Rشواهد خاورمیانه گاهی استعانت می کند که آنها حق رای در آمریکا را دارند. به هر حال ، برای دهه ها ، روسای جمهور آمریکا جنگ ها ، تحریم ها و سایر طرح ها را در منطقه دنبال کرده اند. ساکن کنونی کاخ سفید تفاوتی ندارد. اولین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ با درگیری با ایران مشخص شده است ، تروریسم ، اقدامات خرابکارانه و محاصره اقتصادی فلج کننده.
با نزدیک شدن به انتخابات آمریکا ، این درگیری به یک مکث ناآرام تبدیل شده است. به نظر می رسد کل منطقه منتظر است. از چشم انداز مذاکرات هسته ای تا تشکیل دولت جدید لبنان ، ایران و متحدانش تصمیمات بزرگی را تا زمانی که رأی دهندگان آمریکایی تصمیم خود را نگیرند ، متوقف کرده اند. با این وجود انتخابات ممکن است کمتر از انتظار رهبران منطقه باشد.
آقای ترامپ با قول خروج از توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی که در سال 2015 امضا شد ، تحریم های اقتصادی را در ازای محدودیت برنامه هسته ای ایران کاهش داد ، کار خود را آغاز کرد. گرچه او رسماً از سال 2018 کنار نرفت و قبل از آنکه تحریم های اقتصادی مجدد شروع به گزند کند ، دوره وی نیمه تمام بود. رهبران ایران به جای مذاکره در مورد یک توافق جدید ، تصمیم گرفتند صبر کنند. آنها کمتر می توانستند بحث کنند: آقای ترامپ در مورد خواسته های خود مبهم است. و یک رئیس جمهور متخاصم آمریکا برای رژیمی که با احساسات ضد آمریکایی رشد می کند ، یک ورقه مفید بود.
با این وجود ، تلاش کرده است از رویارویی آشکار با آمریکا اجتناب کند ، در عوض با تکیه بر پروکسی ها – هر چند پوشش انکار پذیری نازک است. شبه نظامیان عراقی که به سفارت آمریکا در بغداد موشک می بندند از روابط خود با ایران پنهان نمی کنند. اما اخیراً حتی آزادی آنها نیز محدود شده است. پس از تهدید مایک پمپئو ، وزیر امور خارجه به بستن سفارت ، شبه نظامیان با آتش بس موافقت کردند. آتش بس از طریق انتخابات ، شاید تا پایان سال ادامه یابد.
سه ماه پس از انفجار فاجعه بار در بندر بیروت در 4 آگوست ، سیاست لبنان فلج شده است. نخست وزیر پس از انفجار استعفا داد. در ماه سپتامبر رئیس جمهور از یک دیپلمات ، مصطفی ادیب ، خواست تا کابینه جدیدی تشکیل دهد. تلاش های وی پس از تحمیل حزب الله ، حزب شبه نظامی و شیعه شیعه مورد حمایت ایران و متحدانش ، به شکست انجامید. دیگر سیاستمداران از پیوستن به کابینه حزب الله (که بیشترین رای را در انتخابات گذشته کسب کرد) عصبی شدند. آقای ادیب ماموریت خود را پس داد. لبنان برای احیای اقتصاد بیمار به شدت به دولت احتیاج دارد ، اما تا قبل از انتخابات آمریکا بعید به نظر می رسد.
همه این تصورات را ایجاد می کند که آقای ترامپ ایران را در حبل دارد: غرق شده توسط تحریم ها ، متحدانش از یک سرنوشت مشابه و نمایندگانش با یک بند کوتاه غیر معمول عصبی هستند. رئیس جمهور طرفداران پرشوری در خاورمیانه دارد که انتظار دارند چهار سال دیگر “حداکثر فشار” برای تغییر شکل منطقه باشد – و می ترسند که جو بایدن این پیشرفت را خنثی کند.
با این حال ممکن است ناامید شوند. هر کسی که در ماه نوامبر پیروز شود ، ایران احتمالاً مجبور به مذاکره در مورد توافق هسته ای جدید خواهد شد. این توانایی تحمل چهار سال انزوا را ندارد. گرچه هیچ یک از دو کاندیدا امتیازات زیادی را درباره مسائل غیر هسته ای کسب نخواهند کرد. حمایت از گروه های شبه نظامی یک چانه زنی برای ایران نیست: این یک ضرورت ایدئولوژیک و هسته اصلی دکترین امنیتی آن است. رهبر عالی ، علی خامنه ای ، 81 ساله است و مشتاق اطمینان از سیاست های تندروی خود برای زنده ماندن است. مردان خشن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز به طور فزاینده ای در سیاست های ایران مسلط هستند.
در جاهای دیگر نیز ممکن است اهمیت انتخابات کمتر از آنچه ایران و دشمنانش باور دارند باشد. نخست وزیر عراق ، مصطفی الکاظمی ، مایل است شبه نظامیان را مهار کند. اما او می ترسد که خیلی سریع حرکت باعث خونریزی شود. فشارهای واشنگتن حساب او را تغییر نخواهد داد. و در حالی که لبنان بیشتر به سمت ناتوانی و بی ثباتی می رود ، حزب الله (مانند سایر جناح ها) فقط تقویت می شود و خلاoid ناشی از یک کشور شکست خورده را پر می کند. آمریکا هنوز در خاورمیانه گسترده است. اما منطقه سیاست خاص خود را نیز دارد. ■
حفاری عمیق تر:
بهترین موارد مربوط به مبارزات انتخاباتی 2020 ما را بخوانید و پیش بینی های انتخاباتی ما را کاوش کنید ، سپس برای خبرنامه و پادکست هفتگی در مورد سیاست های آمریکا برای Checks and Balans ثبت نام کنید.
این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “بازی در انتظار” چاپ شده است
