آهنرمندان به ندرت ایجاد بیش از 5000 اثر در طول عمر پابلو پیکاسو، که در 8 آوریل 1973 در سن 91 سالگی درگذشت، 25000 تولید کرد. به گفته ساتبیز Mei Moses، بازوی داده های هنری خانه حراج، بین سال های 1950 تا 2021، بیش از 1500 پیکاسو قابل توجه در حراجی در آمریکا و بریتانیا فروخته شد، در مقایسه با 798 مورد توسط پرکارترین هنرمند بعدی، اندی وارهول. ساتبیز در فروش اخیر خود در لندن، یک مجسمه، یک کتاب مصور، یک قالب برنزی کوبیست، تعدادی چاپ گراور و چندین طراحی و نقاشی، همه از پیکاسو را ارائه کرد. قیمت ها از زیر 5000 پوند (6200 دلار) تا بیش از 18 میلیون پوند متغیر بود.

از سال 1999 قیمت آثار پیکاسو دو برابر سریعتر از بازار گسترده هنر قرن بیستم رشد کرده است. گران ترین پیکاسو به قیمت 180 میلیون دلار توسط یک مجموعه دار سعودی به نخست وزیر سابق قطر فروخته شد. اما در بحبوحه چیزی که یکی از مفسران آن را «پیکاسوپالوزا» در حوالی پنجاهمین سالگرد مرگ هنرمند می‌نامد، دلال‌ها و خانه‌های حراج نگران هستند که بازار طولانی گاوی ممکن است در شرف تغییر باشد.

یکی از نشانه ها کاهش نفوذ پیکاسو بر سازندگان امروزی است. بن لوک، منتقد می‌گوید: «این هنرمندان بیش از هر کسی هستند که هنرمندان گذشته را به آینده سوق می‌دهند. او پس از مصاحبه با ده‌ها نفر از آنها، از پیر و جوان، برای پادکست «یک قلم مو با…»، خاطرنشان می‌کند که تعداد کمی از آنها پیکاسو را الهام‌بخش می‌دانند. «مارسل دوشان، بله. فیلیپ گاستون، بله. لوئیز بورژوا، اغلب،» آقای لوک می گوید. این که پیکاسو دیگر در آن لیست وجود ندارد یک “تغییر تاریخی” است.

یکی دیگر از مواردی که می تواند تقاضا برای پیکاسوس را کاهش دهد، رفتار شخصی زشت این هنرمند است. او دو بار همسران و فرزندان خود را با زنان مختلف در یک زمان قرار داد. او ماری ترز والتر را که در 17 سالگی معشوقه و موزه او می شد، اغوا کرد. او 45 ساله بود. در سال 1932 او را در حال خواب نقاشی کرد و گونه چپ و چشم او را به صورت آلت تناسلی نعوظ به تصویر کشید. در پی #MeToo جدا شدن همه اینها از هنر سخت تر می شود. آثار هنرمندان برجسته دیگر، از جمله بالتوس و سالوادور دالی، به دلیل نحوه عملکردشان در خلوت، در نظر منتقدان و مجموعه داران ارزش خود را از دست داده اند.

بنابراین، دلالان و کلکسیونرها مشتاقانه منتظرند تا ببینند که “جشن پیکاسو”، نمایشگاهی که در ماه ژوئن در موزه بروکلین افتتاح می شود، چگونه مورد استقبال قرار خواهد گرفت. موزه می‌گوید: «با برخی از سؤالات قانع‌کننده‌ای که مخاطبان جوان و متنوع موزه‌ها به‌طور فزاینده‌ای درباره موضوع زن‌ستیزی، مردانگی، خلاقیت و «نبوغ» مطرح می‌کنند، درگیر خواهد شد. یکی از متصدیان نمایشگاه هیچ مشتی نمی کشد. هانا گدسبی، کمدین استرالیایی و مورخ هنر، در یک برنامه نتفلیکس گفت: پیکاسو از بیماری روانی زن ستیزی رنج می برد. او اعتراف کرد: من از او متنفرم.

جیووانا برتازونی، نایب رئیس بخش قرن بیستم و بیست و یکم در کریستیز، یکی دیگر از حراجی های بزرگ نمایشگاه، می گوید: «ما با دقت آن را تماشا خواهیم کرد. در صورت موفقیت آمیز بودن، خریداران جوانتر ممکن است به تعویق بیفتند. از آنجایی که پیکاسو هنرمند و پیکاسو مرد مورد بی مهری قرار می گیرند، آثار او نیز ممکن است. ■

برای اینکه در صدر بزرگ‌ترین داستان‌های کسب‌وکار و فناوری قرار بگیرید، در آخرین خبر، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما ثبت‌نام کنید.