منn چند راه، به نظر می رسد حمل و نقل ریلی و حمل و نقل باری رقیب مستقیمی باشند. شرکت هایی که نیاز به دریافت کانتینر کالا از شهری به شهر دیگر دارند می توانند از بین آنها یکی را انتخاب کنند. راه آهن مقرون به صرفه تر، سوخت کارآمدتر است و می تواند حجم بیشتری را در یک سفر جابه جا کند. حمل بار معمولاً سریعتر است و، مگر اینکه کانتینر از حیاط راه آهن به محوطه ریلی می رود، مستقیم تر است. در آمریکا، هر دو بخش در طول همه‌گیری رونق گرفتند، زیرا خریدارانی که از خدمات محروم بودند کالاهای خود را ذخیره کردند. اکنون هر دو در حال آماده‌سازی برای کاهش رشد اقتصادی هستند که ممکن است به روش‌های مشابهی بر آنها تأثیر بگذارد.

با ریل شروع کنید کاهش هزینه‌ها و افزایش قیمت‌ها، علیرغم حجم پایین‌تر نسبت به قبل از همه‌گیری، در سال‌های 2021 و 2022 سود زیادی را برای شرکت‌های حمل و نقل ریلی آمریکایی به ارمغان آورد. راه‌آهن‌ها «برنامه‌ریزی دقیق» را پذیرفتند، که باعث کاهش مدت زمان نشستن واگن‌های پر قطار در حیاط‌ها در انتظار ساخت قطار طولانی می‌شود. این صنعت همچنین در حال ادغام است که منجر به قدرت قیمت گذاری بیشتر می شود. در 14 آوریل، اقیانوس آرام کانادا، خرید کانزاس سیتی ساترن، اولین ادغام بزرگ حمل و نقل ریلی را که هیئت حمل و نقل سطحی انجام داد، تکمیل خواهد کرد.STB)، تنظیم کننده راه آهن فدرال، از سال 1990 تایید شده است. این امر تنها شش شرکت بزرگ ریلی کلاس I را در آمریکا باقی خواهد گذاشت.

در مقابل، ادغام ممکن است منجر به افزایش رقابت شود. زیرا همه شرکت‌های ریلی مستقیماً با یکدیگر رقابت نمی‌کنند. در عوض، کشور به دو قطبی تقسیم شده است: CSX و نورفولک جنوبی بر شرق حکومت می کنند. اتحادیه پاسیفیک و BNSF بر غرب تسلط داشته باشد. این خطوط در غرب میانه به هم می رسند، جایی که با Canadian National و در حال حاضر، اقیانوس آرام بزرگ کانادایی رقابت می کنند، که اولین خطوط قطار را از بنادر کانادا از طریق قلب آمریکا به مکزیک ارائه می دهد.

به‌عبارت دیگر، مشتریان در شلوغ‌ترین کریدور ریلی آمریکا که از مرکز کشور می‌گذرد، به جای انتخاب کمتر، اکنون می‌توانند کالاها را در یک خط از مرز شمالی به جنوبی جابه‌جا کنند. این ماهیت “انتخاب به انتها” شرکت ادغام شده – بدون مسیرهای همپوشانی یا مشتریان مشترک – بود که STB به عنوان یکی از دلایلی برای دست زدن به ترکیب دو شرکت کوچک کلاس I استناد می شود.

اگر بعید است که ادغام باعث افزایش حاشیه برای صنعت شود، آیا ممکن است هزینه ها کاهش یابد؟ احتمالا نه. سوخت، اگرچه نسبت به اوج های اخیر کاهش یافته است، اما نسبت به قبل از جنگ در اوکراین گران تر است. برنامه ریزی دقیق پس از خارج شدن قطار شیمیایی از ریل در اوهایو در ماه فوریه مورد بررسی قرار گرفت. منتقدان فشار برای خروج قطارها از حیاط ها را در سریع ترین زمان ممکن دلیل بریده شدن گوشه ها در بازرسی های ایمنی می دانند. اگر کنگره قوانین ایمنی ریلی را تصویب کند، ممکن است کارایی را کاهش دهد و هزینه ها را افزایش دهد. هزینه های غیر سوختی مانند بیمه در حال حاضر افزایش یافته است.

هزینه‌های نیروی کار نیز همینطور است، زیرا شرکت‌های راه‌آهن کارگران را برای بهبود خدمات استخدام می‌کنند. در آغاز سال 2023، آنها 8 درصد بیشتر از یک سال قبل استخدام کردند، حتی اگر حجم و ترافیک در 12 ماه قبل کاهش یافته بود. آمیت مهروترا از دویچه بانک خاطرنشان می کند که اضافه کردن کارکنان حتی با کاهش حجم، نشانه این است که “راه آهن بازی طولانی را انجام می دهد و بر خدمات تمرکز می کند.” اما، او اذعان می‌کند که «دوره سود بامز به پایان رسیده است».

همین امر می تواند در مورد حمل و نقل ها نیز به دلایل مشابه صدق کند. در طول همه‌گیری، تقاضا افزایش یافت و تعداد شرکت‌های حمل‌ونقل، که راه‌اندازی یکی از آن‌ها به جز تضمین مجوز مناسب و یک کامیون نیازی به کارآفرین ندارد، به طور پیوسته افزایش یافت. امروز آمریکا نزدیک به 600000 شرکت از این دست دارد که 100000 بیشتر از سال 2019 است. ظرفیت از افت ناشی از کووید در حال بهبود است: در فوریه 4 درصد بیشتر از سال قبل بود. اما بازار بسیار نرمتر است: در سه ماهه چهارم سال 2022 حجم حمل و نقل به پایین ترین سطح خود از سال 2014 رسیده است.

ترکیب عرضه قوی و تضعیف تقاضا وضعیت قیمت گذاری غیرعادی ایجاد کرده است. به طور معمول، نرخ‌ها در بازار نقدی، که فرستنده‌ها هنگام حمل بار برای جابه‌جایی مستقیم از آن استفاده می‌کنند، از نرخ‌های قراردادی که شرکت‌های حمل‌ونقل و حمل‌ونقل برای مدت معین، معمولاً یک سال تعیین می‌کنند، بیشتر است. دن موری از مؤسسه تحقیقات حمل و نقل آمریکا، یک نهاد صنعتی، می‌گوید که تقریباً در 12 ماه گذشته، «بازار نقدی در حمایت از زندگی بوده است» (نمودار را ببینید). در ماه فوریه، نرخ های نقدی بیش از 70 درصد کمتر از سال قبل و کمتر از نرخ های قراردادی بود.

این سیگنال قیمت می تواند برخی از کامیون داران را وادار کند که روزی با آن تماس بگیرند. دیگران ممکن است، مانند رقبای راه آهن خود، سعی در تحکیم داشته باشند. در 21 مارس، نایت-سوئیفت، یکی از بزرگترین کامیون داران آمریکا، موافقت کرد که کالاهای بزرگ اما درگیر را بخرد. ایالات متحده Xpress. آقای موری فکر می‌کند که «خریدهای بیشتری در راه است»، به ویژه به این دلیل که بعید به نظر می‌رسد قیمت‌های نقدی برای ۶ تا ۱۲ ماه دیگر بهبود پیدا کنند.

با این حال، در بلندمدت، همه چیز ممکن است برای کامیون داران و راه آهن های آمریکایی به طور یکسان پیش برود. دولت صدها میلیارد دلار یارانه برای تقویت تولید داخلی، به ویژه تجهیزات انرژی سبز و نیمه هادی ها، اختصاص می دهد. اگر آن دسته‌بندی‌ها اثر مطلوب را داشته باشند، این می‌تواند به معنای کالاهای واسطه‌ای بیشتر، علاوه بر محصولات نهایی، برای عبور از وسعت آمریکا باشد. ■

برای اینکه در صدر بزرگ‌ترین داستان‌های کسب‌وکار و فناوری قرار بگیرید، در آخرین خبر، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما ثبت‌نام کنید.