از سال 2010، فروش خارجی شرکت‌های آمریکایی و اروپایی فهرست شده به میزان ناچیز 2 درصد در سال رشد کرده است که از 8 درصد در دهه 2000 و 10 درصد در دهه 1990 کاهش یافته است (نمودار 1 را ببینید). شرکت های چندملیتی کارخانه های خارجی کمتری را به آن اضافه کرده اند سرمایه گذاری مستقیم خارجی موجودی. طبق گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، جریان سالانه سرمایه‌گذاری‌های خارجی آمریکا و اروپا (بدون احتساب درآمدهای سرمایه‌گذاری مجدد) از اوج 659 میلیارد دلار در سال 2015 به 216 میلیارد دلار در سال 2021 کاهش یافت – و این افزایش از 156 میلیارد دلار در سال 2019 بود. قبل از اینکه کووید-19 آنها را تقریباً به طور کامل در سال 2020 از بین ببرد. بین سال های 2010 و 2021 سهم غرب از جهان سرمایه گذاری مستقیم خارجی سهام از 78 درصد به 71 درصد سقوط کرد. یک شرکت چندملیتی معمولی آمریکایی اکنون فقط 9 شرکت تابعه خارجی دارد.

سیاستمداران در هر دو سوی اقیانوس اطلس این روند را تحسین می کنند. آنها از یک رنسانس تولید داخلی صحبت می کنند و به طور فزاینده ای تلاش می کنند چین، کارخانه ای که غرب تبدیل به دشمن شده است، پایین نگه دارند. در ژانویه هزینه ماهانه ساخت کارخانه در آمریکا به 10.9 میلیارد دلار رسید که 55 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشت. این اتحادیه اروپا امیدوار است یارانه های جدید آن نیز تأثیر مشابهی داشته باشد.

America Inc و اروپا SA هم به عنوان سازنده و هم به عنوان بازاری برای اجناس خود، چین را سرد می کنند. مطابق با BEA داده‌ها، ارزش کارخانه‌ها و تجهیزات شرکت‌های چندملیتی آمریکایی در چین در سال 2018 به اوج خود رسید. سیاستمداران غربی ممکن است اعتبار این تغییر را مدعی شوند، اما دلیل بزرگ‌تر ممکن است گران‌تر بودن نیروی کار چینی باشد. از سال 2010 دستمزدهای تولیدی در چین چهار برابر شده است و از 2 دلار در ساعت به بیش از 8 دلار بر حسب اسمی رسیده است.

در مورد بازار چین، برای برخی از بخش‌ها همچنان مهم است. برای مثال، شرکت های نیمه هادی غربی، حدود 30 درصد از فروش خود را از چین به دست می آورند. اما ساخت تراشه تنها 400 میلیارد دلار از 12 تریلیون دلار فروش تولید شده در خارج از کشور توسط شرکت های غربی فهرست شده را به خود اختصاص می دهد (نمودار 2 را ببینید). به گفته مورگان استنلی، یک بانک سرمایه گذاری، به تمام صنایع نگاه کنید، و چین مسئول کمتر از یک هشتم درآمد خارجی شرکت های غربی است – سهمی بسیار کمتر از فروش آمریکا و اروپا در آن سوی اقیانوس اطلس یا بقیه کشورهای نوظهور. جهان (نگاه کنید به نمودار 3). تنها 8 درصد از کل درآمد شرکت های اروپایی از چین است. برای همتایان آمریکایی آنها، این رقم 4 درصد است. مطابق با BEA ارقام، فروش شرکت‌های چندملیتی آمریکایی در چین بین سال‌های 2017 و 2020 ثابت بوده است. در هند نیز در همین دوره سالانه 6 درصد رشد داشته است.

بنابراین، شرکت های چندملیتی غربی تا حدودی کمتر چینی می شوند. با این حال، اشتباه است اگر نتیجه بگیریم که آنها در حال تبدیل شدن به خانه هستند. آرند کاپتین از مشاهده می‌کند تا جایی که «تجدید مجدد» تولید از چین در حال وقوع است UBS، یک بانک، بیشتر به مجموعه محدودی از بخش های مورد علاقه محدود می شود. تولید کلی تولید کمتر از قبل از بحران مالی در آمریکا و تقریباً بدون تغییر در اروپا پس از تعدیل تورم باقی مانده است.

در واقع، تجارت غربی برعکس دنیای خسته به نظر می رسد. شرکت های آمریکایی ممکن است به طور متوسط ​​یک چهارم کمتر از یک دهه قبل زیرمجموعه های خارجی داشته باشند، اما این کاهش با تعداد آنها که در خارج از کشور حضور داشتند جبران شد. این رقم از 2300 در سال 2010 به بیش از 4600 در سال 2020 افزایش یافت. BEA نمایش اطلاعات. در 13 مارس گزارش شد که Chick-fil-آیک زنجیره آمریکایی فست فود، قصد دارد یک میلیارد دلار برای توسعه در آسیا و اروپا هزینه کند.

بزرگترین شرکت ها حضور خارجی زیادی دارند. جنرال موتورز، خودروساز دیترویت، هنوز بیش از 100 شرکت تابعه خارجی دارد. بیشتر Chick-fil-آناهارخوری‌های خارجی جدید می‌توانند ساندویچ‌های مرغ را با کوکاکولا بشویید، که همچنان تشنگی را در بیش از 200 کشور و منطقه رفع می‌کند.

جیمیت آرورا از گروه مشاوره اورست خاطرنشان می‌کند که شرکت‌های چندملیتی قبلاً شروع به فکر گسترده‌تر در مورد اینکه چه وظایفی می‌توانند در خارج از کشور انجام دهند، شده‌اند. هزینه های شرکت های چندملیتی آمریکایی برای تحقیق و توسعه (آر&D) در کشورهای کم هزینه بین سال های 2010 تا 2020 تقریباً دو برابر شد (نمودار 4 را ببینید). نوامبر گذشته بوئینگ، سازنده هواپیما، اعلام کرد که 200 میلیون دلار خواهد ساخت آر&D تاسیسات در شهر بنگلور هند، بزرگترین آن در خارج از آمریکا. غول های فناوری آمریکایی مانند آلفابت، آمازون و مایکروسافت نیز افتتاح شده اند آر&D مراکز در شهر والمارت، قدرتمندترین سوپرمارکت زنجیره ای آمریکا، و رولز رویس، سازنده بریتانیایی موتورهای هواپیما نیز همینطور است.

اهمیت دارایی‌های نامشهود تنها زمانی افزایش می‌یابد که کسب‌وکارها در سراسر اقتصاد خود را برای عصر دیجیتال دوباره اختراع کنند. زیمنس، یک غول صنعتی آلمانی، در حال حاضر خود را یک “شرکت فناوری” می نامد که بر شبیه سازی دیجیتال، تجزیه و تحلیل داده ها و غیره تمرکز دارد. والمارت اکنون حدود 25000 متخصص فناوری را استخدام می کند، که معادل نیروی کار ترکیبی Pinterest، Snap، Spotify و Zoom، چهار عزیز فناوری است.

از آنجایی که ساخت نرم‌افزار گران است اما تولید مجدد آن ارزان است، شرکت‌های بزرگی که می‌توانند هزینه‌های ثابت توسعه را گسترش دهند از مزیت رقابتی بیشتری برخوردار هستند. و شرکت‌های چند ملیتی می‌توانند این هزینه‌ها را بیش از همه گسترش دهند.

بین سال‌های 1990 تا 2021 میانگین بازده سهام شرکت‌های آمریکایی و اروپایی با کمتر از 1 میلیارد دلار فروش از 8 درصد به 4 درصد کاهش یافت. این میزان برای شرکت هایی با درآمدهای 10 میلیارد دلاری یا بیشتر از 12 درصد به 18 درصد افزایش یافته است (نمودار 5 را ببینید). و اگر بین المللی باشید بزرگ بودن آسان تر است. در سال 2021، شرکت‌های آمریکایی و اروپایی با بیش از 10 میلیارد دلار درآمد، به طور متوسط ​​43 درصد از فروش خود را در خارج از کشور ایجاد کردند، در حالی که این رقم برای شرکت‌هایی که فروش کمتر از یک میلیارد دلار داشتند، تنها 32 درصد بود. به عبارت دیگر، دسترسی جهانی بیش از هر زمان دیگری مهم است. با توجه به اینکه رقبای بلندپرواز در بازارهای نوظهور از پاشنه در می آیند، عقب نشینی گزینه ای برای قهرمانان شرکت های بزرگ غرب نیست. ■

برای اینکه در صدر بزرگ‌ترین داستان‌های کسب‌وکار و فناوری قرار بگیرید، در آخرین خبر، خبرنامه هفتگی مختص مشترکین ما ثبت‌نام کنید.