تیاو آخرین زمانی که ساحل عاج یک انتخابات نزدیک داشت ، 3000 نفر کشته شدند. بنابراین هنگامی که یک پلیس در آبیدجان ، پایتخت تجاری آن ، اخیراً مردانی را دید که با قلاب های در حال ریختن از داخل وانت ها ، با رئیس پلیس خود گفتگو کرد و با معترضین غیرمسلح در همان حوالی که پلیس نگاه می کرد ، به آنها حمله می کنند ، وی به سازمان عفو بین الملل ، ناظر حقوق بشر شکایت کرد . وی گفت: “حضور آنها تصادفی نبود.” “این من را به یاد دو بحران گذشته می اندازد که شبه نظامیان در بین مردم وحشت می کاشتند.”
ساحل عاج ، بزرگترین اقتصاد فرانکفون در غرب آفریقا و مرکز تجارت منطقه ای ، قبل از اولین دور انتخابات ریاست جمهوری ، که در تاریخ 31 اکتبر برگزار می شود ، در آستانه است. رئیس جمهور آلسان اوتارا ، در سن 78 سالگی ، پس از درگذشت جانشین منتخب خود در ماه ژوئیه ، با تصمیم به کاندیداتوری برای دوره سوم ، که ظاهراً نقض قانون اساسی بود ، شرایط را بدتر کرد. رقابت ها در داخل همان بازیگران سیاستمداران باستانی که 30 سال بر سر کشور جنگیده اند ، بار دیگر هرج و مرج را تهدید می کند. از اواسط ماه اوت حداقل 14 نفر در یک مشت سیاسی کشته شده اند. مردم عاج می ترسند که آینده بدتری رقم بخورد.
در سال 2010 ، رئیس جمهور وقت ، لوران گباگبو ، قبول نکرد که او در انتخابات شکست خورده است و باید توسط نیروهای وفادار به برنده ، آقای اوتارا ، که توسط ارتش و هلی کوپترهای فرانسه پشتیبانی می شد ، از پناهگاه خود جایزه بگیرد. آقای گباگبو به محاکمه در دادگاه کیفری بین المللی منتقل شد (ICC) در لاهه اقتصاد تحت مدیریت آقای اواتارا برگشت ، و از سال 2011 به طور متوسط 8 درصد رشد سالانه داشت ، اگرچه بسیاری از مردم عاج هنوز فقیر هستند.
از آن زمان ، تلاش ها برای آشتی ناکام مانده است. قوانین انتخابات و انتخاب اینکه چه کسی باید بر رأی نظارت کند ، مورد اختلاف است. در 14 سپتامبر ، شورای قانون اساسی پس از آنكه وی ادعا كرد كه تغییر قانون اساسی در دوران ریاست وی به معنای بازنشستگی محدودیت دو دوره ای وی بود ، نامزدی جنجالی آقای اوتارا را تکان داد. ایداعات حسن از مرکز دموکراسی و توسعه ، اندیشکده ای در ابوجا ، پایتخت نیجریه ، آن را “کودتای مشروطه” می نامد.
این شورا در برابر اکثر نامزدهای انتخاباتی از ملایمت کمتری برخوردار بود و 40 نفر از 44 متقاضی نامزدی را مسدود کرد. این شامل گیوم سورو ، رهبر شورشی سابق و نخست وزیر در زمان آقای اوتارا ، و شخص آقای گباگبو بود که توسط ICC سال گذشته به اتهامات جنایت علیه بشریت. با این وجود آقای گباگبو کم و بیش در بلژیک در انتظار تجدیدنظر از حکم دادستان گیر کرده است. شورای قانون اساسی ساحل عاج ، با ممنوعیت هر دو نفر ، به استناد محکومیت های کیفری علیه آنها استناد کرد در غیبت: آقای گباگبو به اتهام غارت بانک مرکزی ، آقای سورو به اتهام اختلاس. علی رغم سابقه تلخ آقای گباگبو ، او هنوز هم طرفداران زیادی دارد. آقای سورو پیشنهاد آقای اوتارا برای دوره سوم را “یک کار دیوانه” می نامد.
نامزدهایی که مجاز به شرکت در انتخابات هستند ، به سختی خوشحال می شوند. آنها می گویند که انتخابات نباید ادامه یابد مگر اینکه آقای اواتارا کناره گیری کند و شورای قانون اساسی و کمیسیون انتخابات منحل نشوند. پاسکال آفی نگوئسان ، نامزد دیگر ، می گوید دولت “دیکتاتوری” است. شخصیت برجسته مخالف ، هنری کنان بدیع ، رئیس جمهور پیشین دیگر ، خواستار نافرمانی مدنی شده است. مخالفان امیدوارند که در 10 اکتبر یک ورزشگاه را با 50،000 هوادار پر کنند. Séverin Kouamé ، از دانشگاه بوآكه ، هدف كلی آن را هشدار دادن به دولت های خارجی به حدی می داند كه احساس تعهد به مداخله می كنند ، مانند گذشته.
آقای اوتارا خواسته های مخالفان را نادیده می گیرد و اعتراضات خیابانی را ممنوع کرده است. او می گوید: “من به هرکسی که می خواهد دردسر درست کند هشدار می دهم ، اگر این همان چیزی باشد که می خواهد ، باید با من روبرو شود.” در همین حال ، وی با اعلام افزایش 21 درصدی قیمت آن سعی در جلب رضایت یک چهارم جمعیتی دارد که به پرورش کاکائو وابسته هستند.
گفته می شود که امانوئل مکرون ، رئیس جمهور فرانسه ، با نفوذترین رهبران غربی درگیر ، از آقای اوتارا خواسته است نظرسنجی را به تأخیر بیندازد. گروه بحران بین المللی ، یک لباس پیشگیری از درگیری مستقر در بروکسل ، همین را می گوید. اما پس از 30 سال رقابت فاحش ، قهرمانان اصلی حال و هوای گفتگو ندارند. در حالی که سن متوسط در ساحل عاج 19 سال است ، آقای Bédié 86 سال است. آقای Gbagbo 75 ساله است ، تنها سه سال از آقای اوتارا کوچکتر است. این دو نامزد مخالف سابقه تحریک اختلافات قومی برای اهداف خود را دارند.
تأخیر بعید به نظر می رسد. اگر آقای اوتارا پیروز می شد ، مخالفان قطعاً نتیجه را رد می کردند. خشونت ، که بسیاری از آن ترس از یک رنگ قومی دارند ، می تواند به خوبی فوران کند. آقای سورو در ارتش پیروان زیادی دارد که خطرهای خونریزی را افزایش می دهد. آقای کوامه می گوید: “مردم ترسیده اند.”
خوشبختانه ، عاج ها – از خون بد در میان سیاستمداران خسته شده اند – ممکن است تمایلی به حضور در خیابان ها نداشته باشند. اکنون تعداد گروه های مسلح کمتر از سال 2010 است. و اگرچه آقای گباگبو سابقه تجمع هواداران در خیابان ها را دارد ، اما وی در بلژیک است. از چنین فاصله ای ممکن است کمتر بتواند دردسر ایجاد کند.
چنانچه محتمل به نظر می رسد اگر آقای اوتارا با قلاب یا کلاهبردار پیروز شود ، تعداد زیادی از رای دهندگان وی را غیرقانونی می دانند. ویلیام آسانوو از موسسه مطالعات امنیتی می گوید ، حتی اگر از خشونت جلوگیری شود ، ساحل عاج با بحران پس از انتخابات روبرو خواهد شد. ■
این مقاله در بخش چاپ خاورمیانه و آفریقا تحت عنوان “پیرمردها خطر را هجی می کنند” چاپ شده است
