ترک ژاپن ، جایی که خبرنگار شما به مدت چهار سال در آن پست بود ، همیشه برای سیستم یک شوک بود. این کشور تقریباً مطمئناً کاربردی ترین و تمیزترین کره زمین است (حتی اگر هیچ سطل آشغال در خیابان ها وجود نداشته باشد). احتمالاً مورد توجه ترین هم هست. همه گیری فقط به بزرگنمایی آن کمک کرده است.

در حالی که بقیه جهان برای مهار covid-19 تلاش می کنند ، ژاپن از دو جهش عبور کرده است که به طور تقریبی به نظر می رسد فقط شبیه لرزشی است. بیش از 1600 نفر در یک کشور 127 متری کشته شده اند. برخی مطالعات نشان می دهد که میزان مرگ و میر بیش از حد وجود نداشته است (زیرا افرادی که مراقبت می کنند مرگ های ناشی از بیماری های دیگر مانند آنفولانزا کمتر بوده است). این امر حتی اگر ژاپن دارای دو شهر از ده شهر بزرگ جهان و مسن ترین جمعیت آن باشد – تقریباً یک سوم مردم این کشور بیش از 65 سال دارند.

این را با انگلیس مقایسه کنید. تقریباً 43000 نفر جان خود را از دست داده اند – مرگ و میر بیش از حد بیش از حد دیگر نشان می دهد – در جمعیتی به اندازه جمعیت ژاپن و افراد مسن کمتر (فقط یک پنجم آنها بیش از 65 سال دارند). در حال جراحی دوم است و موارد بیشتری نسبت به مورد اول ثبت شده است ، اگرچه تا حدی بازتاب آزمایشات بیشتر است. همانطور که دوباره سخت می شود – در 12 اکتبر بوریس جانسون ، نخست وزیر ، یک سیستم سه لایه محدودیت در انگلیس را اعلام کرد – زندگی در ژاپن به همان چیزی بازگشته است که اکنون چیزی شبیه به حالت عادی است. دامنه خاموش شدن آن در بهار کوتاه تر و دامنه آن بسیار محدودتر از انگلیس بود و بیشتر بر اساس درخواست های دولت بود تا قوانین قابل اجرا.

به محض اینکه خبرنگار شما از پرواز خود (خطوط هوایی ژاپن) از توکیو وارد فرودگاه هیترو شد ، یک سرنخ بزرگ برای میزان مختلف ویروس پدیدار شد. دیدن این همه دهان و بینی ناراحت کننده بود. افسران گذرنامه ژاپنی از ماسک صورت و روکش استفاده می کنند. همتایان انگلیسی آنها اصلا صورت خود را نمی پوشاندند. آنها ممکن است تا حد زیادی در برابر افرادی که توسط صفحه های perspex می رسند محافظت شده باشد ، اما هنگام کار در اطراف ، تعویض اتاقک یا گفتگو ، از کارگران دیگر محافظت نمی شود. در همین حین ، مسافران نقاب های خود را به همان راحتی که می توانستید روسری را از روی شانه بند بزنید ، به عنوان روسری یا گرمکن چانه استفاده می کردند.

این صحنه در چند روز خارج در روزهای بعد تکرار شد. ما بدون ترس و وحشت ، به یک منطقه بازی نرم رفتیم. در تابلوها نوشته شده بود که “تماشاگران باید ماسک بزنند” اما تقریباً همه والدین در حال دویدن بودند و با صدای بلند و بدون ماسک صحبت می کردند. فقط بعضی از کارمندان آنها را پوشیدند (ما رفتیم). نجات غریق در استخر محلی کشف شد. بنابراین باریستاها در یک کافی شاپ نزدیک بودند. حتی پس از آنکه دولت انگلیس در 24 سپتامبر ماسک ها را در تنظیمات بیشتر اجباری کرد ، به نظر می رسد که بسیاری از افراد در بهترین حالت این کار را نیمه جان انجام می دهند.

عدم پوشش صورت با خبرنگار شما احساس بیگانه ای می کند – و صادقانه می گویم اضطراب آور است. از زمان ابتلا به همه گیری ، بسیار نادر بوده است که کسی در ژاپن بالاتر از سن دبستان دیده شود ، عاری از ماسکی مناسب برای پوشاندن بینی و دهان ، حتی در خیابان ها باشد. شواهد بیشتر و بیشتر نشان می دهد که ، اگر صحیح استفاده شود ، ماسک ها نه تنها می توانند به میزان قابل توجهی به کاهش سرعت ویروس به دیگران کمک کنند بلکه از فرد محافظت کننده نیز محافظت می کنند.

ژاپن یک برتری داشت. این کشور سابقه طولانی در استفاده از ماسک دارد. (سایر کشورهای آسیایی که جذب ماسک خوبی نیز دارند این کار را فقط از زمان SARS در سال 2003 انجام داده اند که به سختی ژاپن را لمس کرده است). اولین ردپای آنها مربوط به قرن هاست که در مراسم مذهبی و احتمالاً به دلایل پزشکی نیز مورد استفاده قرار می گرفته است. اما آنها پس از آخرین همه گیری ، آنفلوانزای اسپانیایی در سال 1918 به طور گسترده ای پذیرفته شدند. مشکل آلودگی هوا در توکیو در دهه 1970 دلیل دیگری برای زنده نگه داشتن این رسم بود. فشار نیز باعث شد که در هنگام رونق اقتصادی ، گرده های گسترده القا کننده تب یونجه و در صورت مریض بودن ، یک روز مرخص نشویم و سپس ، در سال 2011 ، نگرانی در مورد ریز ذرات حاصل از زلزله و سونامی که باعث ذوب شدن یک نیروگاه هسته ای شده است. همه اینها بدان معنی بود که ، حتی قبل از covid-19 ، ماسک ها در ژاپن یکی از دیدهای معمول بود.

ژاپن فقط شروع تاریخی نکرد. از نظر فرهنگی هیچ بحث سیاسی درباره آزادی و نقاب شخصی وجود ندارد. چه از طریق انطباق اجتماعی و چه از راه دیگر ، و بدون دستورالعمل های دولتی ، ماسک ها از ماه فوریه همه جا برای کارگران و عموم مردم فراگیر شدند. عادت پیش فرض استفاده از ماسک و از بین بردن آن در تنظیمات استثنایی است: حتی رانندگان تنها در داخل اتومبیل حتی اگر کشیده شوند نیز اغلب ماسک پوشیده دیده می شوند. در انگلیس برعکس است.

لازم نبود اینگونه باشد. کشورهای دیگر بدون فرهنگ استفاده از ماسک آنها را پذیرفته اند. حدود 85٪ از ایتالیایی ها اکنون می گویند که همیشه در ملا public عام ماسک می پوشند. در انگلیس این رقم کمتر از یک پنجم است. بخشی از مشکل پیام رسانی است. هشدارهای اولیه مبنی بر اینکه استفاده از ماسک می تواند ضد تولید باشد – زیرا باعث می شود افراد احساس امنیت کنند و بنابراین رفتارهای خطرناک تری دارند یا باعث می شود صورت آنها بیشتر لمس شود – به عنوان تحقیقات جدید به روز نشده است فواید.

ماسکها به تنهایی تفاوت تفاوت ویروس در ژاپن و انگلیس را به طور کامل توضیح نمی دهند. نظریه های دیگری برای سوابق خوب ژاپن منتشر شده است. مردم به جای آغوش گرفتن یا دست دادن ، جدا از هم ایستاده و در مقابل یکدیگر تعظیم می کنند. برخی پیشنهاد می کنند افراد هنگام مکالمه به ژاپنی کمتر اسپیت تولید می کنند (این ممکن است خیالی باشد ، اگرچه ژاپنی ها تمایل ندارند با صدای بلند صحبت نکنند ، با یکدیگر صحبت نکنند یا با یکدیگر فریاد بزنند). برخی دیگر معتقدند که جمعیت در معرض ویروس های کرونا قرار گرفته و بنابراین در برابر آنها مقاومت بیشتری دارد.

در ماه ژوئن آسو تارو ، وزیر دارایی ژاپن ، گفت که او برای تماس گیرندگان خارجی توضیح داده است که میزان مرگ و میر پایین این کشور به میندو، به راحتی ، سطح بالایی از استانداردهای فرهنگی. این امر منجر به اتهامات نژادپرستی و ملی گرایی شد. با این حال ، بسیاری از ژاپنی ها با وحشت به تجربیات سایر کشورها از covid-19 نگاه کرده اند. آنها تعجب می کنند که چرا افراد دیگر ماسک نمی زنند و یا ضد عفونی کننده دست نیستند. (در نوزدهم ژوئن صف های خارج از UNIQLO ، یک مارک غول پیکر لباس ژاپنی تشکیل شد ، مشتریانی که مشتاق خرید ماسک صورت تازه راه اندازی شده خود را مناسب برای گرمای تابستان هستند. آنها هفته ها مانند گرد و غبار طلا بودند.)

ژاپن نیز سیاست مرزی بسیار سختگیری دارد. در حال حاضر به طور كلی ورود افراد از 159 كشور را ممنوع كرده و تا سپتامبر مانع از خروج و بازگشت ساكنان می شود. اکنون هر یک از معدود افرادی که مجاز به ورود هستند ، یا ساکنان ژاپنی و خارجی که می روند و برمی گردند ، باید قبل از عزیمت ، هنگام ورود به آزمایش عفونت covid-19 بپردازند و هر نتیجه را برای دو هفته قرنطینه کنند.

ژاپن در مورد سایر اقدامات پیشگیرانه سست است. آزمایش کافی نیست. فاصله اجتماعی حداقل است. با گذشت زمان ، انتقاد از سوابق کشور چرند به نظر می رسد. پس از چند هفته تعطیلی در بهار ، از آن زمان مهد کودک ها باز شده است و گروه های بزرگی از بچه ها با هم مخلوط می کنند. مدارس ، که چند ماه زودتر از موعد قبل از سایر کشورها تعطیل بودند ، در ماه ژوئن بازگشایی شدند و همچنان باقی مانده اند. مشاغل سخت آسیب دیده اند ، اما می توانند دوباره فعالیت کنند. استفاده از ماسک هزینه کمی دارد و شواهد از اثربخشی آن در حال افزایش است. این یکی از عادت های ژاپنی خواهد بود که خبرنگار شما آن را حفظ خواهد کرد.