بACK در ژانویه جان مگوفلی ، رئیس جمهور تانزانیا ، قول داد که انتخابات تعیین شده برای 28 اکتبر آزاد و عادلانه باشد. او یک روش عجیب و غریب برای اطمینان از آن دارد. وی نظارت بر آرا groups را برای گروه های محلی منع کرده ، مخالفان و روزنامه نگاران را مورد آزار و اذیت قرار داده ، روزنامه ای را به دلیل پوشش نامطلوب آن بسته و یک تلویزیون را به جرات جنجال مخالفت با ادعای صریح خود مبنی بر عدم وجود covid-19 در تانزانیا ، توقیف کرده است. گزارشگران خارجی باید توسط مقامات در همه جا تحت نظارت قرار گیرند ، احتمالاً برای ترساندن افرادی که مصاحبه می کنند.
هدف اصلی آزار و اذیت ، تندو لیسو ، کاندیدای اصلی مخالفت است که اخیراً از تبعید خودخواسته در بلژیک برگشته است. وی پس از چندین گلوله در سال 2017 در خارج از خانه خود در دودوما ، پایتخت ، به آنجا پناه برد. علی رغم اینکه برای راه رفتن به عصا احتیاج داشت و هنوز گلوله ای در نزدیکی ستون فقراتش مانده بود ، او با شدت مبارزه را آغاز کرده و هزاران نفر را به سمت تجمع های خود می کشاند تا از قول او برای بازگرداندن دموکراسی و رونق کسب و کار بشنوند. وی همچنین حمایت Zitto Kabwe ، یکی دیگر از رهبران مخالف را بدست آورده است و بیشتر آرا را علیه آقای Magufuli متحد کرده است. اگر نظرسنجی ریاست جمهوری منصفانه بود ، آقای لیسو شانس زیادی برای پیروزی داشت. اما امید کمی وجود دارد که رای گیری حتی از راه دور منصفانه باشد – وخامت شدید برای کشوری که در دهه 1990 به حکومت یک حزب و سوسیالیسم پشت کرد.
با کمیسیون انتخابات شروع کنید ، که پس از حکم دادگاه تجدید نظر در سال گذشته مبنی بر اینکه آقای Magufuli ، ملقب به “بولدوزر” ، مجاز بود آن را با هک های حزبی روی هم بگذارد ، مغرضانه به نظر می رسد. کمیسیون از آن زمان تاکنون کم کاری کرده است تا بی طرفانه بودن آن را پیشنهاد کند. در اوایل ماه اکتبر ، آقای لیسو پس از شکایت از ناعادلانه بودن انتخابات ، از یک هفته برای فعالیت انتخاباتی منع شد. مقامات انتخاباتی همچنین به بهانه هایی به همین نعمت ، سیف شریف حمد ، رهبر مخالف در زنگبار ، مجمع الجزایر نیمه خودمختار را به مدت 5 روز تحریم کردند.
دولت همچنین قوانین مختلفی را برای جلوگیری از مبارزات انتخاباتی مخالفان وضع کرده است. حتی چسباندن پوسترها نیز پیچیده است ، زیرا دولت مالیات جدیدی را برای مواد تبلیغاتی وضع کرده و توزیع پوسترها و بروشورها را گران می کند. آقای لیسو تصمیم گرفته بدون آنها کار کند. عفو بین الملل گفت: “تانزانیا قانون را به حدی تسلیح کرده است که هیچ کس واقعاً نمی داند چه موقع در جناح راست یا غلط آن قرار دارد.” هفت عضو مخالف به جرم “تمسخر سرود ملی” دستگیر شدند زیرا آنها هنگام برافراشتن پرچم حزب خود آن را خواندند.
گاهی دولت به سادگی قانون را نادیده می گیرد. نیروهای پلیس با گاز اشک آور به سمت طرفداران جمع شده برای شنیدن صدای آقای لیسو در تجمعات جمع شده اند. آنها خودسرانه کاروان وی را متوقف کرده اند ، در یک مورد آن را بیشتر روز نگه داشته اند. در ماه ژوئن آنها آقای Kabwe و هشت نفر دیگر را در یک جلسه داخلی حزب دستگیر کردند ، آنها را به برگزاری “یک مجلس غیرقانونی” متهم کردند. در ماه آگوست ، آنها پس از رفتن به جمع آوری اسناد نامزدی خود از کمیسیون انتخابات به همراه گروهی از طرفداران ، جوزف مبیلینی ، نامزد مخالف را به جرم سازماندهی “تظاهرات غیر مجاز” دستگیر کردند.
حزب حاکم ، که با حروف اول آن شناخته می شود CCM، از سال 1977 این نمایش را بی وقفه اجرا کرده است. بسیاری از تانزانیایی ها تحت نظر خود و آقای مگوفولی به 5 سال دیگر استعفا داده اند. حتی مخالفان نیز به سختی می توانند امیدوار باشند. آقای کابوه می گوید: “به نظر می رسد کل روند تقلب شده است.” ■
این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “بولدوزر غوغا می کند” چاپ شده است
