این همه در متن است – نیجریه درباره نوشتن اسکناس های خود بحث می کند | خاورمیانه و آفریقا

مALCOLM OMIRHOBO با دادگاه عالی فدرال در لاگوس ، پایتخت تجاری نیجریه غریبه نیست. وی که یک وکیل مدافع حقوق بشر است ، به دلیل طرح شکایت علیه دولت ، از جمله دادخواست عدم انتشار نتایج آزمون پسر ده ساله اش ، مشهور است. آخرین مورد او باعث ایجاد سروصدای ویژه ای شده است. او استدلال می کند که خط عربی (معروف به عجمی برخی اسکناسهای نیجریه ای نقض قانون اساسی سکولار این کشور است. او می خواهد برداشته شود. وی همچنین ممکن است از ارتش درخواست کند که استناد به زبان عربی را بر روی پرچم خود حذف کند.

نیجریه با شاید 200 میلیون نفر و 350 زبان به علاوه زبانها و گروههای قومی ، موزاییك فرهنگ هاست. یک قرن پیش انگلیس سه گروه بزرگ تحت یک دولت – هاواسا-فولانی در شمال مسلمان اغلب ، یوروبا و ایگبو در جنوب عمدتا مسیحی – را ادغام کرد ، علیرغم اینکه هرکدام سنت ها و تاریخ خود را دارند. قومیت و مذهب اغلب به ویژه در منطقه مرکزی نیجریه ، معروف به کمربند میانه ، درگیر شده اند.

عجمی و دیگر تأثیرات اعراب مدت ها استدلال ها را در مورد هویت نیجریه برانگیخته است. در اوایل دهه 2000 ، دوازده ایالت شمالی شرع (قانون اسلامی) را وضع کردند. در سال 2007 بانک مرکزی جایگزین شد عجمی با حروف رومی بر روی اسکناس های پایین تر از میرا ، واحد پول نیجریه. در این بیانیه آمده است كه با حفظ روحیه قانون اساسی سال 1999 كه ایجاد مذهب ایالتی و استفاده از هر زبانی در پارلمان به غیر از انگلیسی ، هاواسا ، ایگبو یا یوروبا را ممنوع می كند ، سعی در ایجاد وحدت ملی دارد. در سال 2014 ، رئیس جمهور وقت نیجریه ، گودلاک جاناتان ، جنوبی ، همین کار را با یک اسکناس 100 نایری جدید انجام داد.

بسیاری از شمالی ها صلیب بودند. عجمی مصطفی کورفی توضیح می دهد ، یک نسخه عربی اصلاح شده است که برای نوشتن هاوسا استفاده می شود ، همانطور که الفبای رومی برای انگلیسی استفاده می شود عجمی محقق. قرن ها است که در سراسر آفریقا برای نوشتن سواحیلی در شرق ، ماندینکا در غرب و یوروبا در نیجریه فعلی استفاده می شود. در شمال نیجریه از آن در زندگی روزمره استفاده می شود. علیو ابراهیم گبی ، قانونگذار سابق از ایالت باوچی ، در شمال شرق ، در یادداشت های naira توسط “پیرزنی در روستای من” قابل درک است که نمی تواند انگلیسی بخواند.

در مقابل ، بسیاری از مسیحیان از آنچه “اسلامی سازی” می دانند می ترسند. آنها ابراز نارضایتی می کنند که رئیس جمهور محمدو بوهاری ، یک مسلمان شمالی ، قبلاً شرع را تأیید کرده است. بسیاری از مسیحیان شکایت دارند که پست های اصلی کابینه توسط شمالی ها پر می شود: تمام 36 ایالت به یک اندازه در کابینه نمایندگی دارند ، اما همه پست ها از قدرت مساوی برخوردار نیستند.

یک دانشگاهی متولد نیجریه می گوید ، به همین ترتیب ، بسیاری از شمالی ها جنوبی ها را “تحصیل کرده اما نادان” می دانند. در هر دو طرف ، نظریه های توطئه بسیار زیاد است. حتی افراد تحصیل کرده نیز غالباً بر این باورند که بوکوحرام ، گروه جهادی که شمال شرقی را ویران کرده است ، توسط نخبگان سایه دار – شمالی یا جنوبی – اداره مالی شده است.

حکومت بد اوضاع را بدتر می کند. یعقوب اولوپونا ، استاد نیجریه ای در هاروارد می گوید ، وقتی رهبری ضعیف است ، اختلافات گسترده می شود. وی می گوید: “بوهاری قادر به مدیریت عادلانه نیجریه نیست.” “به همین دلیل است که همه چیز از کنترل خارج می شود.” عدم اعتماد به دولت ، بسیاری از نیجریه ای ها را به سمت اصول گرایی مذهبی سوق می دهد. افزایش محبوبیت کلیساهای پنطیکاستال و مساجدی که نسخه های افراطی اسلام را تبلیغ می کنند ، سو mutual ظن متقابل را عمیق تر می کند.

اکثر نیجریه ها اتفاق نظر دارند که کشورشان با هم بهتر است ، اگرچه بسیاری از ایگبوس ها که خواستار جدایی آنها به جنگ فاجعه باری در اواخر دهه 1960 منجر شد ، ممکن است پس از خودمختاری بیشتر خاموش شوند. ابنزر اوباداره ، از دانشگاه کانزاس ، نویسنده کتاب “جمهوری پنطیکاستی” می گوید: “من فکر می کنم روابطی که ما را به هم پیوند می دهد بسیار محکم است.” گیمبا کاکاندا ، که در مورد قومیت و مذهب نیز نوشته است ، استدلال می کند که روابط ملی هنوز به تقویت نیاز دارند: “ما باید یکدیگر را بشناسیم ، یکدیگر را بشناسیم.” پرونده آقای اومیرهوبو احتمالاً راه به جایی نبرد. اما بحثی که در پشت آن وجود دارد خیلی پایان ندارد.

این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “این همه در فیلم نامه است” چاپ شده است

از این محتوا استفاده مجدد کنیدپروژه اعتماد