SYLHET ، یک شهر در شمال شرقی بنگلادش ، حدود 50 کیلومتر با مرز هند فاصله دارد. اما هنگامی که دولت در ماه آوریل قرارداد 250 میلیون دلاری را برای ساخت ترمینال جدید فرودگاه در این شهر اعطا کرد ، پیشنهاد دهنده هندی به یک شرکت چینی ، گروه ساخت و ساز شهری پکن باخت. در ماه ژوئن ، چین به 97 درصد از صادرات بنگلادش بدون عوارض دسترسی داد. و این ماه بنگلادش ، به نظر ناامید از مذاکره یک دهه با هند در مورد پیمان تقسیم آب برای رودخانه تئستا ، از چین خواست تا به جای آن یک پروژه مدیریت آب 1 میلیارد دلاری را تأمین کند.

بنگلادش به لطف هندوستان بوجود آمد: در سال 1971 ارتش این کشور در کنار جدایی طلبان درگیر جنگ با ارتش پاکستان در پاکستان شرقی آن زمان مداخله کرد. از آن زمان ، روابط دو کشور نزدیک بوده است. اما بسیاری از بنگلادشی ها هند را به عنوان یك متحد حامی و متكبر دیده اند. یک روزنامه نگار بنگلادشی می گوید: “آنها واقعاً باور ندارند که ما مستقل هستیم.” “آنها در همه چیز دخالت می کنند. آنها فکر می کنند که بوروکرات های ما برای آنها کار می کنند. ” سیاست های مختلف ضد اسلامی دولت فعلی هند ، شیطنت ها را در بنگلادش ، که 90٪ مسلمان است ، تشدید کرده است.

نشانه جذابیت چینی هجومی. چین طی سالهای اخیر هفت “پل دوستی” در بنگلادش ساخته است. در سال 2018 این کشور هند را به عنوان بزرگترین منبع سرمایه گذاری خارجی این کشور جایگزین کرد (نمودار را ببینید). این کشور همچنین بزرگترین شریک تجاری بنگلادش است. در یک سفر دولتی در سال 2016 شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین ، قول داد که بیش از 20 میلیارد دلار برای 27 پروژه زیرساخت هزینه کند. زاهد حسین ، اقتصاددان برجسته پیشین در بانک جهانی در بنگلادش ، می گوید: “مشاغل چینی سراسر توسعه زیرساخت ها ، برق و مخابرات است.”

علی ریاض از دانشگاه ایالتی ایلینویز خاطرنشان می کند ، و همچنین جیب های عمیق ، چین کمتر از بیشتر خیرین غربی دارای عقده است. در سال 2013 بنگلادش پس از آغاز تحقیق در مورد اتهامات فساد ، وام 1.2 میلیارد دلاری بانک جهانی برای تأمین مالی پلی در رودخانه پادما را رد کرد. چین وارد عمل شد.

آقای ریاض می گوید ، تعداد بنگلادشی هایی که در چین تحصیل می کنند در چند سال گذشته رشد چشمگیری داشته است. رسانه ها نیز مورد محاکمه قرار می گیرند. یک خبرنگار در یک روزنامه مالی می گوید: “هفتاد درصد روزنامه نگاران مقاله من به چین رفته اند.” تیم پزشکان چینی برای کمک به مبارزه با این بیماری همه گیر اعزام شده اند.

پیروزی در حال کار است. دولت چین بسیار منظم تر از هند ، مسلمانان خود را مورد آزار و اذیت قرار می دهد. همچنین دسترسی بدون عوارض به کالاهای بنگلادشی کندتر بود. با این حال چین مورد انتقاد کمتر رسانه های بنگلادشی قرار گرفته است.

دولت بنگلادش کمی دقیق تر است. از این که بیش از حد به چین بدهکار باشد محتاط است و مواظب است هند را لنگ نزند. نارندرا مودی ، نخست وزیر هند ، قرار بود در ماه مارس به این کشور سفر کند ، تا زمانی که ویروس کرونا ویران کرد سفر وی. با این وجود داشتن یک همسایه بزرگ و قدرتمند رتبه بندی می کند. آقای ریاض می گوید: “سیاست گذاران هند و مطبوعات آن نمی توانند متوقف شوند و بی وقفه به بنگلادش یادآوری می کنند که کوچکتر و از اهمیت کمتری برخوردار است.” “چین چنین کاری نمی کند.” ■

این مقاله در بخش چاپ آسیا تحت عنوان “دو زمان بندی” چاپ شده است