آطبق زبان اندونزیایی افسانه، برنج توسط الهه دیوی سری به جزیره جاوه اهدا شد. او با دلسوزی برای ساکنانش از بی مزه بودن غذای اصلی موجودشان، کاساوا، به آنها یاد داد که چگونه نهال های برنج را در شالیزارهای سرسبز پرورش دهند. در هند، الهه هندو آناپورنا گفته می شود که نقش مشابهی را ایفا کرده است. در ژاپن، ایناری. در سراسر آسیا، برنج با یک داستان الهی و معمولاً زنانه تلقین شده است.

چنین اسطوره سازی قابل درک است. برای هزاران سال دانه های نشاسته ای گیاه چمن اوریزا ساتیوا (که اغلب برنج آسیایی نامیده می شود) غذای اصلی این قاره بوده است. آسیا 90 درصد از تولید برنج جهان و تقریباً به همان میزان مصرف آن را تشکیل می دهد. آسیایی ها بیش از یک چهارم کالری روزانه خود را از برنج دریافت می کنند. را سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که متوسط ​​آسیایی‌ها 77 کیلوگرم برنج در سال مصرف می‌کنند – بیشتر از میانگین کل آفریقایی، اروپایی و آمریکایی (نمودار را ببینید). صدها میلیون کشاورز آسیایی به کشت محصول وابسته هستند که بسیاری از آنها تنها تکه های کوچکی از زمین دارند. با این حال کاسه برنج جهان در حال ترک خوردن است.

تقاضای جهانی برنج – در آفریقا و آسیا – در حال افزایش است. با این حال بازدهی در حال رکود است. زمین، آب و نیروی کار مورد نیاز تولید برنج در حال کمیاب شدن است. تغییرات اقلیمی یک تهدید جدی تر است. افزایش دما باعث پژمرده شدن محصولات می شود. سیل های مکرر آنها را از بین می برد. نه تنها قربانی گرمایش جهانی، بلکه کشت برنج نیز یکی از دلایل اصلی آن است، زیرا شالیزارها متان زیادی منتشر می‌کنند که یک گاز گلخانه‌ای قوی است. محصولی که به افزایش 60 درصد جمعیت جهان دامن زد، در حال تبدیل شدن به منبع ناامنی و تهدید است.

افزایش تقاضا مشکل را تشدید می کند. تا سال 2050، 5.3 میلیارد نفر در آسیا، از 4.7 میلیارد امروز و 2.5 میلیارد نفر در آفریقا، از 1.4 میلیارد نفر افزایش می یابد. بر اساس مطالعه منتشر شده در این مجله، پیش‌بینی می‌شود که این رشد باعث افزایش 30 درصدی تقاضای برنج شود. غذای طبیعت. و تنها در ثروتمندترین کشورهای آسیایی، مانند ژاپن و کره جنوبی، نان و ماکارونی به عنوان غذای اصلی قاره در انحصار برنج است.

با این حال رشد بهره وری برنج آسیا در حال کاهش است. بر اساس داده‌های منتشر شده از سوی سازمان، میزان بازدهی در دهه گذشته تنها 0.9 درصد افزایش یافته است که از حدود 1.3 درصد در دهه قبل از آن کاهش یافته است. سازمان ملل متحد. این کاهش شدیدترین در آسیای جنوب شرقی بود، جایی که نرخ افزایش از 1.4 درصد به 0.4 درصد کاهش یافت. اندونزی و فیلیپین در حال حاضر مقدار زیادی برنج وارد می کنند. اگر بازده افزایش نیابد، این کشورها به طور فزاینده ای برای تغذیه 400 میلیون نفر از مردم خود به دیگران وابسته خواهند شد. غذای طبیعت مطالعه.

سال‌ها به لطف اثرات پایدار انقلاب سبز، که در دهه 1960 آغاز شد، تولید همگام با افزایش تقاضا بود. برای مقابله با عملکرد ضعیف، دانشمندان موسسه تحقیقات بین المللی برنج (IRRI)، مستقر در فیلیپین، توسعه یافته است IR8، گونه ای که با استفاده از کود و سیستم های آبیاری شکوفا شد. زمانی معرفی شد که چین از قحطی بیرون آمد و هند در آستانه یک، IR8 یک نجات دهنده زندگی انبوه بود.

مانند IR8 در سراسر آسیا، از فیلیپین تا پاکستان، عملکرد برنج افزایش یافت. بهره وری بیشتر برنج را به محصولی جذاب تر تبدیل کرد، بنابراین منابع بیشتری به آن اختصاص یافت. کاهش نگرانی ها در مورد امنیت غذایی باعث شد تا دولت های آسیایی بر صنعتی شدن و رشد اقتصادی تمرکز کنند.

irri انواع جدیدی از برنج را توسعه داده است که می تواند بخشی از این موفقیت را تکرار کند. آنها مولدتر و مقاوم تر در برابر آب و هوا هستند و به آب کمتری نیاز دارند. با این حال، پاسخگویی به تقاضای رو به رشد دشوارتر از دهه 1960 به نظر می رسد. شهرنشینی و تقسیمات فرعی بی امان در حال خوردن زمین ها هستند. بین سال‌های 1971 تا 2016، اندازه متوسط ​​مزرعه هندی بیش از نیمی از 2.3 هکتار به 1.1 کاهش یافت.

این افزایش بهره وری را سخت تر می کند، به خصوص در جاهایی که نیروی کار کمیاب است. کاشت بذر در ردیف‌های منظم، کاشت مجدد نهال و برداشت آنها سختی‌های سختی است که کارگران آسیایی به طور فزاینده‌ای ابزاری برای فرار دارند. آب، یکی دیگر از ورودی های بزرگ، کمیاب تر است. در بسیاری از نقاط خاک در اثر استفاده بیش از حد از کود و آفت کش ها تخلیه و مسموم می شود.

دانشمندان می گویند و هیچ محصولی به اندازه برنج در برابر گرمایش جهانی آسیب پذیر نیست IRRI. مطالعه ای در سال 2004 نشان داد که 1 درجه سانتیگراد افزایش حداقل دما منجر به کاهش 10 درصدی محصول می شود. افزایش سطح آب دریاها، یکی دیگر از نتایج گرم شدن هوا، باعث نفوذ نمک در مناطق کم ارتفاع دلتای مکونگ شده و باعث فرسایش محصول برنج در آنجا شده است. تخمین زده می شود که سیل های عظیم سال گذشته در پاکستان، چهارمین صادرکننده بزرگ برنج جهان، 15 درصد از برداشت این کشور را از بین برده است.

سهم رایس در گرم شدن کره زمین نشان دهنده یک حلقه بازخوردی است که قدردانی نشده است. آبیاری شالیزارها خاک زیرین را از اکسیژن گرسنگی می کشد. این امر باعث رشد باکتری‌های متان‌ساز می‌شود. در نتیجه، تولید برنج مسئول 12٪ از کل انتشار متان و 1.5٪ از کل انتشار گازهای گلخانه ای است که در مقایسه با هوانوردی است. شالیزارهای ویتنام معادل کربن بیشتری نسبت به حمل و نقل این کشور تولید می کنند.

مقصر کربن

کیفیت تغذیه ای برنج یکی دیگر از نگرانی های فزاینده است. این دانه دارای گلوکز بالایی است که به دیابت و چاقی کمک می کند و آهن و روی، دو ریزمغذی مهم، کم است. در جنوب آسیا، شیوع دیابت و سوء تغذیه را می توان در اتکای بیش از حد به برنج ردیابی کرد.

مقابله با بسیاری از مشکلات پیچیده است. ژان بالیه، مدیر کل می گوید اگر اولین انقلاب سبز در مورد بهره وری بود IRRI، مورد بعدی باید بر روی “سیستم ها به جای راه حل ها در سطح کارخانه یا طرح” تمرکز کند. این امر مستلزم سیاست های بهتر برنج و همچنین ارقام بهتر است.

مداخلات ضعیف یا قدیمی دولت زمینه ساز بیشتر نگرانی های مربوط به بهره وری و زیست محیطی است. آنها بازارها را مخدوش می کنند و انگیزه های تغییر را کم رنگ می کنند. مورد سندیپ سینگ از باسی اکبرپور، روستای کوچکی در شمال ایالت هاریانای هند را در نظر بگیرید. اگرچه او برنج می کارد، اما ترجیح می دهد بخورد روتینانی که از گندم تهیه شده است، محصولی که برای آب و هوای گرم و خشک هاریانا مناسب تر است. با این حال، آقای سینگ توسط مشوق های دولتی به چرخه کشت برنج-گندم سوق داده شده است.

هند برنج را با قیمت تضمینی از کشاورزان تهیه می کند که اغلب بالاتر از نرخ بازار تعیین می شود. سپس این محصول با قیمت یارانه ای به فقرا فروخته می شود و باعث ترویج مصرف برنج می شود. کود و آب نیز یارانه می شود. چنین مداخلاتی در سراسر آسیا رایج است. بیشتر آنها در زمان ناامنی غذایی مداوم معرفی شدند، زمانی که دیابت و هزینه های زیست محیطی بسیار کمتر از امروز نگران کننده بودند.

گشودن گره های سیاستی که در طول دهه ها سفت شده اند، سخت است. کشاورزان بانک های رای هستند که دولت ها جرات مخالفت با آنها را ندارند. حزب حاکم بهاراتیا جاناتا هند، که به اجرای اقدامات سخت اما ضروری افتخار می کند، این را در سال 2021 زمانی که در مواجهه با اعتراضات کشاورزان مجبور به عقب نشینی اصلاحات کشاورزی شد، آموخت.

اگرچه راه حل واحدی برای عمیق تر شدن بحران برنج وجود ندارد، اما راه حل های جزئی زیادی وجود دارد. در بخش‌هایی از آسیا که عملکرد پایین است، مانند میانمار و فیلیپین، می‌توان با استفاده از کود و آفت‌کش‌های بیشتر بهره‌وری را افزایش داد بدون اینکه آسیب جدی به محیط زیست وارد شود.

دانشمندان در IRRI و سایر تجهیزات تحقیقاتی انواع برنج مقاوم در برابر سیل، خشکسالی و گرما را تولید کرده اند. آنها همچنین سویه های مغذی بیشتری تولید کرده اند. این تغییرات، همراه با نوآوری در کشت مانند کاشت مستقیم – روش کاشت که به آب و نیروی کار کمتری نیاز دارد – می تواند آسیب های زیست محیطی را کاهش دهد و عملکرد را افزایش دهد.

آزمایشات در سراسر آسیا این را تایید کرده است. بر اساس مطالعه ای که در مجله منتشر شده، کشاورزان بنگلادش که Sub1 را کشت می کنند، گونه ای برنج مقاوم در برابر سیل، 6 درصد عملکرد بالاتر و 55 درصد سود بیشتر به دست آوردند. سیاست غذایی در 2021. مروری بر آزمایشات میدانی در امنیت غذایی جهانی نشان می دهد که ارقام مقاوم به خشکی از مزیت عملکرد 0.8-1.2 تن در هکتار برخوردار هستند.

چالش این است که بذرها و روش‌های بهبودیافته را در مقیاس پذیرفته شود. بسیاری از کشاورزان نمی دانند که وجود دارند. برخی از امتحان کردن چیز جدید بیزار هستند. یک نظرسنجی سراسری از کشاورزان برنج در هند در سال‌های 2017-2018 نشان داد که تنها 26 درصد از آنها از سال 2004 واریته‌های عرضه شده را پذیرفته‌اند.

دولت ها می توانند نقش بزرگی در برجسته کردن مزایای انواع و روش های جدید ایفا کنند. ویتنام پیشرو است. اخیراً یک برنامه بلندپروازانه برای کشت برنج کم کربن در 1 میلیون هکتار اعلام کرده است. این امر را به عنوان وسیله ای برای صرفه جویی در نیروی کار و بهبود کارایی ترویج می کند. بیورن اوله ساندر، دانشمند آب و هوا، می گوید: اجتناب از تبلیغات کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به عنوان باری برای کشاورزان ضروری است. IRRI.

یک انقلاب سبزتر

رویکرد از پایین به بالا نیز مهم است. کارگران ترویج کشاورزی می توانند نقش بزرگی در انتقال دانش داشته باشند، اما اغلب توسط سیاست گذاران نادیده گرفته می شوند. بیشتر هزینه های کشاورزی عمومی صرف یارانه ها و آبیاری می شود که به نفع کشاورزان ثروتمندتر با زمین های بزرگتر است.

دولت ها همچنین باید کارهای بیشتری برای کاهش وابستگی مردم به برنج انجام دهند. به درخواست هند، سازمان ملل متحد سال 2023 را سال ارزن اعلام کرده است. هند امیدوار است این محصول را به کشاورزان و مصرف کنندگان بفروشد که بسیار مغذی تر از برنج یا گندم است و به آب بسیار کمتری نیاز دارد. اندونزی نیز آن را تبلیغ می کند. امروزه فقط هیپسترهای آگاه به سلامت در دهلی ارزن را انتخاب می کنند بریانی روی یک برنج اما جایی که نخبگان رهبری می کنند، توده ها اغلب از آنها پیروی می کنند. اگر بازار بزرگی پدیدار شود، برخی از کشاورزان و حتی برنج‌کاران سرسخت را به سمت تغییر سوق می‌دهد.

اولین انقلاب سبز از یک فاجعه آسیایی جلوگیری کرد. شاید وضعیت امروز آنقدرها هم نامطمئن نباشد، اما چالش از برخی جهات بزرگتر است. کشورها نیاز به تولید بیشتر با کمتر و با مراقبت بسیار بیشتر برای محیط زیست دارند. آقای بالی می‌گوید: «این یک «انقلاب واقعاً سبز» است. IRRIرئیس

جوایز نیز می تواند به طور بی سابقه ای بزرگ باشد. کشت پایدارتر و افزایش عملکرد به کشاورزان درآمدهای بالاتر و پایدارتری می دهد. این به آنها کمک می کند تا با تغییرات آب و هوایی سازگار شوند و کمتر به آن کمک کنند. این موفقیت، به هیچ وجه مطمئن نیست، به تضمین امنیت غذایی برای آسیایی‌ها و برای جهان کمک خواهد کرد. ■

برای پوشش بیشتر تغییرات آب و هوایی، در The Climate Issue، خبرنامه هر دو هفته یک‌بار فقط برای مشترکین ثبت‌نام کنید، یا از مرکز تغییرات آب و هوایی ما دیدن کنید.