جمعیت کنیا با سرعت سرسام آوری افزایش یافته است. در پایان قرن نوزدهم، زمانی که استعمارگران بریتانیا برای اولین بار خود را تحمیل کردند، جمعیت ممکن است به اندازه یک میلیون نفر یا بیشتر باشد. اولین برآورد رسمی کنیا، در سال 1921، آن را کمتر از 3 متر اعلام کرد. در استقلال در سال 1963 به 9 متر رسیده بود و اکنون به 55 متر نزدیک شده است. با این میزان جمعیت تا سال 2050 به 85 میلیون نفر خواهد رسید سازمان ملل متحدکه «کاملاً ناپایدار» خواهد بود، از یک محافظه‌کار که همزیستی حیات وحش و مردم، به‌ویژه دامداران فقیر را ترویج می‌کند، ابراز تأسف می‌کند.

با این حال، بر اساس یک بررسی جمعیتی و بهداشتی اخیر، نرخ باروری کنیا به شدت کاهش یافته است، از 6.7 فرزند به ازای هر زن در سال 1989 به 3.4 در سال گذشته. همچنین تفاوت قابل توجهی بین شهر و روستا را نشان می دهد. انتظار می رود که به طور متوسط، زنان شهری هر کدام 2.8 نوزاد داشته باشند که یک نوزاد کمتر از 3.9 پسر عموی روستایی آنها است. در میان طبقه متوسط ​​رو به رشد، دو فرزند در حال تبدیل شدن به یک هنجار است.

این نظرسنجی به چگونگی دستیابی به این امر و چالش های باقی مانده اشاره می کند. به طور کلی 57 درصد از زنان متاهل از داروهای ضد بارداری مدرن استفاده می کنند، که در مناطق اطراف نایروبی نسبت های بالاتری نیز وجود دارد. با این حال، شهرستان ماندرا، در مقابل مرز سومالی، دارای نرخ باروری 8 است. تنها 2 درصد از زنان متاهل در آنجا از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند که بسیاری از مسلمانان کنیایی و مسیحیان انجیلی با آن مخالف هستند.

رئیس جمهور سابق، موای کیباکی، که در سال 2013 استعفا داد، مرتباً به نفع تنظیم خانواده صحبت می کرد. اما ویلیام روتو، که سال گذشته به این سمت برگزیده شد، تاکنون به طور قابل توجهی در مورد آن سکوت کرده است.