تیصد صد سالها پیش ، دستگاهی شروع به تسلط بر دنیای کار کرد. نه ، نه موتور بخار – این ابزار ساعت بود. با ورود کارخانه ، افراد به جای میزان تولید موادشان ، براساس چند ساعت کارمزد دریافت می کنند.

در سیستم “خاموش کردن” که قبل از دوره کارخانه حاکم بود ، بازرگانان پارچه هایی را برای بافتن ، چرخاندن ، بخیه زدن یا برش به خانه کارگر تحویل می دادند. سپس به هر کارگر بابت اقلامی که تولید می کند دستمزد می گیرد. این کار به بافندگان و ریسندگان این امکان را می داد که کار راحت باشد. در مقابل ، در کارخانه مالک کارگران را ملزم به حضور در یک نوبت کاری کرد.

استبداد زمان با تعدادی از نوآوری ها همراه بود. از آنجایی که در قرن نوزدهم تعداد کمی از کارگران صاحب ساعت یا ساعت بودند ، افرادی که به عنوان “کوبنده بالا” شناخته می شدند ، در خیابان ها پرسه می زدند که به در و پنجره ها حمله می کردند تا کارگران را در زمان مناسب بیدار کنند. بعداً ، کارخانه ها با استفاده از سوت و سوت شروع و پایان شیفت را نشان می دادند و کارمندان با استفاده از یک ساعت زمانی به داخل و خارج مشت می زدند. سرانجام ، هرچه کارگران از محل کار خود دورتر شدند ، قدرت ساعت منجر به اوج شلوغی روزانه می شود ، زیرا میلیون ها نفر به محل کار خود می روند و از آنجا کار می کنند. غالباً آنها جریمه ای را از نظر اتلاف وقت در ترافیک یا در انتظار تأخیر قطارها پرداخت می کردند.

بالاخره ممکن است قانون استبدادی ساعت در حال تضعیف باشد. کار انعطاف پذیر قبل از همه گیری همه گیر وجود داشته است. اما این تنها توانایی انتخاب کارکنان را در روزهایی که ساعات اختصاص یافته خود را کار می کنند ، می دهد. کار از راه دور درجه آزادی بیشتری را به ارمغان آورده است. نظرسنجی از 4700 کارگر خانگی در شش کشور به سفارش اسلاک ، یک شرکت پیام رسان شرکت ها ، نشان داد که کار انعطاف پذیر بسیار مثبت دیده می شود ، هم تعادل بین زندگی و کار و هم بهره وری افراد را بهبود می بخشد. کارگران انعطاف پذیر حتی با احساس “تعلق” به سازمان خود امتیازات بالاتری نسبت به برنامه های نه تا پنج کسب کردند.

تعجب آور نیست که کارگران انعطاف پذیری را ترجیح می دهند. اجرای یک برنامه هشت ساعته سخت کاملاً محدود کننده است. همچنین این ساعاتی است که اکثر مغازه ها باز هستند ، زمانی که پزشکان و دندانپزشکان قرار ملاقات می گذارند و تعمیرکاران مایل به مراجعه هستند. والدین با روال معمول ممکن است صبح کودکان خود را به مدرسه ببرند اما بعید است بعد از ظهر بتوانند آنها را تحویل بگیرند. بسیاری از خانواده ها می بینند که مرتباً برنامه ها را دستکاری می کنند و وقت گرانبهای تعطیلات را برای مقابله با شرایط اضطراری داخلی رها می کنند.

در مورد تأمل ، همچنین بسیار حیرت انگیز نیست که کارگران خانه احساس کنند که بهره وری بیشتری دارند. از این گذشته ، تعداد کمی از افراد توانایی تمرکز جامد را به مدت هشت ساعت در زمان کشش دارند. در روز نقاطی وجود دارد که مردم وسوسه می شوند از پنجره به بیرون خیره شوند یا به پیاده روی بروند. این ممکن است لحظاتی باشد که آنها برای کار بعدی الهام می گیرند یا خود را شارژ می کنند. وقتی این کار را در دفتر انجام می دهند ، عدم رضایت رئیس را به خطر می اندازند. در خانه ، آنها می توانند وقتی انگیزه بالاتری دارند کار کنند.

کار از راه دور البته برای همه امکان پذیر نیست. لیست طولانی از صنایع وجود دارد ، از خدمات اورژانس گرفته تا مهمان نوازی و خرده فروشی ، جایی که مردم باید به محل کار خود مراجعه کنند. اما برای بسیاری از کارمندان اداری ، کار از راه دور کاملاً معقول است. آنها ممکن است برخی از نکات ثابت را در هفته حفظ کنند (به عنوان مثال جلسات کارکنان) اما بسیاری از وظایف خود را در هر زمان از شبانه روز یا شب انجام دهند. اکنون کارمندان اداری می توانند به جای وظایفی که انجام می دهند به آنها پرداخت شود (که بنگاه ها مجبورند با جاسوسی از مردم در خانه نظارت کنند).

آنچه در مورد مطالعه اسلاک چشمگیر است ، ماهیت گسترده حمایت از کار در خانه است. به طور کلی ، فقط 12٪ از کارگران مورد بررسی می خواستند به یک برنامه عادی اداری برگردند. در آمریکا کارمندان سیاهپوست ، آسیایی و اسپانیایی تبار حتی از همکاران سفیدپوست خود شور و شوق بیشتری داشتند. زنان دارای فرزند معمولاً مشتاق بودند و گزارش می کردند که در تعادل زندگی شغلی و زندگی خود بهبود یافته است – اگرچه شکافی بین زنان ناراضی آمریکایی و سایر کشورها وجود دارد ، که بسیار خوشحالتر هستند (وجود مراقبت از کودکان با یارانه دولت کمک می کند تا تفاوت را توضیح دهد).

البته ، برنامه جدید خطراتی را به همراه دارد: افراد ممکن است تمام جدایی بین زندگی شغلی و خانه را از دست بدهند و در معرض استرس قرار بگیرند. برای تزریق مقداری تماس انسانی ، شرکت ها ممکن است از یک مدل ترکیبی استفاده کنند که در آن کارگران برای بخشی از هفته به دفتر مراجعه می کنند. اما از آزادی کارگران اداری در برابر یوغ زمان استقبال می شود. ساعت استاد بی رحمی بود و بسیاری از مردم از فرار از سلطه آن خوشحال خواهند شد.

این مقاله در بخش کسب و کار چاپ چاپ تحت عنوان “همه ساعت ها را متوقف کنید” منتشر شد