آپس از هرج و مرج بولا تینوبو، نامزد حزب حاکم فعلی نیجریه، برنده نزدیکترین انتخابات ریاست جمهوری در دهه های اخیر اعلام شده است. کمیسیون انتخابات در 1 مارس گفت که آقای تینوبو، فرماندار سابق لاگوس 70 ساله و پادشاه قدیمی در سیاست نیجریه، 37 درصد آرا را به دست آورد. این امر او را از آتیکو ابوبکر (29%)، سرمایه دار مهم حزب دموکراتیک خلق، برتری داد.PDPاپوزیسیون اصلی، و پیتر اوبی (25%)، نامزد حزب ثالث به نمایندگی از حزب کارگر.

پیروزی آقای تینوبو باعث سردرگمی اکثر نظرسنجی‌ها شد که آقای اوبی را در رقابت برای رهبری بزرگ‌ترین اقتصاد و پرجمعیت‌ترین کشور آفریقا پیشتاز کرده بودند. (اگرچه برخی از صاحب نظران قدرت پیش بینی چندین نظرسنجی را زیر سوال بردند، زیرا تعداد زیادی از پاسخ دهندگان از بیان اینکه به چه کسی رای می دهند خودداری کرده بودند).APC) حزبی که از سال 2015 در قدرت بوده است. در این مدت، نیجریه ای ها به طور متوسط ​​فقیرتر شده اند، در حالی که خشونت، جدایی طلبی و ناامنی افزایش یافته است. نتیجه انتخابات بازارهای مالی را متزلزل کرد – اوراق قرضه بین المللی نیجریه سقوط کرد – به دلیل نگرانی از اینکه ادعاهای احزاب مخالف در مورد تقلب در رای می تواند باعث بی ثباتی شود.

انتظار می رفت این انتخابات به لطف استفاده از فناوری جدید توسط کمیسیون مستقل ملی انتخابات، پاک ترین و شفاف ترین انتخابات نیجریه باشد. سیستم‌های آن برای شناسایی قطعی رأی‌دهندگان و ارسال عکس‌های نتایج به طور مستقیم از 176846 ایستگاه رأی‌گیری به یک مرکز جمع‌آوری مرکزی، جایی که عموم مردم می‌توانند آنها را ببینند و تأیید کنند، ارسال می‌کرد.

ایده این بود که اعتماد به فرآیند دموکراتیک را بهبود بخشد. بسیاری از نیجریه ای ها خاطرات روشنی از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2011 دارند، زمانی که شاید 800 نفر در درگیری ها پس از گریه حزب بازنده کشته شدند. با این حال، ناکامی‌های متعدد کمیسیون انتخابات بار دیگر درها را به روی اتهامات تقلب و بدرفتاری باز کرده است. احزاب مخالف خواستار برگزاری مجدد انتخابات هستند. این نگرانی وجود دارد که خشونت ممکن است رخ دهد و نتایج تقریباً به طور قطع از طریق دادگاه کشیده شود.

از همان ابتدا مشکلاتی وجود داشت. به گفته ناظران مرکز دموکراسی و توسعه، یک ساعت پس از آغاز رای‌گیری در 25 فوریه، یک سوم شعبه‌های رای‌دهی هنوز باز نبودند. NGO مستقر در ابوجا، پایتخت. در برخی از ایستگاه ها مسئولان مواد ناکافی داشتند. برخی از واحدهای رای گیری در ایالت های میدان نبرد مانند لاگوس، کانو و ریورز توسط مردان مسلح مورد حمله قرار گرفتند. همچنین گزارش هایی از ارعاب رای دهندگان، خرید رای، ربودن صندوق های رای و سوزاندن برگه های رای وجود دارد. همه اینها بدون شک میزان مشارکت را کاهش داد. تنها یک چهارم از رای دهندگان ثبت نام شده رای خود را به صندوق انداختند که نسبت به مشارکت 35 درصدی در انتخابات قبلی در سال 2019 کمتر است.

پایان عکس

شمارش هم تصادفی بود. سیستم انتقال نتایج دچار خرابی های گسترده ای شد. در زمان انتشار این مقاله همه نتایج آپلود نشده بودند. بسیاری از آنها ناخوانا و برچسب نادرست بودند. برخی از ماموران به‌طور تصادفی به‌جای برگه‌های آماری که قرار بود عکس‌های سلفی ارسال کنند.

رای دهندگان ناراضی رسانه های اجتماعی را با عکس هایی از نتایج اعلام شده در حوزه های رای گیری خود پر کردند و سعی داشتند مغایرت هایی را با نتایج اعلام شده در سطوح بالاتر نشان دهند. مقامات حزب همچنین تصاویری از فرم های دست نویس را به اشتراک گذاشتند که به نظر می رسید روی آن خط نوشته و بازنویسی شده بود. در مرکز جمع آوری لاگوس، یکی از مقامات حزب کارگر شکایت کرد که همکارش نتایج را با اسلحه امضا کرده است. در ایالت ریورز، افسر انتخابات پس از دریافت تهدید به مرگ شمارش را متوقف کرد.

احزاب حامی ابوبکر و اوبی خواستار انتخابات مجدد و استعفای محمود یاکوبو، رئیس کمیسیون انتخابات شده اند. داتی بابا احمد، نامزد معاون ریاست جمهوری حزب کارگر، در یک کنفرانس مطبوعاتی پیش از اعلام نتایج نهایی گفت: “دولت بعدی بر اساس غیرقانونی آشکار ساخته خواهد شد.” ایفانی اوکووا، PDPنامزد معاونت ریاست جمهوری، گفت که آقای یاکوبو “یک تعهد اخلاقی برای نجات این کشور” با توقف شمارش دارد. مقامات انتخاباتی گفتند که این روند “رایگان، عادلانه و معتبر” بود. آقای تینوبو گفت که بی‌نظمی‌های گزارش‌شده «تعداد کمی هستند و برای نتیجه نهایی بی‌اهمیت هستند». ناظران بین المللی در یک گزارش مقدماتی گفتند که انتخابات “به خوبی از انتظارات مشروع و معقول شهروندان نیجریه فاصله داشت”.

همانطور که اغلب در انتخابات نیجریه اتفاق می افتد، اپوزیسیون تقریباً به طور قطع به دنبال جبران خسارت از دادگاه خواهد بود. شواهد از رسانه های اجتماعی و ناظران مستقل می تواند برای پرونده آنها بسیار مهم باشد. احتمالاً در ایالت هایی که آقای تینوبو به سختی از آستانه ۲۵ درصدی که هر نامزدی باید از آن عبور کند در حداقل دو سوم از ۳۶ ایالت نیجریه و پایتخت فدرال برای جلوگیری از دور دوم انتخابات، بررسی دقیقی انجام خواهد شد. آقای تینوبو که در 29 ایالت (اما نه پایتخت) به این موفقیت دست یافت، تنها 25.01 درصد در ایالت آداماوا و 25.8 درصد در ایالت بایلسا به دست آورد.

این تماس‌های نزدیک نشان‌دهنده رقابت تنگاتنگی است – و کشوری که در انتخابات سه راه را از هم جدا کرد و هر یک از سه نامزد اصلی در 12 ایالت پیشتاز شدند. چنین شکاف‌هایی، همراه با سؤالاتی که آقای تینوبو (تصویر) در مورد مشروعیت پیروزی خود با آن مواجه است، ممکن است توانایی او را برای متحد کردن کشوری که هنوز از نظر مذهب، زبان و قومیت از هم گسسته است، مختل کند.

شهرت خود آقای تینوبو به عنوان یک پادشاه ساز خودخواه کمکی به اهداف او نمی کند. شعار کمپین او، «امی لو کان“، به زبان یوروبی “نوبت من است.” پس از یک دعوای وحشیانه، به نظر می رسد که در واقع همینطور است. ■