تیاو هشدار می دهد نخواندن نشانه ها سخت نبود. برای ماه‌ها تنش‌ها بین دو شخصیت قدرتمند در دولت نظامی سودان ایجاد شده بود: ژنرال عبدالفتاح البرهان، رهبر واقعی سودان از زمان کودتای 2019. و محمد حمدان داگالو (معروف به همدی)، یک فرمانده جنگ. او رهبر نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) یک واحد شبه نظامی که از شبه نظامیان جنجاوید متهم به اقدامات نسل کشی قتل و تجاوز جنسی در دارفور است. بسیاری نسبت به درگیری قریب الوقوع بین آنها هشدار دادند RSF و نیروهای دولتی ژنرال برهان، معروف به نیروهای مسلح سودان (SAF).

بحران در صبح روز 13 آوریل به شدت تشدید شد، زمانی که ساکنان Merowe در شمال سودان از خواب بیدار شدند و سربازانی را یافتند. RSF عبور از شهر و گرفتن موقعیت در اطراف فرودگاه، پایگاهی برای جت های جنگنده. در پاسخ، SAF سربازان اطراف را محاصره کردند RSF مردان و ظاهراً به آنها دستور عقب نشینی داده است. به زودی دولت نسبت به رویارویی قریب الوقوع بین این دو نیرو هشدار داد، مانند نمایندگان آمریکا، اتحادیه اروپا و چندین دولت غربی دیگر. طی 24 ساعت آینده، دیپلمات‌ها بین دو اردوگاه تلاش کردند تا از درگیری جلوگیری کنند. در خارطوم، پایتخت سودان، ساکنان خود را برای بدترین شرایط آماده کردند.

در اوایل صبح روز 15 آوریل هنگامی که درگیری بین آنها درگرفت SAF و RSF. هر یک از طرفین طرف دیگر را متهم به تیراندازی اول کرد. به گفته ارتش ملی، نیروهای آقای داگالو یک شورش علیه دولت به راه انداخته بودند. را RSF او پاسخ داد که ارتش در واقع یک “حمله گسترده” علیه اعضای خود انجام داده است. آقای داگالو رئیس خود را یک “جنایتکار” خواند که یا دستگیر می شود یا “مثل سگ می میرد”. هر دو طرف ادعا کردند که به سرعت دست برتر را به دست آورده اند.

چند ساعت پس از شلیک اولین شلیک، تانک ها در خیابان های مرکز خارطوم در حال حرکت بودند و جت های جنگنده بالای سرشان فریاد می زدند. همانطور که نیروی هوایی بمباران می کرد RSF پایه ها، RSF حمله به فرودگاه بین المللی؛ ویدئوهایی که در فضای مجازی پخش می‌شوند، ابرهای غلیظی از دود را نشان می‌دهند که از آسفالت بلند می‌شوند. درگیری ها به اطراف صدا و سیما و کاخ ریاست جمهوری گسترش یافت. سربازان از هر دو طرف نزدیک مناطق مسکونی که غیرنظامیان در آن خمیده بودند راکت شلیک کردند. یکی از ساکنان مرکز خارطوم از طریق پیامک گفت: «ما صدای توپخانه بسیار سنگین را می شنویم. “صداها و صداها وحشتناک هستند.”

درگیری ها به سایر نقاط سودان نیز کشیده شده است. تقریباً بلافاصله RSF ادعا کرد که فرودگاه Merowe را تصرف کرده است. همچنین تیراندازی های سنگینی در نزدیکی پایگاه هوایی العبید در منطقه کردوفان شمالی و همچنین در چندین مکان در دارفور گزارش شده است. سه امدادگر که برای سازمان ملل کار می کردند در درگیری بین دو ارتش در شهر الفاشر کشته شدند. نیروهای نظامی در شهرهای دور از پایتخت مانند جدارف، در شرق دورافتاده و آشفته سودان، بسیج شدند. هنوز مشخص نیست که آیا این درگیری به یک درگیری کوتاه و نه یک جنگ تمام عیار محدود خواهد شد یا خیر. هر دو مرد می گویند که برای مذاکره متوقف نمی شوند.

پشت درگیری‌های اخیر، مبارزه برای قدرت بین ژنرال برهان و آقای داگالو، و میان صور فلکی پیچیده احزاب سیاسی، شبه‌نظامیان، رهبران شورشیان و حتی قدرت‌های خارجی متحد با آنها وجود دارد. در قلب آن مبارزه بر سر این است که چه کسی هدایت گذار سیاسی سودان را کنترل خواهد کرد، که چهار سال پیش با سرنگونی رژیم اسلامگرای وحشی به رهبری دیکتاتور سابق عمر البشیر آغاز شد.

آقای بشیر در سال 2019 پس از ماه‌ها اعتراض به رهبری ائتلافی از فعالان دموکراسی‌خواه از قدرت کنار رفت. با احساس اینکه زمان آقای بشیر تمام شده است، ژنرال های خودش – از جمله ژنرال برهان و آقای داگالو – برای بیرون کردن او کودتا کردند. رهبران معترضان و نیروهای مسلح سپس به توافقی برای تقسیم قدرت دست یافتند که قرار بود به انتخابات و یک دولت غیرنظامی منجر شود. اما تاکتیک‌های «تفرقه بینداز و حکومت کن» آقای بشیر، که طی سه دهه ریاست او به کار گرفته شد، یک بمب ساعتی را پشت سر گذاشت: گروهی متشکل از شبه‌نظامیان و جناح‌های مسلح که اکنون برای کسب قدرت تلاش می‌کنند.

قوی ترین و برجسته ترین آن است RSF. آقای بشیر آن را به عنوان وزنه تعادل ارتش و سرویس اطلاعاتی با ساختار فرماندهی و بودجه خود ایجاد کرد. مردی که در راس آن قرار دارد، آقای داگالو، جاه طلبی خود را برای حکومت پنهان نمی کند.

ژنرال برهان نیز که در زمان آقای بشیر به شهرت رسید و خود را حافظ منافع ارتش، از جمله امپراتوری تجاری گسترده آن می‌داند، هم چنین نیست. نیروهای مسلح سودان از زمان استقلال در سال 1956 بر سیاست آن تسلط داشته اند. هر دو تجربه قبلی این کشور در دموکراسی – در سال های 1964 و 1985 – توسط این کشور درهم شکسته شد. ژنرال برهان، که از سوی گروه‌های اسلام‌گرای قدرتمند مرتبط با رژیم بشیر نیز حمایت می‌شود، آخرین ضربه را به دموکراسی در سال 2021 وارد کرد، زمانی که دومین کودتا را علیه رهبران غیرنظامی دولت انتقالی که پس از برکناری بشیر تشکیل شد، انجام داد. از آن زمان تا کنون کشور دچار آشفتگی بوده است.

در ماه دسامبر، رهبران بلوک غیرنظامی و حکومت نظامی توافقنامه موقتی را امضا کردند که در آن وعده تشکیل یک دولت کاملا غیرنظامی و برگزاری انتخابات در دو سال را می‌دادند. در صورت اجرا، با باز کردن درها به روی کمک های خارجی و کاهش بدهی، به اقتصاد در حال فروپاشی سودان کمک خواهد کرد. اما این به معنای ادغام آن نیز خواهد بود RSF به درون SAFو ایجاد ارتش ملی واحد تحت نظارت غیرنظامیان. توافق نهایی قرار بود در اوایل آوریل امضا شود.

به نظر می رسد که چشم انداز حل و فصل یک رویارویی را تسریع کرده است. هر دوی این افراد از این توافق ضرر خواهند کرد، که باعث کاهش قدرت نیروهای مسلح در سیاست و اقتصاد می شود. آقای داگالو برای واگذاری فرماندهی نیروی خود، اصرار داشت که یک دهه به او فرصت داده شود تا نیروهای خود را یکپارچه کند. RSF وارد ارتش ملی شد (در حالی که هنوز ادعا می کند که از توافق حمایت می کند). گفته می شود که ژنرال برهان می خواست این اتفاق در عرض دو سال رخ دهد تا رقیب خود را بی دفاع کند و برتری را تضمین کند. SAF. اساساً، نه او و نه گارد قدیمی اسلامگرای اطرافش حاضر به پذیرش هرگونه معامله ای نبودند که به طور قابل توجهی کاهش یابد. SAFمنافع تجاری درخواست اضافی آقای داگالو، در دور اخیر مذاکرات، برکناری بیش از 800 افسر ارشد از SAF جوناس هورنر، کارشناس منطقه خاطرنشان می کند که بخشی از روند ادغام برای ژنرال برهان “به سادگی بیش از حد” بود. هفته گذشته یکی از مقامات اسلام‌گرا از حزب بشیر که اکنون غیرقانونی شده است، گفت رویترز که گروه آنها در تلاش برای جلوگیری از معامله معلق بود.

آقای هورنر استدلال می‌کند که اسلام‌گرایان در ارتش ممکن است تصمیم گرفته باشند که یک حمله سریع را به منظور «تأیید مجدد کنترل اسلام‌گرایان بر دوران گذار و کشور» انجام دهند. در ماه‌های قبل از شروع جنگ، هر دو طرف به طور پیوسته نیروهای خود را افزایش داده و مواضع خود را در پایتخت و سایر مکان‌های استراتژیک تقویت کرده بودند. تانک هایی در حال حرکت بر فراز رود نیل در خارطوم مشاهده شدند. گفته می‌شود که ژنرال برهان و آقای داگالو در روزهای قبل از شروع جنگ دیگر با هم صحبت نمی‌کردند.

خطر آتش سوزی گسترده تر قابل توجه است. هر دو SAF و RSF شبکه های قومی و حمایتی گسترده ای در سرتاسر سودان دارند. اسلام گرایان اطراف ژنرال برهان به ویژه در دولت و اقتصاد سودان تثبیت شده اند. ژنرال از حمایت مصر همسایه نیز برخوردار است. ویدئوهای منتشر شده توسط RSF در 15 آوریل به نظر می رسد که سربازان یا خلبانان اسیر مصری در پایگاه هوایی Merowe را نشان می دهد.

در مقابل، آقای داگالو نزدیک به ایسیاس افورکی، رئیس جمهور اریتره است که سابقه طولانی مداخله در امور همسایگان خود را دارد. آقای داگالو قبلاً عربستان سعودی و امارات متحده عربی را پس از اعزام نیروهای خود برای کمک به جنگ آنها در یمن در زمره حامیان خود قرار داده بود. RSF ممکن است توسط آنها تجهیز شده باشد. با این حال، نیروی ملی آسمان ها را کنترل می کند، به همین دلیل به نظر می رسد که افراد آقای داگالو روی تصرف فرودگاه های سودان تمرکز کرده اند.

این جنگ همچنین می تواند پایانی برای انتقال پرآشوب اما زمانی امیدوارکننده سودان به دموکراسی باشد. در حالی که دو ارتش در حال بیرون آمدن هستند، سودانی های عادی در تیراندازی متقابل گرفتار می شوند. بر اساس گزارش ها، دست کم 27 غیرنظامی در روز اول درگیری کشته و بیش از 400 نفر زخمی شدند. احمد عصمت، رهبر معترضان در خارطوم می گوید: «ما از هیچ یک از طرفین حمایت نمی کنیم. هر جنگی به معنای پایان انقلاب است. ■