در سنین بالاتر از ۶ ماه از آنجایی که عفونت گوش میانی را چطور درمان کنیم حالت پرریسک تر خود را برای کودک از دست داده، توصیه می شود کودک بدون آنتی بیوتیک فقط تحت مراقبت باشد. برخی از نوزادان از زمان تولد لاله گوش ندارند که در این حالت اگر سوراخ گوش بوجود آمده باشد مشکلی خاصی بوجود نمی آید ولی معمولا تشکیل نشدن لاله گوش همراه با عدم تشکیل کل مجرای گوش خارجی است که اگر در بررسی ها حلزون گوش و شنوایی عصب گوش سالم باشد و سلول و استخوانچه ها به اندازه لازم شکل گرفته باشد در آینده می شود برای آن برنامه ریزی هایی کرد ولی در صورتی که استخوانچه های گوش و عصب شنوایی کامل شکل نگرفته باشد شاید نتوان کار بسیار زیادی انجام داد. همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، در حین عفونت گوش میانی، مخاط تخلیه نشده توسط شیپور استاش در پشت پرده ی گوش جمع شده و مانع حرکت طبیعی آن و بالطبع حرکت طبیعی استخوانچه ها خواهد شد و همین امر به ایجاد نوعی از کم شنوایی به نام کم شنوایی انتقالی منجر می شود.
توضیح این مورد ارتباط نزدیکی با مورد قبلی یعنی رابطه ی عفونت گوش میانی و کم شنوایی دارد چرا که همانطور که می دانیم، اگر شنوایی فرد در سنین پائین توسط عفونت گوش میانی تحت تاثیر قرار گرفته و کاهش یابد، این کم شنوایی بر رشد گفتار و زبان وی داشته و ممکن است آن را مختل کند. همچنین، قرار گرفتن کودک در معرض دود حاصل از دخانیات ممکن است منجر افزایش امکان عفونت گوش میانی در کودک شود پس تا حد امکان از این موضوع جلوگیری کنیم. مشاهده ی گوش توسط دستگاه اتوسکوپ (این وسیله با رها کردن هوا به داخل گوش، تجمع مایعات را بررسی می کند) برای تشخیص مایع پشت پرده گوش. در مواردی که بر اثر آسیبی پرده گوش پاره شود افت شنوایی به گوش میانی مرتبت می شود. کاهش شنوایی همچنین میتواند در گفتار و رشد کودک خردسال اختلال ایجاد کند. در ادامه ی مقاله به بررسی انواع عفونت گوش میانی و تاثیر آن بر قسمت های مختلف بدن خواهیم پرداخت. برای درمان عفونت گوش میانی چه کاری را انجام دهیم؟
سرکه سیب، بهترین راه حل برای از بین بردن قارچ گوش است. راه های درمان عفونت گوش میانی در کودکان با راه های درمان عفونت گوش میانی بزرگسالان متفاوت است و در مقالات علمی تأکید بیشتر بر درمان عفونت گوش میانی کودکان قرار داده شده هرچند که همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، عفونت گوش میانی را در هر سطح و در هر سن باید جدی گرفت. راه کار های فراوانی در جهت پیشگیری از عفونت گوش وجود دارد که می تواند درصد آسیب به گوش میانی را کاهش دهد، در وهله ی اول مراجعه به پزشک مربوطه و تشخیص نوع عفونت گوش به شما پیشنهاد می شود ، ضروری ست از زمان واکسن های خود مثلا واکسن آنفولانزا و یا پنومونی و یا مننژیت اطلاع دقیق داشته باشید و سلامت واکسیناسیونی خود را چک کنید چرا که این واکسن ها تاثیر مستقیم بر تقریبا نیمی از عفونت های گوش دارند. این بیماری شایع، با التهاب و تجمع مایعات در گوش میانی همراه است و ممکن است بسیار دردناک باشد. اولین نکته ای که در درمان عفونت گوش میانی کودکان مدنظر است این است که اگر کودک در سنین زیر ۶ ماهگی قرار دارد، تا حد امکان از او در برابر سرماخوردگی محافظت شده و در صورت ایجاد سرماخوردگی و عفونت، آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک را بصورت مداوم و مرتب برای او مورد استفاده قرار دهیم.
به همین دلیل است که گفته می شود عفونت گوش میانی به خودی خود بیماری خطرناکی نیست اما اگر به آن رسیدگی نشود، دارای علائم مشکل ساز خواهد شد. سابقه و هدف: عفونت گوش خارجی اطفال یک روند التهابی کانال خارجی گوش بوده و به عنوان یک مشکل شایع بالینی در پزشکی عمومی مطرح است،لذا این مطالعه با هدف تعیین علل عفونت گوش خارجی در کودکان شهر بابل انجام گردیده است. در بیشتر مواقع روغن زیتون جهت برطرف کردن آلودگیهای چسبیده به موم گوش میتواند مفید باشد و تمامی آنها را به طور کامل از بین ببرد مگر این که مشکل بسیار شدید باشد که در آن صورت نیازمند جراحی گوش خواهیم بود. در کودکان کمتر از دو سال علائم این بیماری عبارتند از بی اشتهایی،مالیدن یا کشیدن گوش، تب و بی قراری می باشد. معمولاً کودکان یک روز پس از شروع مصرف آنتیبیوتیک احساس بهبودی میکنند. این بیماری بسیار دردناک است به همین دلیل استفاده از مسکن، شیافهای موضعی مسکن مثل ایندومتاسین و دیکلوفناک و مصرف آب زیاد لازم است. همچنین از گذاشتن مستقیم بالش زیر سر نوزاد خودداری کرده و به جای این کار یک یا دو بالش را در زیر تشکش قرار دهید.
منبع :https://samakmehrazin.com/%D8%B9%D9%81%D9%88%D9%86%D8%AA-%DA%AF%D9%88%D8%B4/
