منT بود بزرگترین تظاهرات از زمان قدرت گرفتن قدرت توسط پرایوت چان اوچا ، نخست وزیر ، با کودتا در سال 2014. در 16 اوت بیش از 10 هزار معترض به بنای یادبود دموکراسی در بانکوک ، پایتخت تایلند هجوم آوردند. اتحادیه های دانشجویی و گروه های جوانان بیش از یک ماه است که در سراسر کشور اعتراضات را رهبری می کنند. آنها می خواهند دولت کنار برود. آنها خواستار قانون اساسی جدید و پایان آزار و اذیت مبارزان مخالف هستند. بحث برانگیزتر ، در تظاهراتی در دانشگاه Thammasat بانکوک در 10 آگوست ، برخی از همزنان آشکارا خواستار اصلاح سلطنت شدند ، که هنوز یک تابو سخت است.
از آنجایی که انقلاب در سال 1932 به سلطنت مطلق خاتمه داد ، تایلند 12 کودتا را تحمل کرده است. جنگ بین ژنرال ها و سیاستمداران طی 20 سال قانون اساسی به دست آورده است. رژیم های نظامی مشروعیت خود را از طریق احترام به تاج افزایش می دهند. برای تقریباً دو دهه اختلاف بین “پیراهن های زرد” (نخبگان سلطنت طلب) و “پیراهن های قرمز” (طرفداران Thaksin Shinawatra ، نخست وزیر پوپولیست سابق) سیاست تایلند را تقسیم کرده است.
آخرین اعتراضات تا حدودی متفاوت است. ریشه آنها در ناآرامی هایی است که در ماه فوریه آغاز شد ، قبل از اینکه اقدامات فاصله اجتماعی برای covid-19 تظاهرات عمومی را روی یخ قرار دهد. Future Forward ، یک حزب مترقی کمتر از دو سال ، توسط دادگاه قانون اساسی منحل شد. رهبر آن ، Thanathorn Juangroongruangkit ، اگرچه به مدت یک دهه از فعالیت سیاسی منع شده است ، اما با درخواست خود برای اصلاح ارتش ، عدم تمرکز دولت و مقابله با مشاغل بزرگ ، میلیون ها تایلندی را الهام بخشیده است.
از بسیاری جهات آقای پرایوت قویتر از ماههاست. در اصلاحات اخیر کابینه ، تکنوکرات های مورد علاقه وی پست های قدرتمندی بدست آوردند. وزیر جدید دارایی یک بانکدار سابق است که وظیفه مرتب کردن اقتصاد ویران شده را بر عهده دارد. بانک مرکزی پیش بینی می کند امسال بیش از 8 درصد منعقد شود. نزدیکترین رفیق نخست وزیر ، پراویت وونگ سووان ، درگیری میان حزب همسو با ارتش ، پالانگ پراکارات ، که سال گذشته آقای پراویت را برای پست خود معرفی کرد ، آرام کرد – و با تبدیل شدن به رهبر جدید آن.
معترضین همان سیستمی را که از آقای پریوت و متحدانش محافظت می کند رد می کنند. یک چیز ، هر انتخاباتی که طبق قانون اساسی برگزار شود ، به نفع آنهاست. مجلس عالی تایلند ، یک نهاد منصوب که شامل کلاهبرداران بزرگ از نیروهای مسلح است ، پس از هر رای عمومی ، در انتخاب نخست وزیر حرفی برای گفتن دارد. این سناتورها همچنین می توانند از تلاش برای تغییر قانون اساسی جلوگیری کنند ، زیرا ماده 256 برای اصلاح آن حداقل به یک سوم آنها احتیاج دارد. بنابراین تلاش مخالفان برای تغییر آن مقاله محکوم به نظر می رسد.
انتقادات آشکار معترضین به سلطنت – از جمله اعتراض به ترتیبات مالی شاه ماها واجیرالونکورن و کنترل شخصی وی بر واحدهای نظامی – اولین نوع از این نوع است. خشن lèse-majesté قوانینی که می توانند فردی را به جرم افترا ، توهین یا تهدید به سلطنت های بلندپایه تا 15 سال در زندان به سر ببرند ، از نظر رسمی کاهش یافته است. اما منتقدان این تاج بر اساس قوانینی علیه فتنه ، افترا و جرایم رایانه ای هنوز هدف قرار گرفته اند.
این جسورترین فرد را از بین نمی برد. اعتراض “هری پاتر” به طرز سرگرم کننده ای چنین سرکوبی را ایفا کرده است ، با راهپیمایان لباس جادوگران خود را علیه “کسی که نمی توان نام برد” اعلام کردند.
تهیه یک پاسخ قوی برای دولت کار سخت و دشواری است. هر چه اعتراض ها طولانی شود ، سردرد آقای پرایوت محبوب نیست. سیاستمداران و دانشگاه ها احساسات ضد سلطنتی را به شدت مورد انتقاد قرار داده اند. دولت در نظر دارد مجمعی را برای بحث و گفتگو با دانشجویان برگزار کند. در عین حال ده ها معترض را شناسایی کرده است که از این پس در چشم آن خواهند بود. برخی از آنها بازداشت شده اند. وزیر آموزش و پرورش می گوید پلیس اکنون می تواند قانون شکنان را در دانشگاه دستگیر کند.
به نظر می رسد اجتناب از نوعی درگیری خشونت آمیز که در دهه 1970 اتفاق افتاد برای آقای پرایوت و محافل نزدیک او در اولویت است. یک دانشگاهی تایلندی می گوید: “آنها چیزهای زیادی از گذشته با کودتاهای دیگر آموختند.” “آنها می دانند که برخوردها و خشونت ها به معنای پایان قدرت آنها است.” نتیجه ای بسیار شادتر برای معترضان به طور کلی پایان رهبری آقای پرایوت خواهد بود. ■
این مقاله در بخش چاپ آسیا تحت عنوان “اعتبار خیابان” چاپ شده است
