تیاو سفر درک محمد حمدان داگالو، معروف به همدی، از صحراهای دورافتاده دارفور تا عمارت طلاکاری شده در کرانه رود نیل در خارطوم، پایتخت درگیری سودان، دشوار است. زمانی که یک شتر خش‌کن و تاجر کوچک بود، نه با تحصیلات رسمی و نه آموزش نظامی شروع به کار کرد. با این حال، در اواخر دهه 2000 او قدرتمندترین فرمانده شبه نظامی در کل دارفور، منطقه وسیع غربی کشور بود که کلید آینده سودان را در دست داشت. نیروهای بدنام او متشکل از اعراب شتردار دیگر، معروف به جنجاوید، متهم به ارتکاب نسل کشی علیه قبایل آفریقایی منطقه از طرف دیکتاتور دیرینه کشور، ژنرال عمر البشیر شدند. همانطور که یک دیپلمات باسابقه ناظر سودان می گوید، همدی مانند یک مافیایی بود که از گوشه خیابان شروع کرد و سپس شهر را تصرف کرد.
در عرض یک دهه جنجاوید که توسط دولت مرکزی به عنوان نیروهای پشتیبانی سریع به رسمیت شناخته شد.RSF) به یک بدنه شبه نظامی با ده ها هزار سرباز مجهز تبدیل شده بود. آقای داگالو که اکنون یک سرتیپ است، قراردادهای سودآوری با امارات متحده عربی و عربستان سعودی منعقد کرده بود و مردانی را برای کمک به جنگ آنها در یمن فرستاده بود. با تشکر از RSFاو با کنترل معادن طلای سودان، یک امپراتوری تجاری فراملی گسترده ایجاد کرده بود.
زمانی که آقای بشیر با ترکیبی از اعتراضات مردمی و به دنبال آن کودتای ارتش در سال 2019 برکنار شد، آقای داگالو ممکن است به قدرتمندترین مرد سودان تبدیل شده باشد. دیپلمات های غربی با او دست دادند. گفته می شود مزدوران روسی او را مسلح کرده اند. و یک شرکت روابط عمومی کانادایی برای او لابی کرد. او با حمایت ارتش خصوصی خود، ماهرانه خود را به سمت معاونت بالفعل رئیس جمهور در دولت موقت که پس از سقوط آقای بشیر تشکیل شد، مانور داد. کمتر کسی شک داشت که همدی چشمش به شغل بسیار عالی بوده باشد.
اما اکنون آقای داگالو برای جان خود می جنگد. از اواسط آوریل، او RSF با ارتش منظم، نیروهای مسلح سودان (SAF)، در یک جنگ مرگبار قدرت که تهدیدی برای ویران کردن دولت مرکزی و ریشه کن کردن میلیون ها غیرنظامی است. اگرچه RSF در هفت هفته گذشته بر بخش عمده ای از خارطوم تسلط یافته اند و همچنان نقاط کلیدی مانند فرودگاه بین المللی، بانک مرکزی و پالایشگاه اصلی نفت کشور را تحت کنترل دارند، آقای داگالو همچنان ضعیف است.
مجموعه ای از آتش بس هایی که با میانجیگری آمریکا و عربستان سعودی انجام شده است ممکن است به RSF جای پای خود را در پایتخت مستحکم کرده و به آن اجازه می‌دهیم دوباره مسلح شود و نیروهای تازه‌ای را مستقر کند. اما آقای داگالو شانس کمی برای شکست دادن ارتش دارد.
اگرچه هر دو طرف ائتلاف های نزاعی هستند، اما RSF ممکن است به طور مؤثرتر دستور داده شود. آقای داگالو و حلقه‌ای نزدیک از خانواده و قبیله‌هایش باید تصمیم بگیرند که آیا سربازانشان باید تسلیم شوند، پایتخت را ویران کنند یا به دژ مستحکم خود در دارفور فرار کنند، جایی که می‌توانند آسیب بیشتری وارد کنند. اولویت ارتش تحت فرماندهی ژنرال عبدالفتاح برهان، کشتن یا دستگیری او و برادرش عبدالرحیم داگالو، معاون فرمانده شبه نظامیان است. هیچ یک از این دو مرد از اواخر آوریل در انظار عمومی دیده نشده اند.
ژروم توبیانا، محقق فرانسوی که آقای داگالو را از اواخر دهه 2000 می‌شناسد، او را «یک عمل‌گرا» می‌خواند. روزی روزگاری متحدان اصلی او برتری خواهان عرب دارفور بودند. این روزها او ادعا می کند که برای دموکراسی مبارزه می کند. اما اخیراً در سال 2021 او با رقیب خود، ژنرال برهان، رئیس جمهور واقعی ملحق شد تا دولت تحت رهبری غیرنظامی را در یک کودتا سرنگون کند. او برای جلب حمایت متحدان بالقوه در خلیج فارس، خود را به عنوان یک مخالف سرسخت اسلام سیاسی نشان می دهد، حتی اگر سال ها از شرکت کنندگان پرشور رژیم اسلامی آقای بشیر بود.
نقطه ضعف آقای داگالو این است که او پایگاه مردمی وسیع تری ندارد. علیرغم تلاش‌های اخیر او برای نشان دادن خود به عنوان تریبون واقعی توده‌های تحت ستم سودان، RSF همچنان یک نگرانی خانوادگی با محوریت قبیله Rezeigat خود آقای داگالو است. رفتار فوق‌العاده وحشیانه آن از زمان آغاز جنگ داخلی در آوریل، مردم را بیش از پیش از خود بیگانه کرده است. یکی از مقامات سابق دولت موقت سودان می گوید: «او قلب و ذهن مردم را از دست داد. اگر مجبور به انتخاب بین RSF و SAFاکثر سودانی ها دومی را انتخاب می کنند.
بزرگترین امتیاز آقای داگالو پول است. او از طلای خود برای خرید شبکه ای از دارایی های خصوصی و عمومی استفاده کرده است که به او امکان می دهد سلاح و سوخت را از لیبی و بنا به گزارش ها از ایالت های آن سوی دریای سرخ قاچاق کند. آقای داگالو همچنین توانسته است برای مزدورانی که از قبایل عرب در سراسر ساحل استخدام شده اند، هزینه کند. گفته می شود از زمان آغاز جنگ داخلی، جنگجویان خارجی از چاد و جمهوری آفریقای مرکزی به سمت او آمده اند.
مشخص نیست که آیا RSF می تواند با یک جنگ طولانی مبارزه کند. بیشتر نیروهای آقای داگالو ممکن است انگیزه بیشتری از پول و همبستگی قبیله ای داشته باشند تا ایدئولوژی. علیرغم آتش بس پراکنده، جنگ در سنگر دارفوری آنها ممکن است بدتر شود، زیرا بحران انسانی بدتر می شود. مارتین گریفیث، از مارتین گریفیث، می گوید: «این یک سیاهچاله است – ما نمی دانیم آنجا چه خبر است. سازمان ملل متحدرئیس امور بشردوستانه
رنجش آقای داگالو در داخل RSF ممکن است هنوز شروع به رشد کند، حتی در میان قبیله خود. محل نگهداری او گیج کننده است. گفته می شود که بسیاری از خانواده او به سلامت در خلیج فارس اسیر شده اند. او در حال ساختن است [his people] بهای بسیار زیادی برای جاه طلبی او پرداخت کنید. “در چه مرحله ای آنها تصمیم می گیرند که ارزش آن را ندارد؟” ■
