کنند. تنها پس از سر و صدا، واکسیناسیون اجباری مجاز شد.

و این ردیف اشتیاق رسمی برای دیجیتالی شدن را کاهش نداده است. هدف یک برنامه جدید این است که به هر هندی “روشی بدون دردسر برای دسترسی و اشتراک گذاری دیجیتالی سوابق سلامتی خود ارائه دهد”. دولت مشتاقانه پرداخت های دیجیتال را از طریق واسط پرداخت های یکپارچه خود، یک سیستم بدون نقد که محبوبیت گسترده ای به دست آورده است، ترویج می کند. سیستم هویت ملی مبتنی بر بیومتریک آن اکنون تقریباً همه ساکنان هند را پوشش می دهد و در تعامل با ایالت کاملاً اجباری است. یک برنامه ردیابی کووید نیز فقط به نام داوطلبانه بود.

تعدادی از مطالعات اخیر به مقیاس و ناعادلانه عمیق کمبود دیجیتال اشاره دارد. gsmaیک سازمان تجارت مخابرات تخمین می زند که نیمی از مردان بزرگسال هندی در سال 2021 تلفن هوشمند داشتند. تنها یک چهارم زنان هندی این کار را می کردند. شکاف دیگر بین روستایی و شهری هند است. ضریب نفوذ اینترنت در شهرها 103 درصد (به دلیل افراد با چندین اتصال) و 38 درصد در روستاها است. سه چهارم فارغ التحصیلان به نوعی تلفن همراه دارند، در حالی که سه چهارم فارغ التحصیلان دارای تحصیلات ابتدایی نیستند.

این نابرابری‌ها، تلاش‌های بسیار امیدوارکننده‌ای برای بهبود حکمرانی هند از طریق دیجیتالی شدن را به خطر می‌اندازد. آپار گوپتا از بنیاد آزادی اینترنت، یک سازمان حقوق دیجیتال، می‌گوید: «ارزیابی اینکه چه چیزی آن را بهتر می‌کند باید از دیدگاه یک هندی متوسط ​​باشد. و یک هندی متوسط، به ویژه در مناطق روستایی، به اینترنت دسترسی ندارد.■