“لONG زنده دموکراسی ، زنده باد صلح “، کابینت سیسه ، رئیس کمیسیون انتخابات گینه گفت ، در حالی که در 24 اکتبر اعلام کرد آلفا کونده برای سومین بار به عنوان رئیس جمهور برنده شد. اما در خیابان های کوناکری ، پایتخت ، نشانه ای از صلح کم بود – شاید به دلیل فقدان دموکراسی. معترضان زخمی در کنار وسایل نقلیه سوخته دراز کشیده بودند. ناوگانی از کامیون های پلیس خانه رقیب آقای کاندو ، سلوو دالین دیالو را که پس از رای گیری در 18 اکتبر بیش از یک هفته در آن محبوس بود ، محاصره کرد.
این بحرانی است که بسیاری شاهد وقوع آن هستند. در ماه مارس آقای کوندی 82 ساله ، که تقریباً یک دهه حکومت می کند ، قانون اساسی جدیدی را تصویب کرد که به او اجازه می داد برای دو دوره شش ساله دیگر نامزد شود. در جریان اعتراضات به همه پرسی تغییرات ، ده ها نفر توسط نیروهای امنیتی کشته شدند. گینه ها شکایات دیگری را نیز در دل خود دارند. علی رغم وجود بزرگترین ذخایر بوکسیت در جهان که بیشترین آلومینیوم از آن تصفیه می شود ، بیشتر 13 میلیون نفر کشور فقیر هستند.
این انتخابات برای سومین بار آقای کونده را در برابر آقای دیالو قرار داد. هر دو از گروه های قومی خود حمایت می کنند. آقای کوندی ماندینکا است ، آقای دیالو فولانی است. خود رأی گیری نسبتاً آرام بود. این دردسر روز بعد و پس از ادعای پیروزی آقای دیالو با استناد به عکسهایی که حزب وی ظاهراً از نتایج ارسال شده در خارج از مراکز اخذ رأی گرفته بود ، آغاز شد. وقتی طرفداران وی شروع به جشن گرفتن در خیابان ها کردند ، مقامات سرکوب کردند. به زودی احزاب اعتراض کردند و دولت ارتش را اعزام کرد.
دولت اذعان می کند که 21 نفر در روزهای پس از رای گیری جان خود را از دست داده اند (به گفته این اعضای نظامی). مخالفان ادعا می کنند حداقل 30 نفر از جمله کودکان کشته شده اند. بیش از 100 نفر زخمی شده اند. ایلاریا آلگروزی از دیده بان حقوق بشر ، یک گروه مدافع ، می گوید گلوله های ولگرد فقط به آنها اصابت نکرده است: “برخی از آنها به وضوح هدف قرار گرفتند.” با فرارسیدن اطلاعات از خارج پایتخت ، شمار کشته شدگان ممکن است افزایش یابد.
فاتو بنسودا ، دادستان ارشد دادگاه بین المللی کیفری (ICC) ، می گوید کسانی که مرتکب خشونت می شوند یا تحریک می شوند “تحت پیگرد قانونی دادگاه های گینه یا دادگاه های گینه قرار دارند ICC” اما بعید به نظر می رسد. چندین دهه است که نیروهای امنیتی گینه بدون مجازات کشته اند. همزمان با آماده شدن کمیسیون انتخابات برای اعلام نتایج ، اینترنت قطع شد و تماس های تلفنی بین المللی قطع شد.
دشوار است بگوییم چه کسی در انتخابات پیروز شد. به طور رسمی ، آقای کونده 59٪ آرا را به دست آورد. اما چهار کمیسر انتخابات (وابسته به اپوزیسیون) گزارشی را با جزئیات “ناهنجاری های جدی” منتشر کردند. آنها می گویند در یکی از سنگرهای آقای کونده بیش از 100٪ مشارکت در انتخابات ذکر شده است. به دلیل ادعای بی نظمی آرا votes در جاهای دیگر شمرده نشد. اتحادیه اروپا نیز نتیجه را زیر سوال برد. آقای دیالو ادعا می کند “کلاهبرداری گسترده ای” صورت گرفته است. او می گوید که پرونده خود را به دادگاه قانون اساسی می رساند ، اگرچه در استقلال آن شک دارد.
هیاتی از سازمان ملل متحد ، ECOWAS (یک بلوک منطقه ای) و اتحادیه آفریقا در تاریخ 25 اکتبر وارد گینه شدند تا امیدوار باشند که بتوانند راه حلی برای حل بحران باشند. اما فاقد اعتبار هستند. ECOWAS کمی گفت وقتی آقای کونده قانون اساسی را تغییر داد و انتخابات را قانونی دانست. آقای دیالو پس از ملاقات با هیئت ، در توئیتر گفت: “من انتظار زیادی از این فرستادگان ندارم كه در واقع ، همیشه طرف آلفا كاندو بوده اند.” “اجازه دهید ما بسیج خود را در خیابان ها ادامه دهیم …بدون عقب نشینی! “
مانند اقتصاد دان به مطبوعات رفت ، اوضاع آرام شده بود – اما به راحتی می توانستند دوباره گرم شوند. گینه سابقه مشکلات قومی دارد. عفو بین الملل ، یک ناظر ، می گوید هفته گذشته در کوناکری مردی توسط جوانان حامی کاند سنگسار شد. جرم آشکار وی داشتن قومیت غلط در یک سنگر دولتی بود. در خارج از پایتخت گزارش هایی درباره تسویه حساب در خطوط قومی وجود دارد.
ژیل یابی از اندیشکده غرب آفریقا در سنگال می گوید ، معامله ای که ممکن است باعث آرامش اوضاع شود از دور به نظر می رسد – و “برای جلوگیری از بروز یک بحران سیاسی شدید در سالهای آینده کافی نخواهد بود”. اگر آقای کونده فقط به قانون اساسی احترام می گذاشت ، ممکن بود دموکراسی ریشه دوانده باشد. آقای یابی می گوید ، تصمیم وی برای نامزدی مجدد این کشور ممکن است ده ها سال عقب باشد. ■
این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “آرا” و خونریزی “چاپ شده است
