جیمقامات آپانزی از اینکه آمریکا تهدید چین را خیلی خونسرد پذیرفت نگران بود. حتی پس از درگیری کشتی های چینی و ژاپنی بر سر جزایر سنکاکو/دیائویو در یک دهه پیش، رهبران آمریکایی به دنبال تعامل بودند. ما به آنها هشدار دادیم ایالات متحدهیک سفیر سابق ژاپن در بانیان غرغر کرد. اما این روزها جیوه در آمریکا به شدت افزایش یافته است – سیاستمداران آن با هم رقابت می‌کنند تا ببینند چه کسی می‌تواند در مورد چین جنگ‌طلب‌تر به نظر برسد. این اکنون باعث نگرانی ژاپن شده است.
در مصاحبه با اقتصاد دان و دیگر رسانه های جهانی در 20 آوریل، از کیشیدا فومیو، نخست وزیر ژاپن، پرسیده شد که کشورش از نظر نظامی برای مهار جاه طلبی های هژمونیک چین چه می کند. به جای نام بردن از اقدامات بسیاری که ژاپن برای تقویت دفاع خود انجام می دهد، گفت: “آنچه باید در اولویت قرار گیرد دیپلماسی فعال است”.
بنابراین ادامه یافت. صحبت کردن قبل از G7 اجلاسی که ژاپن ماه آینده در زادگاهش هیروشیما میزبانی خواهد کرد، آقای کیشیدا که اغلب به مقالات توجیهی نگاه می‌کند، تلاش کرد تا روابط آشفته ژاپن با چین را بدتر نکند. وی افزود: «ژاپن آنچه را که باید بیان شود، تاکید خواهد کرد و در عین حفظ گفت‌وگوی قاطع در مورد موضوعات مختلف و همکاری در چالش‌های مشترک، اقدام مسئولانه را ترغیب خواهد کرد.» او آرزوی خود را برای ایجاد یک رابطه “سازنده و باثبات” با چین تکرار کرد. او تقریباً از همان فرمول‌بندی در سخنرانی خود در ژانویه در واشنگتن استفاده کرد.
در واقع نشانه های زیادی وجود دارد که ژاپن فکر می کند رقابت آمریکا و چین بسیار داغ شده است. رهبران ژاپن اکنون به طور مداوم خواستار ارتباط بهتر با چین هستند. دیپلماسی چین و ژاپن از زمان اولین نشست بین آقای کیشیدا و شی جین پینگ، رهبر چین، در ماه نوامبر در اندونزی، بی سر و صدا از سر گرفته شده است. در اواخر فوریه مقامات وزارت خارجه و دفاع دو کشور با یکدیگر دیدار کردند. در پایان ماه مارس، نیروهای مسلح آنها خط دفاعی ایجاد کردند. هایاشی یوشیماسا، وزیر امور خارجه ژاپن، در 2 آوریل به پکن رفت که اولین دیدار از این قبیل در سه سال گذشته بود.
نمایندگان پارلمان ژاپن نیز خویشتنداری نشان می دهند. این رژیم چیزی شبیه به کمیته منتخب چین متخاصم در مجلس نمایندگان آمریکا ندارد. پارلمان ژاپن دارای یک انجمن دوستی پارلمانی ژاپن و چین است که این هفته نیکای توشیهیرو را به عنوان رئیس آن انتخاب کرد. او که یک پادشاه سالخورده است، بیشتر به خاطر روابط نزدیکش با پکن شناخته می شود.
این بدان معنا نیست که ژاپن نسبت به چین کمتر محتاط است. آقای کیشیدا بارها خواستار «صلح و امنیت در تنگه‌های تایوان» شد و نشان داد که ژاپن تمایلی به تحمل «تغییر وضعیت موجود از طریق زور» ندارد – رمزی برای مخالفت با تجاوز چین به تایوان. برنامه‌های ژاپن برای دوبرابر کردن هزینه‌های دفاعی طی پنج سال آینده به این هدف است که چین را متقاعد کند که نمی‌توان آن را به عقب انداخت. هیچ کس در توکیو نیازی به قانع کردن اینکه چین یک تهدید است، ندارد.
برعکس، نزدیکی آن تهدید باعث می شود ژاپن با آن بسیار جدی برخورد کند. در آمریکا، صحبت از جنگ بر سر تایوان یک انتزاع در نیمی از جهان است. در ژاپن، مردم را متعجب می کند که نزدیک ترین پناهگاه بمب کجا می تواند باشد. به همین دلیل است که ژاپن، بر خلاف سرهای داغ در کاپیتول هیل، برای کنترل دما دست به چنین دردسرهایی می زند. برای جامعه بین المللی بسیار مهم است که ایالات متحده –آقای کیشیدا تاکید کرد که روابط چین پایدار است.
نشانه هایی وجود دارد که پیام در حال انتقال است. تا حدی به اصرار ژاپن، این بیانیه توسط گردهمایی صادر شد G7 وزرای خارجه در 18 آوریل، در استان ناگانو ژاپن، از کشورها می‌خواهد که «صادقانه» و «با هم کار کنند» با چین – معادل دیپلماتیک دست دراز. کاترین تای، نماینده تجاری ایالات متحده، در 20 آوریل به حضار در توکیو اطمینان داد که آمریکا قصد ندارد از چین جدا شود. در همان روز جانت یلن، وزیر خزانه داری گفت که آمریکا به دنبال روابط «سازنده و منصفانه» با چین است.
با این حال، تعدیل دما فقط سخت تر می شود. فصل انتخابات آمریکا در راه است و توکیو به ایستگاهی در مسیر تبدیل شده است. (ران دیسانتیس، فرماندار جاه طلب جمهوری خواه فلوریدا و رقیب دونالد ترامپ، در 24 آوریل دیدار خواهد کرد.) و چین به سختی دست پیشنهادی را می گیرد. یک کارمند شرکت داروسازی ژاپنی ماه گذشته به اتهام جاسوسی در پکن دستگیر شد. تمایل چین برای گفتگو با ژاپن بیشتر به دنبال ایجاد شکاف بین آمریکا و متحدانش است. حتی با این وجود، ضربه خنجر آقای کیشیدا به کنترل دمای هند و اقیانوسیه ممکن است مهم‌ترین کمک ژئوپلیتیکی او باشد. ■
از Banyan، ستون نویس ما در آسیا بیشتر بخوانید:
مایکل لیپتون: مرد بزرگ اصلاحات ارضی (20 آوریل)
نارندرا مودی در حال بازنویسی تاریخ هند است (13 آوریل)
سرمایه‌گذاری‌های عظیم آسیایی چین نتوانسته قدرت نرم آن را بخرد (5 آوریل)
همچنین: چگونه ستون بانیان نام خود را گرفت
